Als jij komt
spreid ik gesteven lakens wit
klop dons in zachte kussens
sprenkel olie in lavendel
ik laat rust ontspannen worden
bind zijde aan polsen stram
de verwondering negerend
van blikken angst
gelijk een gekooide torenvalk
vleugellam gebonden
zwelt opstand in een stijf gelid
zich heugend in openbaring
waar zweet het vocht vermengd…
In mij woedt de storm
Die kan ik jou niet tonen
De storm van gevoelens
Van herinneringen
Van verlangen
Van eenzaamheid en angst
In mij woedt de gekozen dood…
Soms valt er een stilte
Een stilte in mijn hoofd
Beangstigend
Is het iets uit mijn verleden?
Ben ik het vergeten?
Ik weet het niet meer
Zeg het mij, help mij
Ik ben alleen hier
En het is stil..
Zo stil als de diepte van de oceaan
als een kist onder de grond
zo stil als de diepte in mijn ogen
Wat zie je daar?
Er is zo veel te zien
Ik…
Ik zal sterven
in eenzamen wateren
Schreeuwen van pijn
in de branding
Uiteen getrokken worden
door de stroming
en een eenzaam
en nutteloos bestaan hebben…