Hoor jij dan de vogels niet
die luid hun lied'ren fluiten
wind die speelt in 't harde riet
opdat het zich zou buigen
laat door 't zachte boomgeruis
je woorden vrij verspreiden
of luister naar het kind in jou
zijn lach zal je bevrijden…
Ik zie een regenboog
boven de woelige zee
ontdek pure schoonheid
in dit natuurfenomeen
schitterende kleuren
boven de zilte plas
tonen hoe creatief
de schepper eens was
ik prevel een dank je
heel stil voor me uit
hoor weer de echo
doorheen het gedruis
geen zorgen of leed
sleep ik met me mee
want kommer weegt lichter
gedragen met…
Je hand hoort in de mijne
m'n hoofd tegen je borst
zo zullen wij dan zwijgen
wijl het hart naar liefde dorst
want door de fluisterstilte
verbonden met elkaar
kunnen zielen spreken
zonder woorden weliswaar…
Vraag me niet waarom de regen valt
ik kan geen antwoord geven
hoelang de zon de aarde warmen zal
en alles laat herleven
maar als de wind het koren streelt
of water stuwt over de dijken
zal ik met een oogopslag
de diepte van je ziel bekijken
en vind ik daar een wederwoord
dat terugblikt op het mijne
stel dan nooit geen vragen meer
maar…
Weemoedig klinkt geruis
mijn bloedbaan zingt
een verlangend lied
op 't ritme van de wind
door samenzang met regen
wordt melancholie
ritmisch weergegeven
in gedempte melodie…
Mijn winterjas hangt in de kast
ik draag weer bonte kleuren
vogels sluiten kwetterend een pact
om met hun zang mij op te beuren
wind en wolkjes spelen saam
de bomen baren bloesems
zee blaast briesje aan
waar schelpje me komt groeten…
Het rode hoedje danst
op haar blonde krullenkop
twee fraaie blauwe kijkers
nemen de wereld op
klein nieuwsgierig aagje
op ontdekkingstocht
volgt de bonte kippen
die scharrelen op het hof
ze proest om hun gekakel
haar schaterlach weerklinkt
geen symfonie klinkt mooier
dan de vreugde van dit kind…
De tijd die trekt zijn sporen
doorheen je donkere haar
de kleur die gaat verloren
en grijs wordt het zowaar
er verschijnen groeven
in ooit een strakke huid
en wil je nu iets proeven
zet je lichaam meteen uit
maar lief je bent nog hemels
voor mij blijf je de man
en weinig jonge kerels
kunnen aan wat jij nog kan
je charisma ging niet…
Het is koud en eenzaam
op de plek waar niemand je begrijpt.
De pijn die er met de jaren in slijpt.
Dat masker dat je altijd voor had.
Dat blije meisje dat altijd lol heeft
en alles om zich heen vergat.
Als het geweten begint te dagen
En je je zelf af gaat vragen:
Is dit het allemaal waard geweest?…
434
Bezig met laden