Het park
hartenkreet
Ineens stond je naast mij,
met aan de hand je fiets,
Haren in de war,
het interesseerde je niets
Kom, zei je
we gaan wandelen aan de overkant
Je was opgewonden
en pakte mijn hand
Je ogen straalden,
je verraste mij
Er was passie,
we liepen zij aan zij
Innig en hard,
onze lichamen
Het park was van ons
We waren samen
We streelden…