Alle inzendingen van Tommie

Een vroege wintermorgen De stad die ontdooit Grachten verborgen De torens in dauw Zo vreedzaam maar nooit meer zo mooi als met jou…

Stiekem vallen mijn tranen, daar waar niemand ze ziet. Naar beneden langs mijn neus trekken zij banen, Uiteindelijk geluidloos op mijn bureau. Ze vormen al klein plasjes, driftig veeg ik ze weg. Ik wil niet huilen, ik mag niet huilen! Helende tranen trekken banen, met een minderende vloed. Langzaam kom ik weer tot rust, deze tranen doen…