Alle inzendingen van Ton Rijkers

Ritselen doet ’t stil niet meer dat is zij lange reeds vergeten Maar ach, de stilte van weleer zat vol trieste afscheidskreten Ritselen doet ’t stil niet meer zij wacht mij en ligt te staren in het duister steeds maar weer naar de pijn van duizend jaren Ritselen doet ’t stil niet meer ook in het oeverriet is ze dood Schoon het riet gaat…

Stille nachten vol van donker, stervend geluid van het verkeer, sterren met hun ver geflonker en O, ik mis mijn lief zozeer Kale tijden vol van smarten, stervend geween zonder verweer, twijfels maken mij verward en O, ik mis mijn lief zozeer Lange dagen vol van wachten, stervend beeld dat ik vereer, 't eenzaam steelt mij alle…

Van harte welkom fluisterde het steen zie het tot mij komen dus niet als straf Ik wachtte al even; het voelde alleen nu jij er bent zeg ik, welkom in je graf Ik had jou beslist heel lang verwacht op een kerkhof lig je eenzaam, alleen; En absoluut op zo’n december nacht voelt het eenzaam, als ijskoud steen Als kille wind door al de bomen…

Nog altijd droom ik, droom ik stil van jou met die droevige blik Kom terug. Toe nou Nog altijd droom ik, droom ik nu van ons met zo’n droeve snik Ja je gaf mij de bons Nog altijd droom ik, droom ik van ons bei met die tranende blik omdat ik uren schrei Nog altijd droom ik, droom ik stil van jou met zo’n zachte snik Lieveling...Kom…

O, wanneer ik naar jouw lichaam zie dan kunnen slechts mijn ogen glijden vanaf je kruintje tot ver voorbij je knie en laat ik mij door schoonheid leiden O, wanneer ik al je heerlijkheden zie dan kan ik daarna uren zitten dromen over geleidelijk weggegleden lingerie welke bij je enkeltjes is neergekomen O, wanneer ik jou dan nogmaals zie…

Laat mij weten als ze komen in hun heel lange witte jassen en ik dan mede word genomen om voortaan op mij te passen Laat mij weten als ze naderen met de dwangbuis in hun hand als ze stappen door de bladeren naar ’t gesticht waar ik beland Laat mij weten als ze kloppen op de deuren van ’t alleen zijn dan kan ik mij nog verstoppen in het…

Lieveling je bent mij snel vergeten nu jij in de armen van die ander ligt Ik kan echter van verdriet niet eten en tranen stromen over mijn gezicht Lieveling ik had toch kunnen weten dat jouw liefde altijd te kort bestaat om werkelijk liefde te kunnen heten maar intussen weet ik mij geen raad Lieveling ik heb ‘t je niet verweten dat jij…

Met je gesloten ogen dromen in ons verrukkelijk warme nest, mij aan je lichaam laten komen zonder enige vorm van protest Met ontspannen armen spelen tegen mij aan in ons zalige bed, mij je hele lichaam laten strelen zonder enige vorm van verzet Met nog alleen maar overgave zoek jij begerig naar mijn mond; heerlijk in onze lekkere enclave…

In diepe stilte jou beminnen is wel het heerlijkste op aard tussen de dekens en ’t linnen dat is mij zeker alles waard Met al mijn lief, jou strelen is toch het heerlijkste te doen Zalig onder de dekens spelen wijl ik je hele lichaam zoen Zo vol tederheid jou kussen op die wangen naast je mond en op de beide lipjes ertussen tot de nacht…

In ‘t pikdonker aan je denken en jou dan weer voor mij zien Je mooie ogen die mij wenken Kom je weer terug, misschien In ‘t pikdonker van je dromen en hopen dat er wordt geklopt Dat jij de kamer in zult komen en je als m’n lieveling ontpopt In ‘t donker nog van je houden en je zelfs erg intens beminnen Doen of we zo trouwen zouden Ik…

Rust maar zacht, lief klein kindje eindelijk zonder alle pijnen in je graf Geloof mij maar, iedereen bemint je omdat jij ons je oprechte liefde gaf Rust maar zacht, lief klein kindje kom maar van die intense pijnen bij Geloof mij maar, in de dood vind je onze levensschepper aan jouw zij Rust maar zacht, lief klein kindje oneindig grote…

Stille eenzaamheid daalt thans neer over niets dan vochtig koude straten Zij drukt haar stempel eens te meer op mij. Jij hebt mij immers verlaten Droeve eenzaamheid wint ’t terrein dat uit louter reine liefde is geboren waar water proefde als zachte wijn en elke blik op jou mij kon bekoren Enkel eenzaamheid woont er in mij zeggen druppels…

Zachtjes sloop ik door het huis en hoorde er een plotselinge gil Ik dacht oei, ‘t is hier niet pluis en dus was ik eventjes muisstil Stilletjes bukte ik bij de bank en ik gluurde toen de kamer in Wat ik zag was werkelijk slank: een griezelig, langpotige spin Zachtjes maar niet stil genoeg probeerde ik het nachtslot vlug toen opeens de…

In het eenzaam stille duister slaat een trieste donkere klok wijl ik zachtjes om haar fluister dwarrelt ook een enkele vlok Over het koele donkere stille ligt een bleek en stervend licht Geheel versleten is al het prille zelfs ‘n traan op haar gezicht Langs de stilte van de oever klinkt het fluister door het riet en het stille wordt nog…

Toen het eenzaam stille eindelijk zweeg zuchtte die allerlaatste adem uit je mond Ik weende; ik voelde mij alleen, zo leeg tot ik je na een wijl in mijn armen vond Zelfs die wind buiten ademde niet meer waar ik hem zojuist nog hoorde wenen Mijn ogen traanden; mijn hart deed zeer grote liefde voor jou zit in al mijn genen Teder streel ik…

Met een brokstuk in mijn keel en een welhaast gebroken stem voel ik jou, zo zacht als fluweel nu ik je voor ‘t laatst omklem Met het intens verdriet in mij en zovele tranen op mijn wang bemin ik je vandaar dat ik schrei en jou volg op je laatste gang Met de bloemen in mijn hand en slechts leegte rond mijn hart word ik verteerd en overmand…

Jou zo zacht en teder minnen en je kussen steeds maar weer voert mijn hart je wereld in en laat mij bedelen om nog meer Jou zo zacht en stil omarmen en je behoeden voor 't kwaad wekt mij met een stil alarm en zorgt dat jij m'n hart verstaat Jou zo stil en zachtjes strelen en kusjes geven op je lieve lijf maken je huidje tot fluweel en…

In het verrukkelijke water zwemmen met de vrouw en kinderen om mij heen De vrede had niets van een requiem en betoonde zich toen nog niet zo gemeen Plots een hoge golf en daarna nog één en ik vluchtte in paniek naar het strand om mij klonken schreeuwen en geween ik rende…Twee kinderen aan de hand De stroming werd voortdurend heviger dan…

Spanningen en wanhoop in mijn lijf en geen enkele uitweg kunnen vinden zodat ik steeds verder in ’t diepe drijf en duisternis mij tracht te verslinden Spanningen en verdriet in elke spier en verkramt mijn levensdagen leiden alsmaar maar in mij de gruwelijke pijn en die vreselijke drang mij te snijden Spanningen en ontreddering in mij…

In de diepste diepten van het heengaan geloof ik mij in moeder aarde’ s schoot Is dit nu ‘t eind van mijn aards bestaan heerst hier slechts de stilte van de dood Na een doodsstrijd kwam de acceptatie werd mijn lichaam ijdel en onder nood Mijn ziel overleefde de snelle crematie o en ik zweef naar t’ eeuwige der dood Van ‘t pikzwarte zweven…

Stille wegen donkere lucht zacht geregen en ik zucht Droeve uren en zware mist Al één uur en weer vergist Kille nachten bij verre maan In gedachten kom jij eraan Stille paden donkere nood dalende bladen Ik wil dood..…

De eerste letter van ‘t woordje waarheid dat is een L zo menen een aantal politici Een enkeling laat dit woord zo beginnen en ministers liegen nog over hun functie Ik heb daar zeker geen herinnering aan of: Ik herken mijzelf daarin beslist niet! Ach, waar komt dat belletje nu vandaan en ik ben niet rood zoals u hoort en ziet Mijn meest…

Ze was om ‘t krijgsgeweld weggevlucht en na de eindeloze tijd op haar vlot in zee Ze verspreidde desondanks geen zeelucht ze droeg alleen krijgslucht met zich mee Men had haar weggemoffeld in een kamp en verteld dat het slechts tijdelijk zou zijn Zeer koude winter zonder kachel en lamp juist dertien en geen schijntje zonneschijn In stille…

Ze voelde zich door God en ieder verlaten kilte had zich dof in haar innerlijk gebrand ’s Nachts zwierf ze begerig door de straten en dacht ze, ik maak mij nog eens van kant Koude winterwind sneed in haar dunne jas af en toe vond ze een totaal verrotte tomaat In een slooppand vond ze een oude matras daar voelde ze zich even geen brokje straat…

Als ik toch eens een vrouw geworden was in plaats van de man die heden toch ben Dan hield ik net zoals nu niet van poespas en was ik misschien wel slank als een den Een schone vrouw had ik dan willen zijn eentje met heel schitterende, lange haren Dan schreed ik iedere dag in zonneschijn; hoefde ik niet voor de oude dag te sparen Dan zou…

Ze was een prachtige dame, een schoonheid die zich horizontaal .. staande moest houden Van haar onschuld nam ze al eerder afscheid haar vriend gaf haar een horloge een gouden Ze hield van wandelen derhalve tippelde zij; zo lokte ze vele mannen in haar heerlijke net Die verlangden warempel een kus op hun dij waarna ze liefde zochten met de…

Toen ooit onze wegen samenvloeiden; bij ons twee de liefde zich openbaarde Bleek ‘t dat we sedertdien opbloeiden daar ik in haar ‘t allerliefste ontwaarde Twee stel ogen boorden zich in elkaar alsof plots van herkenning sprake was Herkenning dat was het toch, blijkbaar gezien de liefde die ik in haar ogen las Lang kastanjebruin haar in een…

Als jij eens in mijn hart kon kijken en zien wat jij daar hebt aangericht Dan zou je niet meer van mij wijken en huilde je samen met mij wellicht Als jij eens in mijn hart kon toeven en zien hoeveel pijn er tezamen ligt Dan zag je ook, ik ben heel droef en schreide je samen met mij, wellicht Als jij eens in hart mijn kon wonen en er…

Wanneer het ’s nachts zeer stil is kan ik weleens je stem nog horen Of je daar ziet hoe zeer ik jou mis sedert jij daar weer bent geboren Jouw frêle stem zingt in de nacht over een liefde die eeuwig bestaat Hoe jij daar jouw geduld betracht tot mij het hek ooit ook opengaat In donker vreet die eenzaamheid schoon ik weet dat jij daar wacht…

Valentijn, och mijn lieve mooie Valentijn ik kan daar wel duizend uren over praten Bloemen krijgen vindt ze beslist niet fijn die pluk je niet die mag je dan staan laten Wellicht kun je mij dit nauwelijks geloven maar ja daar kan ik weinig aan veranderen Al die jaren zijn voor ons wel omgevlogen wij zijn niet de enigen, zeker ook anderen…