Alle inzendingen van Ton Rijkers

Haar hemd bestond uit zacht satijn als ‘t lichtblauwe van een lentelucht Om haar zweefde het requiemrefrein en erdoor soms een wanhoop zucht Haar gelaat bestond uit dodenbleek gelijk het winters witte sneeuwtapijt Niemand had behoefte aan een preek aan ‘t einde van haar zwaarste strijd Haar haar bestond uit zacht schoon als van de prachtigste…

De stille stilte van een enkel ogenblik laat mij naar mijn gisteren toe dwalen Het verleden zorgt dat ik welhaast stik als ik terugdenk aan al de diepe dalen Het vele wachten op mijn meisje lief die als regel alleen van overspel leeft Mijn ‘lieve schat’ bleek erg primitief tijd heeft haar thans voorbij gestreefd Op een donkere avond…

Een hand daalt op mijn schouder neer en voelt eigenlijk een beetje koud aan Ik voel echter nauwelijks enige afkeer ik kijk om, edoch zie geen mens staan Een kille golf glijdt in mijn lichaam af ‘t voelt alsof mijn innerlijk bevroren is En alsof mijn brein het nu reeds begaf in mij klinken tonen van een dodenmis Een zachte stem spreekt thans…

Waar je mij voortaan kunt bereiken is zeer ver weg van je hart van steen Daar waar ik de tijd laat verstrijken is op adres Lijdensweg nummer één Waar ik jou totaal poog te vergeten is waar ik welhaast elke nacht ween Heb je dan alleen mijn lief geheten denk ik op Lijdensweg nummer één Waar ik steeds aan je moet denken hoe de maan maar voor…

Een afgrijslijk, zwarte schim joeg er mij voorbij ja het bleek een zachte lucht die hem verraadde; Een rilling veroorzaakte een koude aai over mij zonder zelfs maar een heel klein beetje..genade Al het licht scheen die nacht helemaal verloren zelfs al de stilte had het allemaal geabsorbeerd Was dit nu toch de nacht van al de dwaalsporen of…

Vierenveertig jaar geleden, zei ik om twaalf over half twaalf precies Thans is dat mooie meisje van mij en ja hoor, dat voelde fantastisch Zij aan mijn zijde, voelde dit ook getuige ‘t veel te vlot gezegde ‘ja’ Daar dit huwelijk naar liefde rook sprak ik haar dus even haastig na Nu al vierenveertig gouden jaren waarin tijd bijna leek stil…

Nu al zevenenveertig jaar getrouwd, potverdorie wat gaat de tijd toch snel Adembenemend lang, welbeschouwd doch kort voor ons, als gelukkig stel Zoveel jaar reeds bij de zelfde schat na ons ja woord sloeg die tijd op hol Geen seconde hebben wij spijt gehad noch mijn lief, noch haar krullenbol Door de ware liefde aaneengesmeed ontstond de…

De dood kwam ’s nachts, zo onverwacht hij reikte mij, als goede vriend, zijn hand Zijn stem klonk stil zijn stem klonk zacht en hij sprak, ik breng je naar de overkant De dood een vriend, wie had dit gedacht zijn warme, milde stem stelde mij gerust Ik proefde in zijn stem zijn geesteskracht en ik werd mij al van het nieuwe bewust De dood…

Wie door het hoogste is verkozen en zich door het hart laat voeren draagt in z'n ziel de kleur van rozen die slechts het reine kan ontroeren Wie door het hoogst is aangezocht en zich niet van zijn weglaat trekken maakt in de schaduw vaak z'n stille tocht zal niettemin zijn weg met lief bedekken Wie door het hoogst is aangesproken,…

Achter haar maskermuur huisden de droeve tranen Bij ’t stille nachtelijk uur openden zich hun kranen Onder ‘t lachend gezicht woonde er treurnis alleen Ze huilde via een gedicht onder ogen kreeg ’t geen Achter de muur van lach verbleef de eenzaamheid Ogen betaalden het gelag van de grote onzekerheid Onder ‘t zwart der nacht zakte…

Haar handen gevouwen; de ogen dicht wijl haar lippen fluisterwoorden spraken Stroomden tranen haar over het gezicht ‘t Liefst wilde zij er een eind aan maken Haar woorden hortten; de nacht viel stil terwijl haar fluisterwoorden alle zwegen Stroomden gedachten; haar hart werd kil Het leven, ze kon daar niet langer tegen Haar vingers kneedden…

Steevast als de maan op ons licht wil ik jou in de liefde laten zweven Dan streel ik zacht je mooi gezicht en ga ik je duizend kusjes geven Altijd als ik jou in de armen houd springt mij het hart haast uit ’t lijf En tja dan word ik een beetje stout zo wordt een deel van mij nog stijf Telkens als ik jou weer kussen ga gaat mijn bloed woest…

Ik schrijf je dit laatste briefje, schat daar ik je hierna graag wil vergeten Je ziet wellicht dat ’t verdriet bevat met tussen de regels vele pijnkreten Je hebt mij het hart gebroken, schat toen die ander in jouw leven kwam Vergeten was jij dat ik je nodig had jij doofde eenvoudigweg onze vlam Ik heb jou zo in mijn hart gedragen dat geen…

Stille wegen donkere lucht zacht geregen en ik zucht Droeve uren en zware mist Al één uur en weer vergist Kille nachten bij verre maan In gedachten kom jij eraan Stille paden donkere nood dalende bladen Ik wil dood..…

Die leuke jongen had haar uit gevraagd en blozend had ze vervolgens ingestemd Zij had hem feitelijk wel wat uitgedaagd en hij had haar met verliefdheid getemd Die zwartharige jongen uit haar dromen met wie ze vanavond op stap mocht gaan Ze twijfelde: Zou hij dadelijk wel komen of eindigde dit afspraakje met haar traan Stappen klonken aan…

De zomer lag verankerd in gewapend beton zonnestralen trachtten vergeefs het te warmen Terwijl geen straaltje hier binnen komen kon lag hij alleen op 't bed met gebonden armen Veroordeeld wegens afwijkende gedachten weigerde zich met zo'n regering te verenigen Hem zou daarom de loodzware straf wachten zonder zich met zijn lief te mogen…

Op ‘t einde van de laatste straat staat mijn weg voor eeuwig stil Geen spiegel toont mij ’t gelaat van hem, die ik gaarne zien wil De weg terug schijnt pure mist mijn ziel kan louter verdergaan Wordt hier het gisteren gewist? daar ik zojuist ben heengegaan Gods licht schijnt mij tegemoet zijn warmte draait om mij heen Nu klinkt er een…

Als er heus een hemel zou bestaan waarom zou er dan ook een hel zijn Was die hemel dan niet zo humaan iemand te nemen van buiten de lijn Als er nu echt een God zou bestaan waarom zou er dan ook kwaad zijn Kan die God dan dit kwaad niet aan of resideren zij in het eigen domein Als er heus een hemel zou bestaan waarom zou er dan zoveel leed…

Als je aan ondraaglijke pijnen lijdt; en je graag wilt vluchten in je dood Raak je 't gevoel beslist nooit kwijt dat jij thans 't noodlot hebt geloot Als je van je dokter eist je te doden hij antwoordt ondraaglijk is dit niet Nu mag jij nog niet onder de zoden dat je lijdt interesseert geen een biet Aan wie heb jij dat lijden verdiend…

Als ik dood ben, kàn het niet minder zijn dan pas word ik eindelijk met rust gelaten Dan pas doet de wereld mij niet meer pijn dàn pas..zullen zij aardig over mij praten Als ik dood ben, zal ik niet eenzaam zijn dan pas zal ik van liefde kunnen proeven Dan pas pieker ik niet meer over die trein dàn pas zal ik ‘t masker niet meer hoeven Als…

Als ik toch eens een vrouw geworden was in plaats van de man die heden toch ben Dan hield ik net zoals nu niet van poespas en was ik misschien wel slank als een den Een schone vrouw had ik dan willen zijn eentje met heel schitterende, lange haren Dan schreed ik iedere dag in zonneschijn; hoefde ik niet voor de oude dag te sparen Dan zou…

Soms moet ik in mijn hart kijken om daar te zien wie ik in feite ben En er wat plooien recht te strijken zodat ik kan zien of ik mezelf ken Soms moet ik het gordijn dichten opdat niemand ziet wat ik dan zie In ‘t totaal van levensoverzichten van liefde en smart uit de historie Soms moet ik heel even schreien als ik mijzelf in indertijd…

Als ik komende nacht sterven moet zie je dan nog eventjes naar mij om Let maar niet op die dovende gloed zie nochtans de verworven rijkdom Als alle lichtjes doven in mijn hart schrei dan niet om wat nog resteert Weet: De wereld lijkt slechts zwart voor wie ’t eeuwig op aard begeert Als ik ‘t oog tenslotte sluiten moet zie ik dat liefde…

Als je eenzaam bent, vannacht fluister dan zachtjes door ‘t stil Je hoort mij dan wellicht zacht zeggen dat ik je weer terug wil Als je je eenzaam voelt o schat fluister dan zachtjes uit ’t raam Tegen ‘t stil en fluister dan dat je verdrietig bent plus eenzaam Als ‘t eenzaam voelt, mijn lief fluister dan stil tegen de wind Dat je spijt…

Als je nu warempel eens wist hoe ik iedere nacht lig te wenen Sinds jij je van bed hebt vergist heeft mij geen zon geschenen Als je nu warempel eens wist hoe ik naar jou kan verlangen En hoe ik je direct al heb gemist jij houdt mij eeuwig gevangen Als je nu warempel eens wist hoe ik ’s nachts lig te wachten Dromend dat jij vlug herbeslist…

Donkere bladeren, donkere takken resideren boven een eenzaam mens Die net iets in zich voelde knakken en juist wegzakte over de pijngrens Heldere sterren en vochtige tranen zien elkaar langs het vol lover heen Als schimmen die erg ver staan en beide voelen ze zich pijnlijk alleen Fluisterstemmen en ‘t stil snikken vormen nu ‘t hart van…

Ik laat mijn moede hoofd maar hangen nu ’t zo zeer naar neerslachtigheid neigt Mijn levensgeluk laat zich niet vangen nu zelfs het diepste van de stilte zwijgt Ik staar in zwarte duisternis, vele uren nu mijn hart vreselijk huilt van verdriet Hoe lang moet toch de duisternis duren vraag ik de tranen. Ze antwoorden niet Ik leef nabij de afgrond…

Na zijn ziekbed van dertien weken is hij dood, de zomer van vorig jaar Hij had ‘t namelijk al lang bekeken hij was met vorig jaar al lang klaar Na de vorst was de lente gekomen daarna scheen hij binnen te sluipen Hitte leek ineens binnen te stromen maar soms lichtte het groeistuipen Zoetjesaan stierven oude bladeren die zomer voelde zich…

Weet je hoe afgrijselijk je je voelt wanneer ieder je voortdurend pest Als elkeen je onafgebroken na joelt geloof mij maar dat voelt niet best Besef je wel hoe ontzettend het is als je almaar buitengesloten wordt Nou dat is waarlijk geen kattenpis dan lijkt ‘t of er iets aan jou schort Snap je hoe eenzaam je dan bent als je absoluut geen…

Ze had absoluut een enorm grote bek en ze zette deze zelfs regelmatig open Als ze dat deed dacht je direct, verrek en zette je ’t maar acuut op een lopen Haar blikken kon je beter ook vrezen zij zag er dus niet al te vriendelijk uit Zij zou nooit moeders mooiste wezen met al die vieze plekken op haar huid Haar benen, als je die zo noemen…