Alle inzendingen van Tony

Zee De zee ligt vlak en uitgestrekt Golftopjes als kippenvel op haar strakke buik De speelse branding is een kind Dat aan moeders rokken trekt…

Teder als een vlinderziel in het witgewaad van de langste nacht streek geruisloos neer haar lichte lot en verborg zich in de lijnen van zijn hand Nooit eerder voelde hij zozeer de zwaarte van een stil versterven Vrij zocht hij toen te staan en in de schaduw van Saturnus en maan boog hij het hoofd en kuste haar…

Hij zag licht en vuur in haar wilde wezen wilde het vuur in haar wezen strelen en wilde wezen in haar licht het licht van haar vurig wezen stelen, nee roven om het licht van zijn eigen wezen te doven en het wilde vuur te ontsteken in hem om haar lieve licht te strelen.…

Zijn ziel verzand in stilte gestrand vond zij hem aangespoeld met het laatste licht van de wassende maan in zijn ogen een vreemd gesternte gegraveerd in zijn rib haar Naam in vergeten tekens.…

Nu nog levend lava haar bloed zal zij beslist ooit, ergens -god weet waartoe- tot mijn argeloos hart weerkeren verdicht wellicht tot roodgeronnen steen van bliksemend basalt of bloedrobijn - een angstaanjagend amulet om demonen te bezweren.…

Kom gauw mijn éne engel en tweeling mijn koudzweet en koorts talmende toorts van de naakte nacht dolend in de crypte van creatie laat god en gratie alle schuld en schroom... Dien niet langer jouw verdwaalde droom en kom liggen zij aan zij Maar alvorens wij ons droeve doodskleed schikken open de gordijnen en laat alle…

Levend in de herfst van zijn bestaan heeft de vlinder reeds een lange weg gegaan Een rups , een pop in een cocon , een vlinder , fladderend in de zon . Heeft geen oog voor het verleden , bekommert zich enkel om het heden . Hij fladdert verder , ongehaast tot de wind hem verder blaast . Zonder angsten ,zonder zorgen onbekommerd om…

een vroege lentezon warmt mijn ziel als was jij hier aanwezig een zilte bries streelt mijn wangen als waren het jouw vingers een maalkolk van gedachten waart door mijn geest als was ik met jou aan het praten leven , hier en nu omringd door mensen en toch eenzaam en alleen een hart verscheurd door tomeloos verlangen…

Hoopvol kijk ik nu uit Sinds jij er bent Kijk ik opnieuw vooruit Vol verwachting klopt mijn hart Sinds jij er bent Vergeet ik eindelijk die oude smart Ik leefde niet voor een toekomst Voor jij er was Had ik van alles mijn bekomst Ik liep gebukt onder ’t verleden Sinds jij er bent Bestaat het opnieuw , het heden Ik ging…

'k staarde in een grauw verleden kende geen toekomst Was niet vatbaar voor 't heden Wonden van een pijnlijk afscheid nooit geheeld vervormden pijnlijk elk nieuw beeld Voorbij kwam jij raakte me aan verdreef die duistere waan Leerde me mijzelf niet meer te haten 't verleden met rust te laten 'k heb weer vrede met mezelf…