Alle inzendingen van Wil Breuker

Denkend aan Fryslân Met zijn brede weiden Waar ’t vee graast in stille rust Een zwaluw die in brede vlucht De einder kust Frysk Gea, wat vlak en wijds En onverzettelijk van aard Historie heeft bewaard Uw glorie en uw trots Onwankelbare rots Denkend aan Fryslân Uw wijds vlak, schoon en stil In mijn hart draag ik u mee Verblijven daar…

Verwonderd legde ik mijn oor Aan ’t nachtelijk duister ten gehoor Daar klonk ondanks dat late uur Een lied zo zuiver en zo puur Een vers niet eerder zo gezongen Ik had één dag daarvoor mijn oog Gericht op de wijdse Hemelboog Gezocht de ster die jou verbeelde Indachtig wat mijn oor daar streelde Jij bent bij mij De merel die voor mij toen…

Voor Latifa Wat was het, als ik Haar zag gaan? Ik overdenk, wat Zij heeft gedaan. Kennis van Haar daden, Haar woorden, was dit hetgeen mijn hart bekoorde? Kan een kind, zo jong van jaren, de ziel van anderen wel bewaren? Kon Zij tonen wie Zij was en is? en wegnemen elke droefenis. Deze vragen, die Zij in zich sloot, onthulde zich…

Voor Alice Daar is geen weten van het hart Geen kalme hand voor ruig gemoed. Dichtsels van lief en stille smart Doen elke aard, oneindig goed. Uw pen vol zoete melancholie, schreef woorden voor verdwaald gemoed. Die verzen zijn voor ons de olie Welk ons gevoel weer branden doet. 't Is goed uw woorden wat te lezen Nog even voor het…