Ademloos, stonden wij rond jou
toen jouw laatste adem verstreek.
Zo rustig, bijna mooi
en stiller was het nooit.
Die stilte even vasthouden
nog even bij jou zijn.
Nu, nog je warmte kunnen voelen
het ging zo snel voorbij.
Jij werd steeds kouder
en om ons heen werd het druk.…
De tijd zou mijn vriend moeten zijn,
maar is het niet.
Elke dag is een dag verder van jou,
dat wil ik niet.
Ik zou de tijd terug willen duwen,
minuten, seconden één voor één
tot ik weer terug ben bij de dag
dat jij er nog was.
De tijd heelt alle wonden, zegt men.
Wie is mén eigenlijk?…
Kun je heimwee hebben
naar iets dat er nooit was?
Naar kinderen
die niet zijn geboren?
Een bruiloft
die nooit voorbestemd was?
Mijn kind
te vroeg gestorven,
jouw kinderen
ken ik niet.
De man die jouw hart verwarmt,
ik heb hem nooit ontmoet.
En soms mis ik dat zo,
de dingen die niet zijn.
Het lijkt het meest op heimwee
en heimwee doet…