Alle inzendingen van Willem B. Tijssen

Godsdienst spreekt over vrede. Vrede draag je in je hart. Met de mond worden goede bedoelingen beleden, Met daden breken mensen dat. Sterken heersen over zwakken. Het sterkste recht heerst hard. Het woord met vuurkracht zal steeds weer spreken, Of weerspreekt, waarom men geen reden had. Gisteren heeft Gandhi nog gesproken, Sprak Martin…

Ik breng je niet naar de doden. De deksel zit op de pot. Hoor je ook de raven? Ze tikken tegen de ramen op. Komen ze je halen, al is het misschien nog geen tijd. Een boodschap hebben ze bij zich, Die jij alleen mag lezen op de juiste tijd. Het is gehuld in raadsels In stormweer gebracht. Mijn mysterieuze zaken Rusten met de raven mosgroen…

Vroeger is dood, later is nooit. Leef daarom nu, leef daarom groot. Vandaag was ik even net als toen. Maar zo als het was, Kan ik het nooit meer overdoen. Want de spiegel van de verleden tijd Kijkt achteruit met oprechte spijt. Vroeger daalt naar het graf, later komt nimmer op je af. Leef daarom in het heden, leef daarom tevreden. Vandaag…

Waarom zingen de vogels? Waarom zijn zij blij? Waarom zijn zij zo uitgesproken, Beter gebekt dan wij? Waarom zijn zij symbolen van vrijheid? Waarom voelt vrijheid anders in de hoge lucht? Waarom zijn zij ongrijpbaar onbegrepen? Een vogel in de hand geeft er nog negen in de lucht. Ik sta hier beneden En wens dat ik zo vliegen kon. Ik voorzie…

'Ik ben Anne Frank', zei ze, Een meisje met sluik zwart halflang haar. Het spoor naar Bergen Belsen kent voor argelozen En voor hen die beter wensen geen reden voor gevaar. Het spoor dat voert van A. naar B. Is efficient en neemt alle reizigers met zich mee. Reizigers in een oorlog Op weg naar hun ongewisse lot. De werkers voor een betere…

Ben ik die roepende in de woestijn, Die Israëliet of Palestijn? Die voor zijn wereld de vrede verkiest, Maar die het telkens van de realiteit verliest. Wil ik dat licht in de duisternis zijn, Die dominee, die priester of rabbijn? Die belerend zijn vinger in de hoogte steekt, Maar die zelf geen houvast vindt in het woord dat hij spreekt.…

Het zoeken naar een centraal concept. Een eigen plaats om op te treden. Met eigen visie waaruit men vertrekt. Waar tijd niet stil staat en ergernis wordt bestreden. Zo'n concept lijkt ideaal. Komt op adem na een lang verhaal. Geeft woorden hun kracht terug met iets van een frisse vooruitziende blik in de tijd. Waar elke minuut spreekt in…

Tapas en een sangria, bruin is het leven Aan de Costa Del Sol. De prijzen zijn er Dit jaar weer gestegen. De stranden zijn Er weer vol. Onder een sombrero bij een ijskoud glas Kan men voor even vergeten hoe druk het Afgelopen jaar weer was. De zon en de zee Zullen weldra het lichaam bronzen en het Lichaam koelen bij een weldadig plonzen.…

De spiegelzaal van het kasteel Versailles; De mens gereflecteerd in een veelvuldig Perspectief. Geschiedenissen werden hun Spiegelreflexen te machtig en vervielen van Positief naar negatief. De spiegelzaal van het kasteel Versailles Vergroot de kleine werkelijkheid; schept Een grotere waarde, dan de werkelijkheid van zijn eigen tijd.…

De vieze man, er is geen tijd. Met zijn mond vangt hij de druppels op van de regen. Een smoezelige jas omhult spijt, er spoelt iets af van de zonden uit een voorbij leven. Een mysterie, zie hem gaan onze straten afstruinen. Zijn ogen scannen wat wij niet willen. Zijn honger zal hij met onze resten stillen. De vieze man,…

Ik repeteer gevoel voor het goede doel van een hart dat nog steeds klopt voor de goede zaak. Dat nog steeds openstaat voor de rode rozen die de gever steeds doen blozen en de ontvanger geven waarmee ik mij gelukkig maak. Ik repeteer gevoel dat geurt naar rozen: dat het rood kleurt van het minne blozen. Dat repeterend het doel…

Ik ben anoniem, ik moet niet zeuren; over bekendheid hoef ik niet te treuren. Ik kan denken wat ik wil, het leven bekijken door een eigen bril. Mijn mening zeggen is soms riskant. Te zorgen heb ik dat ik nimmer mijn vingers brand. Anoniem ben ik zonder een eigen gezicht. Ik ben een schim in het ochtendlicht. Als een schim heb ik een…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, wier leven weer tevreden kabbelde bij eb tij; en bij vloed tij spoelde er nog wel eens wroeging voorbij. Hun harten bleven sneller kloppen als ze lazen over alle luxe in de krant, maar de les was heel hard geweest en zo kozen zij weer met gezond verstand. Het strand, de…

Moeder leer mij nog eens lopen. Leer mij te leven bij de dag. Leer mij te houden van dit leven, dat geen kennis vraagt van een ongedwongen lach. Leer mij dat tussen kennis en emotie er nog zoveel valt te weten zonder wetenschappelijk gezag; dat leren lopen zonder 'kennen' leidt tot 'kunnen' bij een moederlijke glimlach. Moeder laat…

Op ziekenhuiszalen, aan infuuspalen op weg naar een nieuw onderzoek, valt er voor een kinderziel weinig geluk te halen; valt er soms over alle dromen het laatste doek. Het prille leven kent niet de regelmaat van een blije lagere schooltijd, maar slechts het verzuim van een bittere pil in de gezondheid strijd. Waarin meer verpleegd wordt…

Kinderen van deze wereld; hen maakt het niet uit. De stand van neus en ogen. De kleur van de huid. Waar zij werden geboren; hun tongval werd gevormd. Nergens vindt men in hen de sporen die de oproep tot eenheid verstomt. Kinderen van deze wereld; hen maakt het niet uit. Hun spreken in vele talen sluit wederzijds begrip niet uit.…

Tempo doeloe zit het westen niet zo in het bloed. Het lijkt haast wel Oost-Indisch doof voor ieder advies dat het veranderen doet. Haast je, rep je, is wat het leven activeert. Dubbel bewerend wordt met haastige spoed geconsumeerd. Het schrokken, het haasten zonder te verteren. Een ziel vindt geen rust om wat van zichzelf te leren. 'Prima…

Aan de wieg van iedere mensenstart ligt het moederhart. Aan de wieg van ieder mensenwoord wordt eerst de stem van de moeder gehoord. Nadat de oerknal klonk in het heelal riep de stem van van moeder aarde zuiver als crystal. Haar zonen die haar morgen zullen bewonen; op hun bergen hun koninkrijk zullen tronen; hun appels zullen plukken van…

Met Peter gaat het weldra beter. Bij Peter klopt dan een nieuw hart. Een donorhart zal hem gaan geven de jeugd die hij tot nu toe nog niet had. Einde aan de voorzichtige passiviteit; de ziekenhuis stekkers en stoppers van een kinderhart dat men aan de monitor legt; dat door het falen van zijn essentiële functie een recht op een dynamisch…

Burgers willen goede burgers wezen. Betalen hun belasting tegen heug en meug tot de laatste cent. Geen omweg behoeft men van de gewone burger te vrezen, die niet de vluchtroute van de beerput kent. De grote massa draagt met burgerlijk fatsoen iets met pijn af van zijn zuur verdiende poen. Klagend draagt zij een steentje bij; financiert…

Een gerimpeld appeltje tussen het gave fruit; als een dissonant leeft het zijn imperfectie uit. Het oogt op een fruitschaal minder smaakvol tussen de lentekleuren van de Elstars en de Bellefleuren. Wordt het vaak ook gedomineerd door de oranje citrusvruchten en moet het soms ook de concurrentie van de gele pisangs duchten. Zo'n gerimpeld…

Troostmeisjes voor Nippon, valse liefde voor een nimmer ondergaande zon. Afgedwongen brandt de liefde minder boeiend; gloeit die na in een litteken, dat nimmer meer echt genezen kon. Troostmeisjes voor Nippon, verloren meer dan een leven met visie op zicht. Verloren hun eer na de oorlogsschaamte, verloren hun menselijke ziel voor een…

Nu je het gemaakt hebt mijn lieve kind; kan ik je het niet kwalijk nemen, want wie niet waagt, die niet wint. Ik wil je zeggen een ding of twee. Het echte geluk draag je niet altijd met je mee. Zó, bid ook voor morgen, dat de dag je kust; dat je beter dan ik voor het echte geluk bent toegerust. Eens had ik het! Tot dat zij zei; 'jij…

Leeg huis, achterhuis. een heel leven achter een boekenkast. Op de tast blinde sporen. Een familie voorgoed voor het nageslacht verloren. Frank en vrij, maar angstig desolaat, drukt de pressie van 'Mein Kampf' dat niet in de boekenkast staat. Spinoza en Thora zullen een uitzichtloos wachten niet meer overleven; en nimmer meer door de…

Waarom is deze nacht anders dan anderen, iets meer bedreigend? Waarom klimt de maan ver van de hartstocht steeds weer tot triestheid neigend? Waarom treurt een wilg zoals die nimmer heeft gedaan, geknakt en gebogen dreigend? Het antwoord waarom is niet zomaar te geven, moeilijk verkrijgend. Het antwoord waarom hapert bij melk wit…

Aardbeien met slagroom. Fruitkoninkjes met een lach. Niet zomaar een traktatie, maar van eigen voorjaarsbodem met gezag. Kwaliteit gecontroleerd; op een boterham of een beschuit gedrapeerd. Zon zoete exclusiviteit voor iedereen. Rood rijp voor de smaak van het algemeen. Aardbeien met slagroom. Sportief met vrije slag. Op een tennis court…

Óh Jeruzalem, stel men vindt vandaag het Christusgraf; met de doorboorde stoffelijke resten van de gekruisigde wereldse zondaarsstraf. Óh Jeruzalem acht de wetenschap dan bewezen dat de Christus nimmer is herrezen? Dat de dood slechts mens kon zijn; gestorven bloed voor het aardse pijn. Of blijft het in het wereldse geloof beleven iets…

Tweede exodus, een natie bevrijd; onafhankelijkheid gewonnen op de zee en tegen de Spaanse overheid. Zeehelden hieven het Geuzenlied aan toen op de Zilvervloot de driekleur in top kon gaan. Tachtig jaar oorlog voor de vrijheid van de republiek; Leidens ontzet voor de vrije godsdienstretoriek. Waar de zee moest wijken en een Spaanse koning…

Zomaar een straat. Een dag uit het leven van het om elkaar geven; in een leven dat leven laat. Zomaar een straat. Mensen achter deuren. Kinderen die treuren om een ouder die weer uit werken gaat. Zomaar een straat. Afscheid nemen voor de korte termijn. Het zoenen om het met elkaar gelukkig zijn. Het dagritme van de regelmaat.…

De beschaving van een samenleving wordt afgemeten aan hoe het met zijn zwakste participanten placht om te gaan; of een onmondige afhankelijkheid niet te veel naar een mondige verwaarlozing neigt over te gaan. Economie en produceren is synoniem aan een negeren van de armoede die leeft op de straat. Voor welke brood en bed niet langer…