80 resultaten.
Oranje
poëzie
2.0 met 7 stemmen 2.091 Vlecht Oranje om de hoed!
Holland rijst met nieuwe moed
Uit de schoot der waat'ren!
Huppel vrolijk in het rond!
Daver Hollands vruchtbre grond!
Laat de vreugde schaat'ren!
Holland grijpt de wapens aan,
Om de vijand af te slaan;
Plant de leger vanen,
En het uitgetogen zwaard
Zal de fiere Leeuwstandaard
't Spoor der zege banen.
Holland…
Mijn leven
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.451 Mijn kindsheid, jeugd en bloei, was éne reeks van plagen;
mijn verdre levenstijd, één ijdle handvol wind;
mijn ouderdom bezweek, bij hoop van beter dagen,
in pijniging van ’t hart die geest en merg verslindt.
Wat nu? De dood verbeid na levenslang verlangen!
Schenk’ hij me een stille koets bij ’t ingaan van de nacht!
Bevrijder, kom! Ruk los de…
Gezondheid
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.756 Gezondheid, lieve Huldgodin!
O blijf gij, blijf ons bij!
O wees ons, wat ons lot ook zij,
Door zee, en wereldwoestenij,
Een trouwe Gezellin!
Waar de Overvloed met blijde lach
De kostbre feestwijn plengt;
In 't hoogste schittren van 't gezag,
En wat de Staatzucht strelen mag;
Waar jeugd en blijdschap wenkt.
Waar zorg en plicht…
RAADSEL.
poëzie
2.0 met 16 stemmen 1.993 Met ons beide zijn wij zeven,
Met ons tienen zeventien.
En gij moogt ontelbre keren
Ons verdubblen of vermeeren,
Altijd zult ge ons zeven zien.
Londen, 1796.
Willem Bilderdijk (geboren 07 09 1756)…
's Levens Beker
poëzie
2.0 met 7 stemmen 4.131 Laat smaragden en saffieren
's Levens brozen beker sieren;
Laat robijn en diamant
Schittren om zijn gouden rand;
Laat hem roos en anemonen
Met het geurigst kransje kronen;
Laat de tintelende wijn
Gloeien door zijn kristallijn;
Laat hij tot de boord geschonken,
Vrolijk schuimen, dartel vonken,
En verlokken oog en hart;
Laat hij met zijne…
AAN ENE MIJNER LEZERESSEN.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 852 Ach! wat kust ge deze verzen,
Lieve schone, kus ze niet:
Of zijn verzen zo veel waardig,
Wees dan, schone, wees rechtvaardig,
Ik ben louter minnelied!…
Aan God.
poëzie
2.0 met 11 stemmen 849 Leer mij mijne dagen tellen,
Gij die hun getal bepaalt!
Ieder dag, die mij bestraalt,
Op zijn rechte waarde stellen!
Ieder uur van mijn bestaan
Zie ik als uw weldaad aan!
Leer mij ieder stond beklagen
Die mij nutteloos ontschiet!
Leer mij blijdschap en verdriet
Zedig en gemoedigd dragen,
En met voor- en tegenspoên
Als…
Aan de Hollandse wal
poëzie
4.0 met 19 stemmen 5.105 'k Heb dan met mijn stramme voet,
Eindlijk uit d’onstuime vloed,
Hollands vaste wal betreden!
'k Heb mijn kromgesloofde leden
Op zijn bodem uitgestrekt;
'k Heb hem met mijn lijf bedekt;
'k Heb hem met mijn arm omvademd;
'k Heb zijn lucht weer ingeademd;
'k Heb zijn hemel weergezien,
God geprezen op mijn kniên,
Al de doorgestane smarte…
Aan een verouderend Meisje.
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.664 Naar Ausonius.
’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om:
Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom.
Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken
De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken.
Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund,
En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…
Antwoord.
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.955 'Wat werkt ge (zegt men mij); ’t is vruchtloos, al dat schrijven:
Men roeit in ’t hart niet uit, wat elk is ingeprent.' —
Voorzeker, ’k moet dan elk in de verkeerdheên stijven,
En juichen ’t hollen toe van wie ten afgrond rent?
’k Moet reden, waarheid, God en Heiland, afgezworen,
Verwoest zien, zonder leed, ja juichen ’t zwijgend toe…
Begeerte.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.607 Kom hier, mijn goêlijk knaapje!
‘Wat wilt, wat vordert gij?’
Hoe wordt gij toch geheten?
‘Begeerte noemt men mij.’
Wanneer werd gij geboren?
‘In Lentes rijkste pracht.’
En wie, wie was uw Moeder?
‘Zij heet Verbeeldingskracht.’
Wie was uw Voedsteresse?
‘De dartelende Jeugd.’
Waarmee zijt ge opgetogen?
‘Met zuchtjens vol geneugt…
Beginsels.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.284 Gramschap is een schrikbre ontvlamming die onblusbaar om zich woedt:
Droefheid is ene overstelpende en niet af te keren vloed:
Nijd, een alverstikkend onkruid, dat én vreugd én deugd versmoort:
En begeerlijkheid, een hartworm, die het ingewand doorboort.
Maar dat vuur is uit een vonkje tot zo fel een brand ontgloeid:
Maar die stroom uit kleine…
Berusting
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.157 Mag mij dan na zo veel treuren
Zo veel zwoegen, zo veel wee,
Niet een uur van rust gebeuren
Op een stille legerstee?
Drijft mij, met gebroken lenden,
Kreupel, ademloos, en krom,
In een kring, die nooit zal enden,
’s Werelds tuimelmolen om?
God! Gij zag mij heel mijn leven
Aan natuur en leedgenoot
Onvermoeid ten beste geven,
Waar uw wijsheid…
Bij de Jaarverwisseling
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.296 Schep mij een nieuw harte, o God!
DE PSALMIST.
Hoe vlieden, hoe jagen
De rollende dagen
In wisslende vlagen
Van zoetheên en plagen,
Van smart en genot?
Van smarte
Voor ’t harte
bij ’t wereldse lot!
Van zwoegen
Bij ’t ploegen,
Door de uitkomst bespot! —
Maar blijdschap in ’t streven
Naar 't hogere leven,
Verenigd met God!
o Vloeit…
Bij de Jaarverwisseling.
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.199 Schep mij een nieuw harte, o God!
DE PSALMIST.
Hoe vlieden, hoe jagen
De rollende dagen
In wisslende vlagen
Van zoetheên en plagen,
Van smart en genot?
Van smarte
Voor ’t harte
bij ’t wereldse lot!
Van zwoegen
Bij ’t ploegen,
Door de uitkomst bespot! —
Maar blijdschap in ’t streven
Naar 't hogere leven,
Verenigd met God!
o Vloeit…
Bij mijne afbeelding 1790
poëzie
5.0 met 3 stemmen 647 Mij schonk ’t geboortelot, bij flikkrend Dichtvermogen
Waar ’t oude Griekenland zijn eigen geest in kent;
(Voorvaderlijke vrucht, op d’echte stam geënt,)
Een hart, voor ’t woest gekrijs der menigte onbewogen:
Een ziel, aan tijd, noch lot, noch mensenwaan verkleefd,
Die de Almacht en zich-zelv' alleen tot rechter heeft.…
DE DRUKPERS
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.684 Thou god of our idolatry, the Press! [Cowper]
Wat zeg ik thans van d'Afgod dezer dagen,
De Drukpers, bron van onopnoembre plagen? -
De zege van Geweten, Vrijheid, Recht,
Is mooglijk door haar invloed eens beslecht;
Doch bozer plaag dan Faroos Rijk bezwaarde
Maakt thans door haar een Helpoel…
DE IJDELHEID DER VEINZERIJ.
poëzie
5.0 met 1 stemmen 840 Doorzichtig als 't kristal is 't menselijk gemoed;
't Verberg' hetgeen 't besluit voor 't grijpen van de
handen;
De zonstraal dringt door 't glas dier ondoortastbre
wanden
Voor hem die de oogleên slechts aan 't daglicht open
doet;
Ga, stervling, waan in 't hart uw diepst geheim te
smoren,
Gij sluit die boezem nooit voor '…
DE WARE KUS
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.188 Voorzeker, ’t is een teedre lust,
Wanneer men ’t blozend roosjen kust
Op lieve maagdenwangen!
Voorzeker, ’t is een dierbaar pand,
Een lieve Maagdelijke hand
Met lip en mond te prangen!
En ’t kusjen is verrukkend zoet,
Wanneer ge ’t stookvuur van uw gloed
Op ’t tintlend oog moogt wreken;
Of als men op een schone borst
Een wederzijdse…
De Afgod
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.103 Een arme heiden boog gedurig voor zijn god,
Een houten beeld, reeds oud en, mooglijk, half verrot,
Maar door de verfkwast met wat kleuren overstreken.
Daar lag hij diep bedroefd op ’t ijvrigst voor te smeken.
Ach, zei hij, Huisgod, die mijn vader jaren lang,
En ik bijzonder ere, en aan wiens knieën ik hang,
Zie toch mijn armoe: ’k heb geen…
De Krekel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.912 Voor schatten is uw heil
Niet veil,
Door woorden niet te melden;
o Krekel, die, op d'eikenbast,
U met een luttel dauws vergast,
En huppelt door de velden!
Waar gij, op akkers, graan
Ziet staan,
In voren, zaadjes schieten;
Voor u is 't, dat het koren wast;
En wat de boer in schuren tast,
Gij moogt het al genieten.
De noeste boer besteedt…
De Nachtegaal en de Koekoek
poëzie
2.0 met 9 stemmen 4.176 Nachtegaal en Koekoek streden
Om de zangprijs van het dal.
Hoe gelukkig zal hij wezen,
Die die zangprijs winnen zal !
Koekoek sprak: ik weet een rechter,
Die ons vonnis wijzen kan.
Oren heeft hij om te horen
Groter dan de grote Pan*.
De Ezel kwam, men gaat aan ‘t zingen.
Langoor bromt eens in de keel,
Rekt zich uit, en geeuwt en luistert…
De Vrouw.
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.189 No woman can expect te be to her husband all that
he fancied her when her was a lover.*
GEOFFR. CRAION.1
Het zij! geen Vrouw kan ooit verwachten, haar Gemaal
Dat geen te zijn, wat hij als Minnaar in de weelde
Dier minnedronkenschap zich zwijmelziek verbeeldde:
De kalmte neemt eens plaats na ’t…
De Wereld
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.972 ’t Is waar, de onwaardigste wordt vaak ten top verheven:
Verdienste is ongezien, verholen of veracht:
De wereld is een zee door stroom en wind gedreven,
Waarin de parelschelp in diepe grond blijft kleven,
Terwijl zij zich voor ’t oog met nietig wier bevracht.…
De geroofde haarlok
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.574 'k Bad dikwerf om een lok van Agnes schitt'rend haar;
Zij weigert. 'k Vraag 't opnieuw als blijk van wederliefde;
Vergeefs. Ik neem in 't eind een gunstig kansje waar,
En vat met stoute hand een sluw verborgen schaar,
Die, eer zij 't merken kon, een godlijk vlechtje kliefde.
Nu juich ik in mijn roof. Maar Hemel, welk een spijt!
Ach! dat…
De krekel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.931 Voor schatten is uw heil
Niet veil,
Door woorden niet te melden;
o Krekel, die, op d’ eikenbast,
U met een luttel daauw vergast,
En huppelt door de velden!
Waar gij, op akkers, graan
Ziet staan,
In voren, zaadjes schieten;
Voor u is ’t, dat het koren wast;
En wat de boer in schuren tast,
Gij moogt het al genieten.
De noeste boer besteedt…
De kunst der Poezij
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.896 Dichtkunst is Gevoel
Mijn vrienden, laat wie 't lust, hier andre gronden stichten!
Mij is 't gevoel de bron; bij mij 't gevoelen, dichten.
Neen, geen verbeelding, dan ontstoken door 't gevoel,
Is dichtkunst; geen geweld van ijdel klankgejoel
Dat dondert, loeit en bromt, en oren doof doet suizen,
Geen vinding van 't vernuft, geen smaakloos…
De rozen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.488 Ik heb ze zien bloeien
Bij ’t ochtendontgloeien;
Nu hangen de bladen en storten in ’t stof
Tot speeltuig der stormen,
Tot aas van de wormen,
Tot schaamte van d’op haar zo pralende Hof.
Toen zogen haar knopjens
De lavende dropjens,
Tot parels geronnen uit hemelse dauw;
Nu missen zij kleuren,
En spreiden geen geuren,
Eer de avond de velden…
De taal.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 606 De mens te kennen, is des mensen wetenschap;
Maar nimmer kent men hem uit klaatrend schoolgeklap,
Door meesters 't ekstrenbroed in 't kooitje voorgebrabbeld,
Terwijl 't, ontroofd aan 't nest, op de ijzren tralie knabbelt.
Neen, toon hem in de Taal, die uit zijn boezem breekt,
Door de oudren in hun kroost met d' adem opgekweekt,
't Ontvloeisel…
De wereld
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.979 Wat zijt ge, o samenstel van onbegrijplijkheden?
o Schaakling van gewrocht en oorzaak zonder end?
Wier mooglijkheid de geest te nauwernood rekent;
Wier dadelijk bestaan een nacht is voor de reden!
o Afgrond! die ’t besef geen weg windt in te treden!
Wat zijt ge? Een blote schijn, het zintuig ingeprent?
Een indruk van ’t verstand, waarom ’t zich…