Alle inzendingen van anna. m.

Al dat drinken en dat eten Zeg nou zelf het is te veel Alsof ik met mijn leven speel Maar ik moet het zelf maar weten Ieder pondje gaat door het mondje Lig ik straks zo onder het grondje…

kleding verbergt de naakte huid armoe heeft geen waarde…

De haan die kraait de dag kriekt dauw bedekt de aarde…

Als de dagen worden guur gaat de klok van de natuur ons later wekken in de morgen houdt het daglicht lang verborgen... De charme van het late wekken als het duister gaat vertrekken laat ons even in een zwijgzaamheid en verwelkomt dan de helderheid... Bij het aanschouwen van dit aangezicht doen wij even de ogen dicht om ze langzaam te laten…

Niet te kunnen zijn wie je bent. Omdat iedereen je zo kent. Niet naar buiten durven gaan. Bang alleen te komen staan. Opgesloten in je ik. Angstig voor dat ogenblik. Uitbreken is wat jij wil. Om je heen blijft het stil. Stimulans is wat je nodig hebt. Met geen woord wordt er over gerept. Maar eens zal jouw ziel vrij zijn. En…

Letterlijk uit het leven gegrepen, dat werd jij. Nooit te zullen zien hoe jij lacht, dat is nog het ergste misschien. Je leven heb ik gevoeld, maar nooit heb ik je gezien. Niet weten hoe je er uit zag, dat is nog het ergste misschien. Met de wetenschap dat jij niet meer leefde heb ik jou gebaard. Jou niet vast te hebben gehouden, dat…

Stuurloos drijvend kreupelhout, golvend op de zee. Varend in onzekerheid, de storm trekt hem mee. Hoe ongewis zijn lot. De drijfkracht, zijn gewicht. Voor een oceaan is zijn massa veel te licht.…

Jij komt bij mij. Ik zet koffie voor jou. Vers. Je drinkt het en je proeft het. Ik kom bij jou. Jij zet koffie voor mij. Ik drink het en proef het ook. De enkele keren dat mijn koffie niet smaakte zei jij dat tegen mij. Toen heb je nieuwe gekregen. Je kreeg er een gebakje bij. En wat kreeg ik de volgende dag terug? Een aftreksel, ouwe koffie…