Alle inzendingen van bianca

Ik heb je nodig. Ik wil je dicht bij mij. Je lichaamswarmte voelen Je handen in mijn zij. Je liefdevolle zoenen. De manier waarop je kijkt. Ik voel je diep van binnen. Alsof mijn hart bezwijkt. Ik voel de liefde branden. Zo'n warme liefdes gloed. Ik luister naar je woorden. Die zeggen het is goed.…

ik zie wat ik wilde zien de eeuwige flonkerende diamant die zich vormde in ruwe eeuwen ieder facet de geslepen glans geen verkrampende duisternis meer alleen lichtdruppels op mijn stenen bloesemwoorden waaien in najaarswind oneindige zonneschijn op lijnen geen vogel vlucht meer niet de geijkte paden de schaduw leeft niet in de nacht…

zomaar werden zij wreed uit het leven weggerukt afscheid hadden ze niet kunnen nemen vaders en moeders staren over het lege groen schreeuwend huilt hun gewonde hart realiteit snijdt de ziel doormidden donkere nachten rijgen pijn als nooit tevoren roofwolken verscheuren iedere zonnestraal duisternis beslaat de ramen met wasem het leed stort…

Waarom blijf je zo bij mij, Geen minuut uit mijn gedachten. Probeer je (weer)te vergeten..... Anders blijf ik eeuwig op je wachten.…

Twee jaar geleden kwamen wij elkaar weer tegen,  Ik zag dat als een heel groot zegen. Met mijn  huwelijk ging het niet zo als het zou moeten zijn, In ondervond weinig liefde en veel pijn.  Ik zette een punt achter mijn getrouwde leven  Om mij vervolgens aan jou te geven.  Een moeilijke maar heerlijke tijd hadden wij samen,  Tijden dat wij het…

in je ogen verandering, verwachting, overmoed en twijfel. Liefde voor je lief verbonden door dit kind   allebei ouder nu, samen een nieuwe rol in levens avontuur.…

Paniek Alles lijkt uitvergroot er is pijn bovendien. Niemand snapt er nog wat van en zij dus evenmin. Woorden bobbelen op in vele talen, blijven zichzelf herhalen. Schaduwgeest duikt op, wezens met een wollen kop. Noorderlicht en maansverduistering, Feeën, met en zonder sproeten, ze nemen haar mee, de trollen en kabouters, jagen…

Achter een vrolijke glimlach ligt er toch angst, voor later. Een lichaam stijf, traag, en zwaar, mijn rechterarm beeft, voelt niet als deel van mijn lijf. Een lach vervaagt in een mimiekloos gelaat. Ik alleen kan hier doorheen. «Kom meid, accepteren.» Iedereen wordt oud en moet dat leren. Soms huil ik van binnen, om het…

Bolletjes uit de oven. Yoghurt erbij met frambozen. Ik voel je achter me. Draai me om en kijk je aan. Je gezicht dat straalt in de zon. Yoghurt, frambozen, Dieproze en zoet. Geur van vers brood uit de oven, vermengd met in de verte, een vleugje net gedoucht. Naakte lijven onder ochtenjassen Je pikt lachend een framboos…

Ik ruik je net onder de douche vandaan, naakt en je haren nog nat. Kus je lippen, lekker is dat. Je opent je mond, je tong verkent de mijne. Tanden tegen tanden. Dan voel ik je handen. Ze kneden mijn borsten, mijn billen. Jouw tong in mijn mond maakt duidelijk méér te willen. Je handen voelen hard op mijn huid, ik houd het bijna…

Zoals het licht van de vuurtoren schijnt. Schijnt de warmte van jou. Zoals de duinen beschermen tegen de hogen golven van de zee beschermen je armen mij.En namen mij met je mee..... Naar mooie en fijne herinneringen in gedachten voor altijd. Naar wat is en niet geweest is. Naar liefde en naar spijt. De vragen over het leven en waarom het…

Een plekje in mijn hart speciaal voor jou. Dat speciale plekje waar ik veel van hou. Waar ik me gelukkig voel warm en vertrouwd. Waarvan je weet dat als je daar na toe gaat er iemand is die van je houd. Dat plekje is voor altijd en echt niet voor even. Dat plekje is speciaal voor jou . Van mij, aan jou gegeven.…

Zoenen met jou….. Is zo geweldig fijn. Zoenen met jou…. Is samen zijn. Zoenen met jou…. Doet me verlangen naar meer. Zoenen met jou… Herinnert me aan de eerste keer. Zoenen met jou… Is een intense verbondenheid. Zoenen met jou… Is het gevoel van :wil je niet meer kwijt. Zoenen met jou…. Is zoveel meer dan een zoen. Zoenen met jou… Zou…

Ooit was ik trots op jou Dat is lang geleden Ooit hield ik van jou Ook dat gaat terug naar het verleden Al twee jaar uit mijn leven Je hebt ons zoveel ellende gegeven Ik kan niet zeggen dat ik je mis Ik weet dat dit het beste is Nooit zal ik vergeten Wat jij ons hebt aangedaan Nooit kan ik vergeten Hoe makkelijk jij de deur kon dichtslaan…

De angst in je ogen Het gemis in je gezicht nooit had je het zo moeilijk. je vecht tegen je tranen hoopt op een toekomst ooit als vroeger…

Een jaar verstreken Zonder je nog te spreken En sindsdien Heb ik je niet meer gezien Na 365 dagen Beginnen je sporen te vervagen Verbannen uit mijn gedachten Je hoeft nooit meer iets van mij te verwachten Al 12 maanden uit mijn leven Ik kan je niet vergeven Nee pa, je hebt teveel gedaan Blijf ver bij mij vandaan! Na alles kan ik…

Alles zit tegen vandaag Alles vandaag gaat niet hoe het moet Alles wil ik vergeten Vandaag zit alles tegen Ik hoorde gehuil en wist wat het betekende Mijn moeder was er niet meer Alles wil ik vergeten Maar dat gaat gewoon niet Mijn moeder is alles voor mij Alles vandaag zit tegen Alleen zonder mijn moeder Ik zal nooit vergeten wat mij…

Moe van het leven Moe van het moe zijn Wie zal het zeggen Niemand die het kan Gewoon moe van alles Moe van het doorzetten Moe van het altijd blijven lachen Waarom zien ze het niet Waarom zie ik het niet Moe van de pijn Moe van de verantwoordelijkheden Waarom is het leven moeilijk Waarom kan ik niet gelukkig zijn Moe van alles…

ik zal proosten morgen met jou in mijn achterhoofd op al je leugens en dat ik ze heb geloofd ik zal mijn glas heffen op alle liefde die je zo gemakkelijk gaf op het koren dat ik scheidde net op tijd nog van het kaf op dat ik snel maar mag vergeten waar je mij mee hebt geraakt op de voornemens van anderen ik heb ze dit jaar niet gemaakt…

jij was er altijd altijd voor mij ik heb jou laten vallen toen was de liefde voorbij waarom was ik zo dom? dom dat ik jou vergat...…

Via ongekende gevaren en talloze ontberingen... Vocht ik me een weg naar het kasteel voorbij Goblin City Mijn wil is even sterk als de uwe En mijn konikrijk is even groot U heeft geen macht over mij…

het patroon dat zich herhaalt door emoties wordt bepaald in stand gehouden heel bewust telkens weer door pijn gekust je koestert je laat anders inmmers voelt het als verraad onvoltooide rouw al is het maar voor even daarna kun je weer verder met je leven…

wie heeft niet een verleden dat ons parten speelt angst die altijd wel een oorsprong vindt moeten dan echt alle wonden zijn geheeld voordat we weer kunnen vertrouwen als een kind? waarom gewoon niet durven geloven wat je ogen en je lichaam mij beloven wetend dat woorden niet méér betekenis krijgen volsta jij met veelzeggend zwijgen omdat…

ik hou je in mijn armen en kijk je rustig aan je bent er nog maar net en moet nu alweer gaan de verdoving tegen mijn pijn verdooft ook mijn verdriet ik wil wel reageren maar huilen kan ik niet de tijd die glijdt voorbij ik bewonder je...en wacht je ademhaling wordt steeds minder je kunt het niet op eigen kracht hoe zou…

Vaderdag doet dit jaar zo'n pijn het voelt zo rot om voor het eerst geen kind meer van een vader te zijn Pappa, juist vandaag mis ik jou het meest terwijl vaderdag voor ons nooit iets heel bijzonders is geweest Net of ik vandaag ineens duidelijk zag: voor mij is het nooit meer vaderdag.........…

Ik zoek je in de wolken in de lucht, in elk vlaagje wind, in elke zucht in de sterren die 's nachts aan de hemel staan in de vlindertjes die fladderend langs me heen gaan Je bent er niet meer, maar nog steeds om me heen waar ben je toch wist ik maar waarheen toch is er een ding dat me zekerheid geeft en dat is dat je in mijn hart verder leeft…

ik hou van jou... is niet wat ik wil zeggen deze woorden schieten tekort de kracht van onze liefde valt niet uit te leggen ik hou van jou... het is veel meer dan dat verdrinkend in zeegroene ogen door liefde sprakeloos omarmd meer betekenis dan het ooit had ik hou van jou... maar als ik ze toch zeg deze woorden schieten tekort…

op zoek naar mezelf, grenzen verleggend al balancerend op het dunne koord voortdurend de lat steeds hoger leggend wordt vanwege mijn grote haast steeds mijn wiebelig evenwicht verstoord en stap ik er elke keer weer naast op zoek naar mezelf, een ideaalbeeld creeërend heb ik de eerste helft al achter de rug ondertussen af en toe mezelf…

eens dansten wij volkomen onverwacht in de buurt van de vulkaan er in het minst niet op bedacht dat het zo snel zou gaan we dansten verder, bedachtzaam en alert rekenend met smeulend vuur dat het niet aangewakkerd werd nog vóór het eerste uur je toonde mij je kwetsbaarheid je lach, je traan, je raakte wat je gaf me liefde, rust en tijd…

geluk niet langer plaatsgebonden de oorsprong in mijzelf en haar weg in liefde gevonden vol vertrouwen...grenzeloos jij bent liefde...mijn veilige thuis want liefde is thuiskomen...eindeloos…