mijn armen gespreid
mijn kleding
tot op mijn naakte huid
helemaal nat
stralende dans
in deze bui
's avonds laat op straat
jij bent het die
uit het raam hangt
naar me kijkt
ik roep naar je
dat je me
meer dan gelukkig
maakt…
als de deur
is gesloten
het slot
is omgedraaid
als het verlangen
niet meer is
te stoppen
de liefde
lijkt op te gaan
in haat
als het ontnuchteren
is begonnen
vraag ik me altijd af
waarom
ben ik ooit gaan
geloven
dat wij
samen zouden
blijven bestaan…
nooit heb ik je kunnen vergeten
al deed ik nog zo mijn best
om vooral niet bij jou
stil te staan
alle dingen die je deed
waarmee ik niet leven kon
ik heb je zo vreselijk gehaat
nooit heb ik je kunnen vergeten
nooit meer gedacht
dat ik je weer zien zou
ineens ben je er
zomaar ineens
sta je daar
met je ogen
vol…
de lichte vlinder
die me lichtvoetig
door het leven van de liefde
liet gaan
is inmiddels een donkere
schaduw geworden
die me vanuit het verleden
blijkt gade te slaan…
klop klop
mag ik even binnen
om in je hart
te kijken
wat er is
klop klop
mag ik even maar
echt binnen
om te zien of
ik er nog in pas
klop klop
laat je me
binnen in je leven
of word
ik ook door jou
op straat gezet…
achter het gebroken hart
waarin niets meer bestaat
daar waar
de liefde nog
steeds een plek heeft
achter het gebroken hart
waarin de namen staan
die niets meer konden zijn
dan een martelaar
achter het gebroken hart
het plekje
waar ik
mijn herinneringen
bewaar…
we fluisteren
omdat we willen
dat onze stemmen
teder in
de nacht opgaan
teder lieve woordjes
gesproken
we fluisteren
laten de woorden
in tedere kusjes
voor het slapen
opgaan…
de eerste nacht
nadat jij
voor even
niet naast mij
zou slapen gaan
maakte in mij
wat onrust los
terwijl ik je
na zwaaide
toen je weg ging
naar je werk
wilde ik in
mijn bed kruipen
zodat het missen
sneller voorbij zou gaan
bij het openslaan
van het dekbed
bleek jij
dat haarfijn
te hebben begrepen
er lagen
overal…
Mistige flarden
Heb ik geschreven
Over haar
Ik heb haar
Niet meer gezien
Ze was te
Snel heen gegaan
Haar lijf
Leefde nog lange tijd
Door
Haar geest
Was het
Die het van
De werkelijkheid
Verloor…
het hek sluit
ik moet gaan
mag niet langer
hier blijven staan
de toegang
wordt achter
een hek gezet
de nacht komt er aan
ik moet nu echt gaan
het liefst zou ik
deze nacht
met je delen
nog bij je blijven staan
het leven
sluit de dood
in de nacht
buiten het gezichtsveld
niemand mag dan blijven staren
naar de plek
die de liefste
de…
geen woorden meer
die gevangen
in een zilveren spinnenweb
blijven hangen
tussen jou en mij
geen gevoelens meer
waar ik je in terug
vinden kan
hooguit een lichte
aanraking die
ik net niet vang
geen geluiden meer
die zeggen
dat ik er ben
verloren stem
van verstomt geluid
onherkenbaar
onbereikbaar
er niet meer
zijn…
1.227
Bezig met laden