Alle inzendingen van corrie van engelen-kock

waar vind ik de juiste woorden zonder jou te kunnen raken waar vind ik de juiste woorden zonder alles kapot te maken waar vind ik een kleine toegang ook al is die nog zo klein zeg me waar ik die kan vinden zonder verdriet en zonder pijn zou ik ze wel kunnen vinden want woorden doen soms verschrikkelijk zeer ik zal ze fluisteren…

blijf maar even zitten wachten 't duurt vast niet meer zo lang laat je niet door angsten leiden maak jezelf toch niet zo bang blijf maar even zitten wachten weglopen helpt jou zeker niet zie de waarheid onder ogen soms met pijn soms met verdriet blijf maar even zitten wachten straks krijg je antwoord op jouw vraag niemand kan echt iets…

bedankt dat jij me wilde vertrouwen ik weet hoe moeilijk dit voor je was 't heeft wel een beetje strijd gegeven maar nu heffen wij het glas laat ons proosten op onze vrienschap laat ons proosten ons ons geluk en jouw durf en zelfvertrouwen die gaan nu toch nooit meer stuk…

ik kan het niet ontkennen ik ben jou een stukje kwijt ook jij bent wat verloren jouw passie en jouw vrolijkheid het is moeilijk te verwoorden wat ik merk of wat ik voel ik kan alleen maar zeggen dat ik het goed bedoel het is ook mijn eigen onmacht het is zeker mijn verdriet om niet tot jou door te dringen 't is net of je…

in de zomerzee van jullie liefde tekenen zon en wolken witte golven van de branding als vluchtige sluiers over het strand waar zandkorrels jullie harten in een tintelende beweging voortdurend omhelzen verenigen zielen zich op het ritme van hooggewelfde woorden en vlechten dagen zich in een beminde gloed laat de bindende klank…

50 jaren samen liefde vertrouwen geloven 50 jaren samen warmte geven en nemen 50 jaren samen vreugde verdriet houden van…

in de stilte van de nacht ben ik op zoek naar een beetje rust een beetje kracht buiten duister de natuur in rust mijn lijf geeft signalen en ik luister gejaagd gespannen niet lekker in mijn vel ik geef niet toe ik wil me vermannen ik wil niet zeuren en zeker niet klagen want ik wil weer de zon zien in al zijn kleuren…

ik proef de zachtheid van jouw woorden ik voel de warmte van jouw lach ik wil nog even stil genieten ... zonder woorden als het mag ik spiegel me in je stralende ogen ik loop over van puur geluk ik wil nog heel lang stil genieten ... echte vriendschap gaat nooit stuk…

ik vind het geweldig dat ik je ken met je kan lachen en met je kan praten ik vind het geweldig dat ik je ken steeds vertrouwen en elkaar vrijlaten ik vind het geweldig dat ik je ken mijn zorgen mag delen en met je kan huilen ik vind het geweldig dat ik je ken ik zou je voor geen ander willen ruilen…

ik houd van de vroege ochtendstilte van een nacht met volle maan ik houd van dieren en van bloemen kortom teveel om bij stil te staan ik houd echter veel van mensen van groot en klein van jong en oud soms is er een wisselwerking en dat is waar ik zo van houd je kunt het niet in één woord vangen dat gevoel wat je soms krijgt…

het is alweer heel lang geleden dat ik je voor het eerst zag en wat me toen meteen al opviel was jouw eerlijke spontane lach ik vraag me nu soms wel eens af waar ben je toch gebleven maar ieder is juist op dat moment doorgegaan met zijn eigen leven jij ging jouw weg en ik de mijne hoe zou het nu toch met je gaan steeds dacht…

je hebt met me gepraat maar je hebt niks gezegd je hebt naar me geluisterd maar je hebt me niet gehoord je hebt naar me gekeken maar je hebt me niet gezien je hebt me aangeraakt maar je hebt me niet gevoeld…

jouw sterren zijn mijn sterren jouw maan is ook mijn maan maar de afstand naar jou is mijlenver hier vandaan jouw zon is ook mijn zon we kijken naar dezelfde lucht maar de afstand naar jou hoe wordt die in hemelsnaam overbrugd…

warm, respectvol luisterend verhalend een lach, een traan onzichtbare banden gewonnen vertrouwen eindeloos begrip gesproken woorden bijzondere momenten zwijgende stiltes een houden van een mens ... een vriend…

ik sluit mijn ogen denk meteen aan jou en besef dan plotseling hoeveel ik van je hou je komt op mijn pad een vriendschap ontstaat onbegrijpelijk dat zoiets bestaat je zit in mijn hoofd je zit in mijn hart 't is het ongeloof wat mij zo verwart je bent nu verweven met mijn doen en laten dat vriendschap zo kan zijn had ik niet in…

waarom iedere keer die woorden je kunt me beter laten gaan woorden die ik niet kan horen woorden zo ver bij me vandaan ik kan het bijna niet geloven dat je zei: vergeet mij nu maar stil ... woorden die me heel diep raken vol verdriet zo koud, zo kil…

afscheid voor even een knuffel een kus nog heel even blijven ik mis je nu al ... ik moet echt gaan weer even praten niets verkeerds gezegd en toch weer tranen ik mis je nu al ... het kost me moeite kan nog steeds niet gaan tekort aan woorden een brok in mij keel ik mis je nu al ... ik wil nog zoveel zeggen het wordt wazig…

grillige vormen sporen verdiend in sprookjes rustplaats in het bos…

een stem aftastend schuchter verlegen werd ... jouw stem kleurrijk verhalend vertederend en ... mijn stem vragend verklarend zwijgend werden ... onze stemmen veelzeggend eerlijk blijvend…

vriendschap pril breekbaar als glas en toch ... zo sterk vriendschap zo kort twee mensen een band en ook ... zo sterk vriendschap praten huilen elkaar zien onbegrijpelijk ... zo sterk vriendschap intens waardevol hopelijk in de toekomst ... zo sterk…

heel je leven hangt van cijfers aan elkaar onvoorstelbaar, maar wel waar je wordt geboren om bijv. kwart over tien de dag, de maand, het jaartal, niet te overzien op welk huisnummer woon je, wat is je postcode altijd maar cijfers, het lijkt wel mode naar school ga je met vier jaar vanaf die tijd ben je echt de sigaar later wordt er van je…

ik schrijf jouw naam in zilveren letters op kleine wolkjes heel erg hoog ook op lege witte stranden en aan het einde van de regenboog ik hoor jouw lach in duizend tonen jouw naam lijkt wel een klein gedicht je ogen stralen als nooit tevoren, gevangen sterren in het morgenlicht…

gevangen in twee werelden in toen en nu je weet niet goed wie je bent of waar je bent je bent angstig je hebt verdriet en je wilt weg iedere keer weer naar huis woorden worden vergeten want je zit gevangen in twee werelden ondanks jouw verdriet kun je ook wel genieten een aai over je bol een arm om je heen heel veel jaren…

ik weet de dag niet door te komen ik lijk te stikken in mijn verdriet is dit het resultaat van mijn vertrouwen of krijgt men steeds opnieuw krediet ik kan het nog steeds niet begrijpen waarom gaat er steeds wat mis ik word iedere keer weer teruggegooid in die klamme kille duisternis seconden, minuten worden uren de tijd kruipt…

in de wolken zie ik jouw gezicht eerst vaag later herkenbaar in de zon herken ik jouw lach stralend en onvervangbaar in de wind hoor ik jouw stem eerst zacht later sprankelend in iedere regenbui proef ik 't verdriet van jouw tranen overrompelend steeds sterker voel ik jouw nabijheid dag en nacht geloof me vertrouw me…

hoeveel tranen kan een mens vergieten hoeveel ingehouden woede verwerken hoeveel verdriet kan een mens aan hoeveel kan dit alles een mens sterken hoeveel moeite kost het om iemand te leren vertrouwen hoeveel energie is telkens weer nodig om de relatie opnieuw op te bouwen hoeveel keer dreigt men te stikken in zijn tranen hoeveel…

verscholen tussen oude bomen staat nog die verweerde bank we waren jong met prille dromen vele jaren liepen mank gekerfde strepen vergroeide harten leesbaar is nog net jouw naam starend naar mijn eigen schaduw verbergt mijn rug een stille traan in het besef dat kostbare jaren zomaar verloren zijn gegaan…

een gevoel van leegte een gevoel van gemis het is niet grijpbaar er is niets mis een beetje onzeker een beetje verdriet het is even anders niemand die het ziet een gevoel van leegte afscheid nemen van een gevoel van gemis dus toch houden van een beetje onzeker straks weer voorbij niet meer alleen nee dan is het, wij…

jou leren kennen een bijzonder moment ik wil van je houden gewoon zoals je bent ... een kwestie van vertrouwen en wederzijds respect ik zal van je houden gewoon zoals je bent ... oprecht, zo eerlijk vol temperament ik blijf van je houden gewoon zoals je bent ...…

soms lijkt het wel of we samen niet door één deur kunnen gaan soms lijkt het wel dat wij de beste maatjes zijn die er bestaan je verrast mij steeds op een andere manier een ander doe je ook graag een plezier voor mij graag regels voor jou niet, zeg je gaat gewoon jouw eigen weg ik wil graag een ding aan jou kwijt ik hou…