Op foto’s van feestjes die via de digitale weg jouw ogen bereiken smijt ik mijn geluk
Recht in jouw gezicht
Ik leef nog
De straten met jouw naam negeer ik
’s nachts slaap ik alleen want ik ben niet bang
In het donker
Voor spinnen
Mijn banden plak ik zelf
Samen de zonsondergang bekijken is cliché
En ooit bedacht voor op een ansichtkaart…
Een beetje houvast misschien
Voor op dagen dat kopjes uit mijn handen vallen
En ik van de trap
Evenwicht is voor gevorderden
Vastklampen
Tot de laatste slok thee die eigenlijk al koud is en de lichten uitgaan
Ver na de laatste treinen
Bescherming
Zoals het nachtlampje naast mijn bed dat fluistert dat het altijd wel weer goed komt…