58 resultaten.
Halve minnaar
netgedicht
2.0 met 92 stemmen 48.590 Met mijn luchtig schip van
Resten en afval van gisteren
Overschrijd ik grenzen
Hou gedreven halt bij
Gedenkwaardige kastelen
Ik neem haar bij de mouw en
Wijs haar de kunstige taferelen
Maar in mijn nonchalant ongeduld
Prikkel ik haar aanstellerige achterdocht
‘Je bent een halve minnaar’, zegt ze
Terwijl ze mij in de haren strijkt.…
persiflage
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 4.130 de verwenste dichter en ik zelf
wensen u een aangename nacht
een plaats onder het hemelgewelf
zoals je ’t zelf zou hebben bedacht
wij schrijven niet langer uit volle borst
eerder vanuit de hondse onderbuik
of vanuit een bijna ondraaglijke dorst
dit allemaal tot eenieders verbruik
zo nemen wij beiden plechtig afscheid
met dit laatste welgemeend…
Aan Pamela
hartenkreet
0.0 met 11 stemmen 2.713 dikwijls zijn er van die naamloze namiddagen
en de tijd loopt sneller dan dat de ruimte
eindigt in een schaduwrijke hel
het voetpad, ja, die is het
die de passen regelt van onze nachtelijke liefdes
die we vergeten, die we niet vergeten
zoals de Brusselse foor,
de ochtenddromen, de oorlogen in verre landen
en we zetten ons leven verder…
helende twijfel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 2.367 de laatste vrouw omhelzen,
enerzijds;
de etterende stilte van de laatste baarmoeder
doorboord,
in mijn schuwe harige handen voelen woelen
roerloos ziekteontsmet water,
sprakeloos ben ik, geheel merg.
en doorheen mijn zwoel bloed beschimmeld
beschuitafval van voormiddeleeuws stuifmeel;
in de vlucht verborgen, verzwegen mijn altijd
open ogen…
blauw bloed
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.953 voor Marjolijn
bleek als een edelman
trek je door het landschap
zonder god of besturingssysteem
zonder licht op je fiets
maak je de reis naar
het einde van de nacht
je merkt niet hoe
de nieuwe morgen vrolijk is
geen aanstoot neemt
aan je wrange heimwee
naar het mysterie van de roes
de nevels van de zoete waanzucht
hoelang heb je…
outsider
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 1.575 in de val
brak ik ondermeer mijn keel
zocht adem
in een nabijgelegen herberg
tevergeefs. Je was niet
op de afspraak.
gaten in mijn geloof
lieten mij geen keus.
uitgestoken ogen.
zo dwaalde ik door het dal
de vliegen afschuddend,
een ongeneeslijke ziekte.
mijn moeder van weleer,
op de trappen,
zong een vermaledijde melodie
bleek…
opgezette vogel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.408 ik heb haar te boek gesteld
als een opgezette vogel
die niet fluit of zingt
niet trekken kan
naar het fel gekruide zuiden
of als een machine
of een verlaten goddeloos dorp
in het dal daar beneden
ik heb haar bekeken maar niet gezien
betast maar niet echt gevoeld
niet met haar gereisd in de koele ochtendmist…
Douwe Egberts
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.372 de nacht schraapt haar keel
de klok struikelt over de uurwijzer
de slapelozen likken bleek
hun inwendige bloeding
doch: vogelzangen ritselen reeds
het ingetogen behang
de trappen kraken feilloos
in de morgenstond
die zich pronkerig tooit
met verkoolde sieraden
ook mijn krachten schieten kuit
Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…
stella polaris
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.362 deze nacht neemt zichzelf tot vrouw
wekt de doden
uit de valkuilen van het niets
ik sta aan de reling van een eindeloze brug
wuif naar het nageslacht
ongelukkig maar toch sierlijk
val ik eindelijk
en klinkt trompetgeschal
ik neem met list en kompas
mijn vaste positie in
in de buurt van poolster en grote beer
ziende leef ik verder…
overspel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 1.335 de poesjes
ze kruipen kopjesschuddend
vanonder het lage afdak
duikelen de ochtend in
wassen zich in het tere zonlicht
ze besluipen vroege merels en
maken jacht op vlinders
die uit koers zijn geraakt
oeverloos en vlak hun wereld
kent geen verborgen geheimen
ze gehoorzamen braafjes
het voorouderlijk instinct
plegen geen overspel…
procedurefout
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.261 blinkt de bleke vrouw
in haar tranen?
ik was spoorslags
door haar binnenland gereden
had voren geploegd
in haar eigenwaarde
en haar zomerkleed
mijn wreed vertoon
lonkte naar haar jeugd
vloekte binnenskamers
heb haar als een jonge zeehond
buiten spel gezet
stil telt ze haar verdriet…
Anne
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.241 ik ken teveel talen
en dus herinner ik me je niet
mijn plebeïsch bereik mist
woorden voor oogvocht en okselgeuren
in de deuropening
nemen haarverlies en dwangneurose toe
vreemd sta ik
in het gordijn van deze ontzielde morgen
als een blinde heb ik
leren spreken van dier tot dier
ik leid net bestaan van
een open autovenster op de…
alzheimer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.163 mijn hersenen zijn weggevreten
door het jarenlang gekweel
van de voltallige vogels
staren zich blind
op de foto’s van vroeger
zien het kind
en verzinken in wroeging
schrompelen tot mos
de fakkel is doorgegeven
aan ongeboren leven
te oud om nog als leerling
door het leven te gaan
een vos die nieuwe streken leert
de medemens verschalkt…
dominique suite 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.140 de stad ontploft tweevoudig
als de daders galopperen in het lagere dal
- want ik ben eertijds met de helm geboren
en zie, met verdeeld gemoed, in de stand van je ogen
de verborgen toegang tot het koninkrijk der doden
o wee, ik zet een stap achterwaarts
en neem met overleg mijn hoofd in mijn handen
reeds heeft de aarzeling de tover verbroken…
continuïteit
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.098 dagen druppelen voorbij
de luwte legt zich al weken
in de lengende schaduw
benevelt het aan tucht
gewende wachten
als een schaar
sluit ik dit hoofdstuk
bemoei me niet langer
met de delicate onderkant
van het zijn
bewaar voor
mijn eindeloze vriend
deze laatste litanie
leg mijn hoofd in de mand
bij de jonge poesjes…
fragment
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.098 ik hou mij vast
aan de reling
steeds verder uiteen
in onderdelen
zwaargewond
aan het hoofd
woorden rijden
zich klem
in de korst
van mijn keel
ze hebben verleerd
hoe een vrouw
planmatig te bedaren
het onvermogen
is totaal
verdwaasd kijk ik
naar hemel en aarde
mijn klamme voeten
vatten vuur
rook verast
de kleur van mijn…
acrobate
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.063 ik zag
tussen je gesplitste schouders
de geilheid van je stem,
met een oogworp
vernielde ik je gedachten
ze waren zo banaal.
en de stilte
sloeg onze verstandhouding
aan flarden
ooit heb ik je zo gehaat
als de zang der vogels
in een late morgen
je zweeft als een
acrobate boven
het gordijn der illusies…
de gil van de boterbloemen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.053 voor L.G.
het luchtruim is ontdooid,
de wind werd zichtbaar aan de wand,
waterzucht en spataderen ontsieren
de oevers van verlaten wensen,
de onderhandelingen waren afgesprongen
en de vlaggen gestreken tot grondniveau,
de fanfare speelde met lijf en leden
haar stuk 'Gratis Toegang tot Kasteel en Park'
daar hoorde ik voor het eerst
de…
nervositas
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.052 uit de ruïnes rijzen zenuwen
ze razen door de buizen van het huis
kneuzen de ruimte
waar mijn gemoed geduldig veinst
slechts mijn gemoed te zijn
en niet de bruisende bron
van mijn gebundeld wezen
ik sla op de vlucht
voor de kraaien in mijn haar
mijn woorden glijden uit
vergeten mijn inborst te kneden
ik sta op de rand
bereid over lijken…
avondstrand
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.052 ik breek
ontroerd
mijn woorden
ga liggen
op het avondstrand
je okselholte
sluit haar rangen
neemt bezit
van mijn gezang
bloemen omkransen
de ijle wonde
in tweestrijd
ga ik heen…
bidden volstaat niet meer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 1.051 in de boter snijdt het mes de laatste snede
de boer verkoopt zijn grond aan de eerstgeborene
en legt zich te sterven in de verbrande schuur
zijn dochter haar kleed opgeheven in het zurig hooi
bidden volstaat al lang niet meer
de vreemdeling kust de wilde deerne op de mond
gooit ongevraagd een handvol zilverlingen op tafel
wie wordt verraden…
schraal bier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.000 schraal bier kraait in je leden
ontzet verzuurt wroeging
de veelslachtige bronnen van je pijn
het vocht verschalkt
je weemoedige flanken
genadeloos
in je schroom zoeken
besmette zenuwcellen
wortel en goedkoop plezier
klarinet speelt de aftocht
ongeschreven brieven talloos
splijten maag en nieren
je droomt: je bekent een halfgod
ontfutselt…
de schijn tegen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 975 ik neem uit het medicijnenkastje
een aspirine en een dosis filosofie
die de stoelgang bevordert en
helpt bij de afvoer van afvalstoffen
zoals een wandeling op het strand
het schuldgevoel doelmatig afweert
neem ik vrede met het keukenwerk
en dis gedienstig het avondmaal op
want ik heb zo waar de schijn tegen
kan niet even schuilen voor…
de Nacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 974 de Nacht is gevallen
mensen drinken hun laatste glas
komen op de rand van het bed
tot inkeer
tot zelfverminking
leven wordt onzichtbaar
gaat schuilen voor zichzelf.
want het is oorlog
winden rukken bomen aan flarden
met hen de stilte
van dromen in olie gedrenkt
vliegtuigen slaan op hol
scheren langs kerken en moskeeën.
ik sta aan de…
oedipus met uitgestoken ogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 958 de zon ontmant mij.
zij striemt mij met gulden roeden.
ze is wreed waarom toch?
ja, ik heb de kruik gebroken
languit gelegen in het riet
in Rimbaud’s dronken boot
maar waar en wanneer
zelfs de zon heeft het nooit geweten
toen horloges nog geen secondewijzers hadden
en ik zonder verrekijker op pad trok
het verleden deel was van het nu…
in weerwil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 891 WOORDEN SPORADISCH UITGESTROOID
plots gaf zij een kreet, en allen getuigden
UIT MIJN HAND, LEEGLOPENDE LEKKE DOOS,
wij dit later, in het nieuwe korenveld;
ONDERHUIDS ZICH SPIEGELEND AAN DE WEKE
nooit meer hielden wij van geluid dat stapt
MAKKE WAND, IN DIERENVELLEN GEWIKKELD,
over je heen, als duizend ontpootte duizend-
ELKAAR OMHELZEND, IN…
zon in de ogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 845 rond de zon lopen in draf
duizend kinderen,
zij eten op het gejank der achterbuurthonden
daar waar ik lig
de zon als een muziekspel in mijn ogen
ik dring verder
naar de velden gisteren verborgen
achter modderige wolken,
laat ik het licht bijten
met zijn jonge tanden in mijn huid
zij die er nog niet is,
brengt spiegels aan,
vangt de…
De versmoring (januari 1968)
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 768 De nacht legt haar hand
op het vertrouwen van de dag,
de oude man
voor de flapbrug van de dood,
- bleek, een vergeelde krant -
scharrelt in de vaas van gisteren.
Op het deksel van de duisternis
bonken de honden, en monken;
maar de nacht houdt stram
haar grafieten, haar loodgrafieten palm
op de warmte van het licht.…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 763 de reiziger staat stil
hij overwelft de gehate vlakte
hij wikt de taal van zijn herinneringen
het lied des vaderlands
de reiziger leeft in gemeenschap
met uur, dag en tijd
hij groet de nederige passanten
en de bloemen aan het venster
loopt gezwind over het water
peilt de weemoed van de vissen
hij bezielt geen plan
stuurt geen kudden…
de blinde speleman
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 760 ik ben gehuld in het gewaad
van een blinde speleman
een waas van onzekerheden
en verwaterd ongeduld
ik schrijf in een spiegel
krul de letters binnenste buiten
jaag de woorden op tot een rapsodie
een melodie van kwinkslagen en implosies
zoek op de bodem het illusoire begin
het nooit aflatende einde
in een metafoor van cascades
ik zie anders…