224 resultaten.
Mijn handen
poëzie
3.0 met 32 stemmen 4.616 Ik zie op mijn oude handen -
hun taak is bijna gedaan -
Brachten ze eer of schande?
Brachten ze zegen aan?
O mijn handen! Mijn handen!
Nu moeten ze spoedig vergaan.
Ze hebben al rimpels en vouwen,
vlekken bruin, die geen water wist.
Ach! Al te groot vertrouwen!
Wat hebben ze vaak zich vergist -
Mijn handen! Mijn handen! Hoe dikwijls
hun…
DE STAF.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.327 Onrust en donker alomme,
Bang als een dove-en-stomme,
tastend als blind ga ik omme -
Waar is mijn staf?
Ik lijd en moet velen verdrieten,
ik geniet ook en doe wel genieten,
maar alle vreugd zie ik vlieten
in een graf.
Ik weet wat allenig mij rust geeft,
wat mijn angsten gesust heeft,
als 't kind dat Moeder gekust heeft
Vóór de nacht.…
School der Minne
poëzie
3.0 met 29 stemmen 4.204 O Liefde die nooit Liefde vroeg
maar geven bleef om niet,
die wrevel nog als weldaad droeg,
nu wint ge Liefde en Lied.
Zo geeft de hemel en de zon
zo geeft Gods liefde groot
ook waar zij nooit ontvangen kon
uit louter minnens-nood.
Zie hoe de macht van uw geduld
verheerlijkt mijn bestaan
en met een wondre pracht verguldt
mijn dag, nu…
Eerste zang
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.858 Ik droomde 't Leven als een groot, groen Bos,
De vogels zwegen en het loot hing stil,
De beken vloeiden niet, geen windgerucht
Voer door de takken - en het gras boog niet, -
Eenzaam lag ik daar, tussen zwijgend loof,
Het was een bange droom, - want alle dingen
Die ik toch schoon wist, waren mij zo vreemd,
Spoken van schoonheid in vaal schimmenlicht…
Het gevallen meisje
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.859 Gevallen, ja, gevallen,
Gevallen en veracht!
Doch weet ge, zonder mallen,
Wat de arme daartoe bracht?
Nu loopt ze langs de straten
En kent geen uur van vreugd,
Sinds ééns zij heeft verlaten
God en het pad der deugd.
Doch wilt haar nu niet smaden -
Wie bracht haar in verdriet?
Een man heeft haar verraden,
Toen hij haar snood verliet.…
BURGERKRIJG
poëzie
3.0 met 3 stemmen 457 De koning was dood; in de wieg lag zijn zoon;
De broeder des konings verlokte de kroon.
Hem schonken de ridders het hoogste bewind;
De bisschoppen kozen en huldigden 't kind.
Hoog vlamde het twistvuur, verwoed streed het volk;
De zoon zocht de vader met strijdbijl en dolk.
Het vee werd geroofd en de huizing verbrand:
Slechts 't onkruid…
Het lied der arme klanten
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.754 "Wij zwervelingen zonder land
Wij zijn maar arme klanten;
Wie meer geld hebben dan verstand,
Die mogen lanterfanten.
Wij springen hoog, wij springen laag
Wij moeten 't loodje leggen;
We dansen met een lege maag...
De centen, die gezeggen.
Van oudsher was de koning baas,
Van wege onze zonden;
Nu is hij maar een houten Klaas,
En heeft zijn…
Het middagmaal
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.635 Wanneer ik 's middags op 't kantoor
Mijn dagtaak heb volbracht,
Dan weet ik, als ik huiswaarts keer,
Welk schouwspel mij daar wacht:
Mijn vrouwtje vliegt mij te gemoet,
De kind'ren jub'len aan mijn voet.
Dan zetten wij ons aan de dis
Met schotels volgelaân,
En wachtten rustig tot de meid
De soep heeft opgedaan,
En bidden…
AAN MIJNE VRIEND GERRIT JOAN MEIJER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.648 Bij al 't plundren, bij 't vernielen,
Bij het weiden van het zwaard,
Bij de duizenden die vielen
Door de dwingeland der aard',
Wiens gevloekte vuist niets spaart —
In dees hartverpletbre dagen,
Waar geen bloempje bloost aan 't blad,
En, in plaats der rozenvlagen,
Weemlend langs het bruiloftspad,
Merg en bloed de weg bespat —
Voegen…
De Lente
poëzie
3.0 met 50 stemmen 7.602 Reeds is het statig eiber-paar gekomen,
't geduldig rijs wringt stil de knoppen los,
de zoele lente luwt door 't zonnig bosch
en wiegt mijn geest in weemoeds-zoete droomen.
Violengeur stijgt op uit vochtig mos,
een bronzen gloed verjongt de dorre boomen,
en primula's en dotterbloemen zoomen
de groene wei met gouden voorjaarsdos.
Wat heb…
De waterlelie
poëzie
3.0 met 198 stemmen 16.807 Ik heb de witte water-lelie lief,
daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.
Rijzend uit donker-koele vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer...…
De Noordenwind
poëzie
1.0 met 75 stemmen 3.095 De wind waait hoog en kent de mensen niet.
Hoog wil ik stijgen met de Noordenwind,
boven 't gerucht der stemmen - boven 't licht
der volle straten. Weg! het warm gewoel,
de weke druk van mensen om mij heen!
Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij,
dat er geen liefde en lachen om mij is,
geen zoete stem, geen blik van vrienden-ogen
geen…
Boze Droom.
poëzie
3.0 met 27 stemmen 4.720 Ik heb, in droom, de ganse nacht geschreid
kermend van smart - zoals een kind zou schreien,
dat men uit plaagzucht 't liefste speelgoed rooft.
Want in die nacht, - die lange, zwarte nacht -
lag er een duistre schaduw op mijn dromen,
op 't lichte beeld van al wat komen zou -
het lieve, bonte speelgoed van mijn ziel.
En als een grote, ruwe…
De Noordenwind
poëzie
4.0 met 29 stemmen 4.092 De wind waait hoog en kent de mensen niet.
Hoog wil ik stijgen met de Noordenwind,
boven 't gerucht der stemmen - boven 't licht
der volle straten. Weg! het warm gewoel,
de weke druk van mensen om mij heen!
Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij,
dat er geen liefde en lachen om mij is,
geen zoete stem, geen blik van vrienden-ogen
geen…
Lisbloem
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.231 Lisbloem, die bloeit aan de zoom van de vliet,
Hoog op een vorstlijke schilde geheven,
Als door een lijfwacht van speren omgeven
Troont gij te midden van 't riet!
Over het veld ruist een lied van de vloed,
Kostlijk als harpspel van zilveren snaren,
Brengen, bezield door het koeltje, de baren
U met de morgen haar groet!
Schijnt u het leven…
Kliniek
poëzie
4.0 met 1 stemmen 889 Die bleke wangen, levens laatste schans,
'n vege strijd nog en 't is al gevloden.
Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
Met het verwonnen leven ondergaan…
AAN MIJN VADERLAND
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.327 Het misdrijf doet Europa beven;
’t Verraad, alom ten troon verheven,
Voert de oorlogsdonders brullende aan;
Doet duizend duizendtallen sneven,
En hof en stad in vlammen staan;
De huisman moet zijn erf begeven,
En op uitheemse grond schier van gebrek vergaan;
De krijgsknecht wordt in ’t woên gesteven;
De landman, vloekend voortgedreven,
Wordt…
Na zons-ondergang aan zee
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.930 Zonne stervend zonk in zee,-
en een wijde wade spreidde
op de brede kimme neer
't wolkenheer.
Eenzaam ruist de duistre zee,-
langs der duinen ruige kruinen,
als met droeve dodenklacht
zucht de nacht.
Eenzaam, eenzaam ruist de zee,
slaat de kuste zonder ruste,-
moeder aarde ligt alom
doods en stom.
Op het woelend vlak der zee
wislend…
Tweede zang
poëzie
4.0 met 14 stemmen 4.053 Kunt gij nog wreder slaan!- mijn God! mijn God!
Zie, ik ben sterk en breken zal ik niet,
Maar was er één die Gij zo lijden liet,
Wijl hij U lief had, boven zielsgenot?
En nog zal ik niet vloeken 't mensbestaan,
En 't leven niet, en Uwe naam niet smaden,
Zelfs met dit mateloze leed beladen,
Neem ik het leven uit Uw handen aan.
Maar schrijf…
SLAAP EN DOOD
poëzie
4.0 met 3 stemmen 665 Twee broeders heersen over 't wereldrond;
't Zijn Slaap en Dood, de zonen van de nacht;
De een droomrig schoon, met trekken vriendlijk zacht
En de ander somber; nooit verried zijn mond
't Geheim, dat zelfs de broeder niet doorgrondt,
Hem 't meest gelijk in wezen en in macht.
En de een spreekt 's morgens: "Frisse lust en kracht
Schonk ik…
AVOND IN DE STAD
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.430 De groote stem der stad verstomt
en de nachtwind die in mijn venster komt
brengt een vaag en wonderlijk suizen
als zuchten der slapende huizen.
Mijn lamp brandt stil en suizelt zacht
en peinst zijn gepeinzen den langen nacht.
Ik staar in het heldere branden,
mijn katje speelt met mijn handen.
Hoe waren de dagen die verre zijn
toen mijn…
Het vrouwtje van Halberstadt
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.363 Hier zien we, mijnheren! een leerrijk geval
Hoe gaat het moedertje, schikt het nog al?
Ach danke, Herr Doctor, Sie sehen
Es köntte etwas besser gehen.
Kom! moedertje, kom! tevreden maar zijn!
Wij zien mijne heren, naar alle schijn
Zal de vita weinige uren
Of hoogstens een etmaal nog duren.
Ach lieber Doctor! ein Augenblick
Kehr ich zu Halberstadt…
Het jawoord
poëzie
3.0 met 17 stemmen 5.905 Nu moet ik haar gaan vragen -
O welk een bange dag!
Doe God! mijn wensen slagen -
Verschoon mij van die slag!
Uw grootheid zal ik eren,
In aller eeuwigheid.
Mocht ik met haar verkeren
In deugd en eerbaarheid.
Ik voel mijn boezem prangen
Door bange twijfelmoed-
Doch rein is mijn verlangen,
En mijn positie goed.
Haar vader kent mijn…
Geboortekaartjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Een blik in broze dozen
Bewaard voor tijd van leven
Wel gekregen
Nooit bekeken noch gelezen
Geboortekaart
Een zoon een broer
Gekozen oude namen
Dankbaar van God ontvangen
Bevestiging na groot verlangen
De laatste dag van t jaar geboren
Leek een oudjaarsavondfeest
Echter op de nieuwe morgen
Gaf je reeds de geest
Wederom een kaart
Dezelfde…
STEMMING.
poëzie
2.0 met 16 stemmen 4.628 De wind waait hoog en kent de mensen niet!
Hoog wil ik stijgen in de Noordenwind,
Boven 't gerucht van stemmen - boven 't licht
Der volle straten en de druk der mensen.
Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij -
Dat er geen liefde en lachen voor mij is,
Geen zachtheid en geen weemoed en geen lust.
'k Wil eenzaam stijgen met de Noordenwind…
Rafaël
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.723 (fragment)
Ik zweer! ’t zal eenmaal mij gelukken
Itaalje! uw heilge grond te drukken,
Ik daal van de Alpen af, in uw gezegend licht;
’k Zal in uw landouwen
o Tiber! de eeuwge Stad aanschouwen,
Op zeven heuvelen gesticht.
o Wat, wat zal mijn hart gevoelen,
Wat vuurstroom door mijne adren woelen,
Als mij, o Rafaël! een geest, tot mij gedaald…
Atheïsten
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.213 Wat wil het reuk'loos vloekgespan
Dat U ontkent, o Heer?
O, komt de nood eens aan de man...
Zij buigen voor U neer.
Uw Macht en Goedertierenheid-
Driest schenden zij haar aan,
En 't sterkste voor Uw goedheid pleit,
Dat Gij hen liet bestaan.
Hoe groot is Uw genade niet,
Dat gij dat galgenrot
Uw hoge Naam beschimpen liet,…
Aan de vrijheid
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.243 (fragment)
o Mocht, zo zorgloos, zonder kommer,
Na ’t doorgeworsteld oorlogswee,
Europa, in schaduw van eikenlommer,
Genieten ’t zalig zoet der vreê!
Snel aan, verruk ons, blijde dagen!
Gelijk na buldrende onweersvlagen
De dartle Zefir ’t bloempje kust:
Dat Nederland, aan ’t wee ontheven,
Haar gouden eeuw weer zie herleven,
Met vrijheid…
O tempora!
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.416 O Piëteit!
Van vroeger tijd,
Hoever zijt gij te zoeken!
Der vaad'ren deugd ging naar de maan,
Der vaad'ren dichtkunst van de baan
Voor vreemde zwadder-boeken!
Ach! Helmers dood!
En Poot niet groot!
Is 't niet om bij te huilen?
Dit jong geslacht zou, als het kon,
De blanken, marm'ren pantalon
Van Tollens zelf…
De eerste korrel
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.836 Eén graankorl, achteloos in een vruchtbre grond bedolven,
Zien we, als een zwangre halm, ras op de luchtstroom golven,
Hij schudt zijn vruchten af, rijpende in de grond,
In halmen opslaan, waar eerst ruigte en heester stond:
Dan duizendvoud herteeld en duizendvoud herboren,
Doorgolft een gans gewest een gouden zee van koren:
En 't land, eerst…