Het verschil tussen dwalen en verdwalen is de verte
van huis – de bocht die je verleidt een nieuwe
bocht in; de tijd is hier anders, niet trager
maar in een vriendelijker licht
en het licht is hier
waar niet alles knippert en schreeuwt
geduldiger: zoals jij nietsvermoedend
in dit gedicht bent gelopen;
een bocht na een bocht, na een strand…
in een taxi
op weg
met z`n 2-en
naar het einde
van
de stad
als sterren
op de
achterbank
in elkaar
gekropen
naar het einde
van
de stad
zij komt naar mij
en
ik voorzie haar
van
momenten
op weg
naar het einde
van
de stad…
ondefinieerbaar
maar
toch
benaderbaar
een moment
een plaats
een gebeurtenis
vereist
is
een
bepaalde
mate
van
een
state of mind
een
bepaalde
ontspannenheid
let
it
all
come
down
geef je over
en
geniet…
langzaam opkomend
of ineens
plotseling daar
al dan niet
gepaard gaande
met warmte en kou
een gelukzalige golf
maakt zich
van je meester
en stijgt langzaam op
het laatste restje lucht
is er uit
vacuum getrokken
alleen op de wereld
in een zoemende wereld
groene velden
bloemenzee
aan zon geen gebrek
eens spat die bel uiteen
het…
langzaam
zoals de overgang
van de schemering
naar de duisternis
langzaam
de diepte in
steeds verder
naar beneden
totdat
je niet meer verder kunt
de bodem is bereikt
kan dat niet wat sneller?…
op momenten
kan ik ineens
rake gedachten
krijgen
in een flits
dus razendsnel
heb ik stof
tot nadenken
dat kost wat tijd
en wat blijkt
na afstand
volgt
een gewijzigde mening
herzien opnieuw bekeken
ontdaan van het moment…
Wie moet haar nu voorlezen
doen vergeten dat ze niet slapen kan
Wie moet naar haar kijken als ze elders is
bedenken waar ze zich om omdraait
Nu ik mijn angst om haar
te verliezen ben verloren
Nu ik haar niet meer in mijn dromen
hoef te zoeken, waar ben je toch?
Ga nu maar slapen; zo alleen
kan iemand je wakker kussen
het glas om je breken…