1922 resultaten.
Morgenrood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 33 de tijd is de wind die blaast
en uitsterft in donker water
een gaan zonder terugkeer
het onoverwinnelijke valt uiteen
een gaai vliegt krassend langs de takken
uit het ijzer dwarrelen vonken neer
het geruis van koude populieren
een zwarte sluier strekt zich uit
over de aarde en bedekt haar
met bitter as uit de wolken
kruiken gevuld…
Boven het maaiveld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 86 boven het maaiveld
in kleurige voorjaarsjas
de fiere krokus
jij schittert en straalt
alsof het nooit anders was
in zon-gele jas
niets kan jou deren
geen weet van tijdelijkheid
dat is zonneklaar
nietsontziende hond
trapt je hard de aarde in
plast over je jas
vertrapte krokus
je zonnige leven lang
boven het maaiveld.…
En de tijd - voor C.M.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 Bij dageraad lees ik
in slow motion
jouw poëzie
Een grote muur kruipt
in het duister tot boven
het geruis van esdoornbladeren
Nog voor de dageraad
ruisen de kabels van de lift
in de verte knarst een spoorlijn
Vogels ruisen met
opschietende vleugels voorbij
en de dag, ach de dag
Op het binnenplein
jammert een muzikant
een…
Wolken in een waterplas
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 104 Ze bouwden een barricade
een brak bouwseltje
zonder naam.
Niets om over te vallen
even zwaaien soms
met een theedoek-vlag.
De jaren gingen tellen
uit het donker rezen barrages
iconen van vijandigheid.
Op bittere grond beland
achter zwaktes verschanst
in onthechting thuisgeraakt.
Zou het kunnen?
het leven langzaam
achterwaarts…
Thuis is de plek
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 108 Het was vroeg in de lente en nog ochtend
en iedereen was jong
Altijd met de lucht beginnen zegt papa
kijk hij zit onder de blauwe plekken
Als je ouder wordt verandert alles
de tijd waait aan ons voorbij zegt mama zacht
Niets blijft
de dood trekt al bij de geboorte bij je in
Ze kijken naar de slapende zee
en zien de ademhaling van de…
niets anders dan stilte
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 58 na het lostrekken van het mes
het schikken van haar en jas
de plots verstomde roffel
het vallen van het doek
het smeulen van de vonk
hoe weinig is van hem overgebleven
hij trekt zich terug
met niets anders
dan stilte in zijn oren…
een langgerekt zwijgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 82 in dit wankele huis
aan de rand van het bestaan
waar de wereld onvast is
het servies stukvalt
de huid geen tijd krijgt om te helen
de schaduw van gisteren niet verdwijnt
waar buiten de wereld woelt
waar geen argeloze dagen zijn
het licht geen opening vinden kan
in dit wankele huis wordt alles stil
waar de nacht eindigen zal
in…
sterk hoewel breekbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 88 we bewegen hemel en aarde
en treden de tijd met gehavend
hoofd tegemoet
sterk hoewel breekbaar
smeken we Kronos niet noch treuren we
bij de eeuwig rouwende cypres
we leunen tegen een oude boom
heffen het glas op de dingen
die blijven en op vrede
met onze vergankelijkheid…
Niets voor altijd
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 295 Het luchtballet van spreeuwen
een schrijvende vogelwals die zich in driekwartsmaat
laat lezen in deze late herfstlucht.
In het sleepnet van de schrijver
landen woorden om te vertrekken
door de mazen van de tijd.
Een gewonde engel schildert
boven een vlucht wilde ganzen
verten van onbeschreven lucht.
Zal ik woorden tussen lijnen schrijven…
hoe je toch
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 90 hoe je zonnebloempitten plant
de bodemlagen uit je hoofd bant
toch over het lot van Aleksej N tobt
denkt aan bordjes van de kindercrèche
hoe je een vogelvlucht ziet
je ogen pogen haar te volgen
hoe je toch omkijkt naar het ravijn
aan het speelgoed van Alice denkt
hoe je het onkruid wiedt
de bodem adem geeft en zonlicht biedt
je toch…
Paleolithicum
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 85 de Grote Moeder
heeft geen gelaat nodig
alleen haar bolle buik
de blinde navel in het midden
om het leven op haar
ademende buik te wiegen…
De allerbeste tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 115 Het slechte nieuws zweeft
als een zwart fenomeen
boven het bed
Een ongrijpbaar buitenaards bericht
dat zich vermomde als een
unidentified flying object
De arts houdt zich met man
en macht vast aan de dissociatie:
de wet van de professionele afstand
De zieke verbreekt de geladen
onheilspellende stilte
tast naar zijn koptelefoon…
op drijfhout van hoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 78 En dit is haar land
geblakerd door het vuur
En dit is haar hoofd
onder as en twijfel
De laatste nachtvlinder
vloog door het raam
Dit was het huis
met treetjes zonder deur
Stilte ritselde over het papier
vrede schreef haar droeve hand
Het gedroomde land waar
niemand van liefde omkomen zou
Vrede schreef haar droeve hand…
Alleen maar kijken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Een vlucht wilde ganzen gesponnen uit zonlicht
De schuwe roerdomp in de geslotenheid van het moeras
Een veldleeuwerik jubelt naar beneden
De zwaluw brengt zielen thuis
Een weemoedige engel schildert
Het licht van de beeldenzee
Ik zal de dag roerloos ondergaan…
Tussen doen en laten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 Tussen doen en laten
zie ik alles maar ik kan er niet bij
Hoeveel gedachten wonen in verlangen
hoeveel bergen tussen ons bedacht
Ik moet mijn hartslag vinden
tak voor tak de bomen lezen
Neerstrijken als een vogel
landen om nergens heen te gaan…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Bloem in voorjaarsregen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 90 de zee spoelt de oudste dromen
door het onderwaterwoud
zwart groeit door het grijze heen
ongepolijste sporen van erosie en verval
hoe zacht deze hemel van schelpenkleuren
het licht beeft van verlangen
in de blauwe koelte
bloemen vogels en vroege dromen
een milde voorjaarsregen
vult de verweerde letters van jouw naam
verre tonen…
twee kanten op
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 de spoorlijn loopt dwars door het dal
we reizen twee kanten op
onherstelbare stappen in het landschap
onderstrepen de stilte
we vergaten hoe onze ledematen
zich naar elkaar konden bewegen…
Aleksej Navalny - hoe nu verder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 64 vandaag is alles in veelvoud dicht
de dag ligt uitgeput en leeg
in de aanhalingstekens van de tijd
de klokken zwijgen
het trage stugge lopen door de stilte
hoe nu verder er is geen weg terug
tussen geboorteschreeuw en sterven
bloemen leggen om jou te eren
loop door loop verder wij weten wie jij bent
bloemen leggen als vergrijp
hoe…
Gewoon hier
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 148 Beminnen is een werkwoord
Wanneer heb je lief? Als je wakker wordt,
iemand graag ziet, kust, streelt ?
Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten,
maar er zijn om iemand te beminnen,
dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen.
Beminnen doe je altijd ergens,
in een land, een stad, een bed,
of op de oever van een rivier.…
voor jou
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 59 het leven herhaalt zich in gevonden
en zoekgeraakte dingen
in verhalen en rituelen
ondanks of dankzij
onophoudelijke veranderingen
ook in de liefde
steeds nader tot elkaar
in glimlach en tranen
in alle talen lang geleden
gisteren nog…
Charkiv - februari 2024
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 lichte ogen
als druppels regen
uit zijde gesponnen
kindergezichten
ik wil jullie namen
in alle talen noemen
terwijl de wereld
boven ontploft
luchten bezwangerd
van kogelwolken van
zoekgeraakte levens
kristallen stemmen onderaards
lichte ogen
als druppels regen
aan zijden draden
Nazar Anna Vitaliy Iryna
hoe teer raken jullie…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 92 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
Bloesem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 110 zachte regen beroert
de delicate schoonheid
van huiverende kersenbloesems
op ranke twijgen wiegen witte vogels
wij lopen uit de langgerekte dag
jij fluistert dat we
voor geluk zijn geboren
de bergen hullen zich in wolken…
Haiku van het hart
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 het hart kent hartstocht
meestal klopt het in ritme
een pompende beat
waar het van volloopt
in gouden hart en nieren
het biedt ruimte aan
vier gulle kamers
gevuld met warmbloedigheid
gevoed door stroming
in lichtvoetigheid
dan weer in zwartgalligheid
twenty four seven
kloppend aan het werk
haalt het pakken van het hart
voert het…
dragers van licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 169 intens rode donkerblauwe en gouden
stralen in de wolken als duisternis en
licht elkaar omarmen
in haar ogen twinkelen vrolijke leeuweriken
passie rebellie gloed hoop en verdriet
minnaar en geliefde ontstijgen tijd en ruimte
mythische vogels worden van binnenuit verlicht
voelen de stralende omarming van de zon
het lied van duizend vogels…
reizen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 83 schaarse woorden
als hoge en dun
gewortelde bomen
reikend naar de zon
het fragiele meebewegen
in de wind
stromend naar ongekende stormen…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 101 In het landschap kronkelt de lange weg
van verdriet naar tranen.
De hemel waait voorbij
alles raakt vanzelf zoek.
De kraai landt op een tak
wolken herhalen zich in een waterplas.
En altijd is daar het verlangen om de zoutvlakte
te bedaren met zacht wuivende gebaren.
Getemperd licht valt door de ramen
een broos engelenkoor zingt de…
Wat niet meer zou gebeuren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 100 Het eelt van haar geschiedenis
heeft zich in slakkengang van hoofd
naar achterzijde verschoven.
Langs de kromming van haar rug
kleven op dunne huid eilandjes
van onbereikbare verhalen.
De zon zakt in de kruinen
van de bomen en alles
wat niet meer zou gebeuren.…
Omerta
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 77 Broeders van Liefde
duivels in priesters habijt
de Heer als wapen
Broeders van Liefde
verwoesters van jong leven
de onschuld vermoord
Broeders van Liefde
zij zullen voor u bidden
de heer heelt wonden…