In het zilt van jouw ogen
spiegel ik mijn zalig ziel
en zie ogenschijnlijk onbewogen
je prachtgelaat waar ik voor viel
Jouw blik verworden tot breekbaar glas
ontmoet de mijne halverwege
flinterdun en ik zie alras,
je ogen loken en daarentegen,
sper ik de mijne werkelijk wijd
mijn adem stokt en stokt en stokt
omdat ik volkomen onvoorbereid…
Wanneer de lage luiken opengaan
En het ochtendwit naar binnen glipt
Lig ik nog terneergedrukt
Te moe om op te staan
Afscheid van een wezenloos woeste nacht
In gedachten tot grote hoogten
‘Het blijft behelpen’, roept de eenling
Die nachtenlang naar de ander smacht…
Praat nog een laatste keer met mij
jouw woorden, jouw ogen
jouw vaderlijke onvermogen
je gaat dood. Laat me bij je zijn
zoals nimmer is geweest
Voor één keer, laat mij je kind zijn
en laten we samen samenzijn
het verleden vergeten voor even
want je gaat dood, de tijd sterft mee
laat mij me één keer veilig bij je voelen
Laat mij je strelen…
Glijdend trok het donker weg
in vale vlakken uit mijn hoofd
een stem die fluistert zonverdoofd
'Daar komt de liefde, liefde aan'
Mooier nog dan het mooiste lied
Ik pomp en pomp het bloed rondom
om plaats te maken in mijn hart
voor lange linten zwart en rood
Want jij zwiert en zwiert mijn oog voorbij
En mint en mint mijn lijf volkomen
Ik…