ode aan de Vlamingen
hartenkreet
Dood zijn wij
en tóch zijn wij in leven
zij aan zij
staan wij
naast elkander in ons nauwe graf
Struiken, modder, ijs en steen,
vertellen niet,
kunnen doden echt niet leren spreken
zoals men ziet
het gelaat gaat snel verbleken
het wordt koud
Slechts even
was het streven
de hel te overleven
al wat ons na al die tijd
nog steeds
in leven…