Alle inzendingen van kerima ellouise

ik bewonder de stilte alleen daar voel ik me thuis er is geen enkel geruis alleen maar een zoeken zonder vinden ik bewonder de schaduw in een dal van liefde alleen daar in een wereld van gemis er is een zuchtend gefluister voortdurend in mijn hoofd alleen daar vluchtend van een geloof…

In vogelvrije gedachten kunnen letters zweven zonder enige reden. Ik schep ze uit de lucht, laat ze dwarrelen op papier, daar vormen ze woorden op hun eigen wonderlijke manier. Vrij en sterk rollen zinnen in de zon, zacht van kleur smelten ze in mijn verlangende mond. In radeloze voetstappen kunnen letters vluchten om de angst…

Speelse, zachte dons dwarrelt in onze harten liefdevol gestoei…

Tranen in ogen Weerkaatsen stil de regen Bovenaards verdriet…

Wanneer ik uit de tijd zal vertrekken, zal de wereld me met aarde bedekken. Mijn verlangen zal me dragen, naar een eigen hemel, zonder duizelingen en zonder hartslagen. Verheven tot in de lucht, zullen mijn tranen drogen en zal het licht in mijn duisternis worden geboren. Eindeloos helder zal ik zingen in mijn ziel. Lucht en…

Vlindervrije lucht Afscheid nemen van de dag Gestorven vleugels…

Pluizige katjes groeien in hoge bomen spelend in de wind…

Ik ruik de zomer Droom van bloedrode kleuren Maneschijn bedriegt…

Het duistert in mijn hart Verdwenen zijn alle dagen Monotoon rijgt de tijd zich aaneen Berustend zijn vele beelden Roerloos vouw ik mijn handen Ik leg me neer op mijn grafsteen Ik strooi een bloemenkrans op Mijn rouwende hart en kerf Stil de letters van mijn naam Een diepe stilte scheidt me Vochtig van de grijze grond Waar kan ik nog…

De golven zeilen op een eeuwig ritme langs veilige kusten…

De klimmende roos omhelst verliefde wolkjes, te hoog gegrepen.…

De dag voorspelt de avond. Bloedrood gaat de zon onder en kronkelt zich tegen het raam. Doodmoe leun ik tegen de nacht. Donkere engelen gaan in mij liggen onder de lakens van mijn bestaan. Een onmetelijke angst lokt mij bruut en genadeloos en sleurt me naar de diepte in mijn lichaam. Een eindeloze schreeuw splijt mijn gekwelde lippen…

Opgeslorpt door de eenzaamheid kruip ik terug naar vroege jaren waar ik een ontzettende sprong van mijn leven heb opgeslagen. Verward door het goede in het kwade ben ik vele nachten blijven vallen in een gedempte angst om de duisternis te verlaten Benaderd door klappertandende dromen heb ik mijn stijve voetafdrukken nooit kunnen overdenken…

Soms loop ik naar de stilte, Naar de traagheid van mijn tranen, Dan zwijg ik wat ik niet meer zeggen kan Soms loop ik naar het licht, Naar de helderheid van mijn glimlach, Dan adem ik alles wat teder leeft Soms lopen woorden naar een zwerftocht van vergeten handen, Dan zoek ik zacht wat ik verloren ben Soms draag ik…

Als blindelings vertrouwen wordt misbruikt, worden ogen te vaak gesloten. In lange, bange nachten wil je ook jezelf ontlopen. Je ontsnapt in vergeten voelen, maar hoe erg je ook probeert je ziel verhardt zich met ieder geween, je wordt meer en meer in jezelf gekeerd. Je schrikt van je eigen verstarde blik, die nooit meer lijkt te helen…

Wat is pijn Als je geen zachtheid kent Wat is verdriet Als je niet door vreugde wordt verwend Wat zijn verlangens Als ze worden vergeten Wat is stilte Als het lawaai is verdwenen Wat zijn tranen Als er geen liefde meer is om te bewenen…

Een flits van begrijpen voltrekt zich in één seconde. Torenhoge idealen, boven elke discussie verheven, storten in elkaar. Bedrogen, belogen en verstrengeld in een kluwen van verdriet, verbrokkelen onbeantwoorde jaren en worden één grote, onbegrepen puinhoop, waar je zelf deel van uitmaakt. Een ononderbroken lijn van leugens ontkent…

Ik ween lange dagen, Grijs en koud, Breken mijn ogen, In wat ik liefhad, Sterven mijn tranen, Zinloos en leeg, Drijven woorden, In gebroken vertrouwen, Vluchten de schaduwen, Onrustig en bang, Huil ik doodse nachten, In wat ik verlangde, Breekt mijn hart, Stil en wit, Streel ik jou, In lange uren, Op een afstand Van ons laatste lied…

Een zoektocht overleeft Eenzame dieptes Stormachtige laagtes Grijze ochtenden Inktzwarte nachten Zwervend in een roes Ik ben het niet waard Ik ben de waanzin voorbij Ik draag geen naam Een drempel wordt overschreden Ik ben zo moe gestreden Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam De wind drukt in mijn gezicht Een oneindig wenen Ik draag…

Ooit beminde ik de lucht en kleurde ze hemelsblauw. Ik dook dan in de glimlach van een zachte schilderskwast en droomde dat dit stilleven de lente was. Ooit zat ik op een bank en zong met zwaluwen mee. Ik danste dan op de vleugels van de zomer, wang tegen wang, en dacht, dit innere lied duurt een leven lang. Ooit sierde ik de tuin…

alleen de nacht brengt donkere ramen neemt de leugens in bezit verfraait de kamers met lege tafels …de waarheid blijft onuitgewist alleen de nacht verzamelt de schaduwen vult de hoeken met gelogen woorden verbergt de tijd tussen woedende tanden …verraden hebben jouw ontrouwe handen alleen de nacht vlucht voor de dag kropt alles op wat…

Ik zoek naar een blozende taal, naar bloesemwoorden die jou omhelzen, in een boeket van jouw zuiver leven. Gewoon met wat bloemen in bloeiende zinnen zou ik jou willen zien lachen, met een vleugje liefde erin verweven. Speciale plekjes zou ik willen beschrijven, in tuinen vol verlangen, met geurende dromen, zo verheven. Ik zoek naar…

Een kale tuinbank bergt de stervende herfst op in een winters huis.…

Verlegen appels verflauwen van de honger in het plukseizoen.…

Een prille hofnar streelt de eerste keizerskroon in een speelse tuin.…

Een doorn in het oog Een geprikkelde bloemist Verlepte rozen…

Kaarsen verwarmen Bomen die dromen kleuren Kerstwensen voor jou…

Vlinders spelen vrij In openluchttheater Een kleurig schouwspel…

Tranen in mijn ogen Getuigen van stille momenten Het zonlicht geeft kleur Aan mijn wenen De maan omhelst een zachte glans In mijn gebeden Een roos schenkt geur Aan mijn verdriet Een vlinder bewaart de vrijheid In mijn leven Tranen in mijn ogen Getuigen van ongetemde dromen Tears In My Eyes One moment in time.…

Gekrijs van meeuwen Een droom van een blauwe zee Inktzwarte tranen…