laat mijn zuchten
je stille handen verdichten
daar waar mijn hartslag
je verlangen bereikt
je geeft mij rust
kalmeert mijn zinnen
teder wiegend door
bevrijding gesust
laat mij begrijpen
jouw onrustig denken
je weerloos beroeren
het vloeien van mijn zijn
je zegt zo weinig
lippen woorden
je schijnt zo veel
in bekorende ogen
je…
zo leeft in mij
de stilte waarnaar
ik soms verwonderd kijk
als immer draaiende spiegel
in een gevoelig schemerlicht
dat kaatst naar alle zijden
om het gedoofd lawaai
nog verder te verspreiden
met grote ogen
zoeken mijn zinnen
de oorsprong van
het eenzaam zijn
in de hartslag van
duizend vragen
tot ik krachtig ben
om het antwoord…
611
Bezig met laden