160 resultaten.
nabijheid
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.377 Wat me restte was nabijheid,
angeliek en lieftallig als van Lippi,
of eerder nog milde spot,
schier onverteerbaar
nu de balsemende herfst met vlugge poten
al gauw zijn intrede zal doen.
Ik weet nog van Siena's oude poorten,
van de schaduw van een struise cypres.
was het ooit beter kersen en dadels eten?
Jij in mijn robuuste schoot,
een…
een schandalig vers
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.291 Ik ken een oostblondine, Anouschka is haar naam
ze is een Poolse schoonheid met prachtig geverfd haar
Mijn god bekijk haar benen, die hebben grote faam
al is ze oppervlakkig soms,ze raakt bij mij een snaar.
Ik zei Anouschka schatje, jouw lijf bevalt me zeer
al kwam je om te poetsen, bij jou leg ik me neer
Zo vrijde ik met haar, het volle…
Wat zal ik voor je zijn ?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 743 Nu de kinderen als blanke konijnen
over de prairie razen, hun rugzakken
leeglopend, langs de kant van de weg,
vraag ik met overmoede tederheid
wat zal ik voor je zijn?
Met aarzelende handen raak ik je schouder aan
jij draait je langzaam om, een zucht als een verwijt
die sterft nog voor hij je bittere mond verlaten kan.
Net als de vrouw…
de wolf van Eristoff
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 670 Een hete zomeravond, de meeuwen vielen van het dak,
ik zou de tuin nog gieten maar daaraan had ik lak
toen schonk ik menig wodka in, ik zoop me buiten zinnen
mijn oude vader zei het nog; van drank kan je niet winnen
Toch ging ik aan het slempen, ik zoop als een natte dweil
en toen ik toch de bodem raakte ging ik snel onder zeil
Diep slapen…
februari
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 627 Februari
Nu januari vergeefs z'n wonden likt,
de natte poten nog nadruipend
van het koele dooiwater,
sprokkelen we scherven daglicht
en nemen we, inhalig de vroege voorjaarsbode
koesterend, een voorschot op de lente.
Doch, even broos als het sneeuwklokje
zijn de getekenden, zie ze schuifelen
achter hun rollators, weerbarstig is hun pad…
Gave maantjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 558 In een bad als een gemankeerde baarmoeder
kijk ik terug en reminisceer,
het gedaas, de grijperige maanden,
de hele winter of discontent.
Er was het meisje met de rode laarzen
de neuzen waren versleten maar
de maantjes van haar vingers waren gaaf
En later zat ik aan haar bed
en lepelde vermoeide wijsheden binnen..
een frêle bosnimf op ziekenhuiswit…
Rosa Moenkin en de hyena
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 523 Toen ik Rosa Moenkin nam,
in het dichte maisveld
mijn begerige handen in haar blanke vlees drukkend
liepen woelmuizen en faraoratten langs onze verweerde voeten.
Een hyena bleef staan kijken
en rook ons hitsige bloed
maar bijten deed hij niet.
Hij droop af zoals alleen hyena's dat doen,
zijn staart bewoog naar Jaffa, zijn kop zwaaide…
Dit zou een afrekening kunnen zijn..
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 495 Dus...
ik ben voor 's zondags, hij voor de week ?
dan is hij oud brood en ik weer de cake.
hij houdt van Aspe, ik houd het bij Claus,
ik lees de Russen, hij geilt op Mickey Mouse
hij houdt van Straus, ik verkies Mahler
ik houd mijn haardos, hij wordt steeds kaler
Woont hij in Kessel dan ik in Parijs
maak ik het bont dan zweert hij bij grijs…
in villa Johanna
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 462 Daar moet het gebeurd zijn,
ten oosten van de poort naar Brussel
langs de trage waterweg
waarin die gekke stadsgids
zich nog verzoop
De dichter die worstelde met woorden
en nooit kon winnen van zijn vrouw
de kinderen die daar van kwamen
en nog later de melancholie
die hen met één lenige sprong
voorgoed te grazen nam....…
afscheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 438 Ook heden is hij roerloos
en trekt een koel verlangen
om weg te gaan, niet meer te zijn,
hij laat zijn schouders hangen.
O hij heeft gezocht, een leven lang
naar een plek onder de appelboom
maar wat hij vond was veel te wrang
hij gelooft niet langer in die droom.
Dus broeders, zusters treur toch niet
al gij hem dra mocht vinden
Besef…
Afscheid van het oude huis.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 407 Nog één keer langs het huis,
nog één keer snuisteren
in kamers, in diepe laden
ligt onze jeugd geborgen.
Nog één keer de tuin in
waar de bomen gerooid zijn
en de poezen begraven.
Molly de grijs gevlekte moederpoes
die stierf tussen de spinazie.
Rijden langs het oude huis,
ik kan het niet en wil het niet
kijken hoe de haag niet langer…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 399 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
Het doven van het licht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 397 Nu de dag vergeven is
aan regen en verschaalde wijn
wil ik enkel nog naast je zitten
en mijmeren over het nageslacht.
De katten aan onze voeten
ik schop ze noch streel ze
zie de kraaien zitten, soeverein
in de toppen van schurftige platanen
ik weet, geen mens zal ze verjagen..
Ik heb de herfst geroken, vanmorgen
zag ik de stekelige…
Ach Catalonië
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 368 Het is waar op dat haar van Puigdemont
valt heel wat aan te merken
maar stop die man niet in een cel
en laat hem verder werken.
Want Spanje dreigt met kerkers
en knuppelt vol venijn.
O Carles, net als Mozes
leidt uw volk door de woestijn
En trek Rajoy maar stevig
bij zijn grijze, vlassige baard
want net als Franco indertijd
is hij…
augurken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 364 Wat houdt ze van augurken,
Haar duimen en wijsvingers
tastend in het zure vocht
Ik zucht maar laat betijen
Als het oosten in ons opspeelt
gaan we beiden somberen en herkauwen,
al zijn we dan nauwelijks runderen,
de grieven van de dag
Mijn dochter, wat is het water diep
wat goed is voor vis en de zeemeerminnen
Van het Great Barrier…
Ook vanavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 362 Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn.
Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen.
Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom
zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen.
Wat dan gezegd over je achterlanden
die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen.
Je warme ademt zuivert mijn wonden,
als balsem, als wierook..…
Als Leonard Nolens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 357 Haar ogen waren als ondiepe poelen,
gevuld met zilverwerk en geurig water.
Zij, die nooit een vriend van de poëzie was
maar thans hermetisch is als het werk van Leonard Nolens
trekt ook vandaag haar zondige laarzen aan.
Gezegend zijn de wolven die vanavond eens te meer
in het kreupele bos hun oude ziel gaan zoeken.…
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 353 Vandaag heb ik gewroet in wolken en in velden
Matroesjka, het zal lukken, ik word één van je helden
al is mijn Russisch pover, ik ben een kosmonaut,
wiens landing zal mislukken in jouw Siberisch achterwoud.
Nu ben ik een Etrusk die naar jouw warme billen haakt
en alles met je doet wat nacht en dag en nevel schaadt.
Kijk uit voor mijn potentie…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 De slaap is een schurftige bedelaar
steeds minder vaak vindt hij de weg
naar mijn deur bang als hij is
van mijn grijnzende honden, zie ze snokken
aan hun roestige ketting
Ik nam een kijkje in mijn pakhuis
van klein ongenoegen en groot verdriet
haalde wat rag weg en zag
wat kasten op een kier, de jaren '90
maakten goede sier....
en toen…
Ik, de dieren en het meisje.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 332 Er zitten eksters op het dak
zo van die harteloze krengen
die niks als deernis komen brengen
voorlopig houden z'hun gemak.
Er kruipen mieren op mijn borst,
ik vraag me af wat is hun streven
waarom dat naarstig jachtig leven
van al dat peinzen krijg ik dorst.
Er zit een jakhals in mijn hoofd
wat wil dat beest wil toch graag ontsnappen…
Judith
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 330 Op mijn gefingeerde reizen heb ik haar bij nacht ontmoet,
Zij was bijbels ontuchtig maar steeds als Turks gebak gezoet.
Haar ogen waren als meren, haar stem was laag en hees,
haar lip begon te trillen toen ik haar in alle talen prees.
Ik haakte naar haar benen, ik hapte naar haar mond,
de lucht werd danig heet, er vielen kevers uit de lucht.…
Hoe dan ook
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 328 hoe dan ook..
staat ze me bij.
Soms wanneer ik eindelijk slaap
en zij over mijn dromen waakt,
wanneer ik rücksichtslos de bodem raak
van grauwe wanhoop en dure flessen
kraak en eens te meer mijn dorst moet lessen..
kom binnen zegt ze,
de schurftige honden zijn het hoekje om
eet nu van mijn liefde uit zilveren schalen.
Haar hals is warm…
la donna e mobile
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 321 Wat was ze mooi en soeverein,
wat kon ze me bekoren.
Zij was als sprankelende zomerwijn,
ze was mijn ochtendgloren.
Ik huppelde met flukse tred,
werd gek van exaltatie.
zij stelde toen een harde wet,
ik viel snel uit haar gratie.
Ze kreeg een ander in de mot,
een knaap met blonde lokken.
Voorwaar een echte liefdesgod,
nu zit ik hier te…
De bonte koe
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 309 Na het weiden van de lammeren
en het werken op het land,
na het tellen van de centen
en het spellen van de krant…..
ligt hij beurs en uitgeteld
de benen morsig op de bank,
vergeet hij even vee en veld,
het mesten en de boerenstank.
Den Haag Vandaag haalt hij niet meer
zijn lijf is gauw aan sterven toe
en na het rochelen ziet hij weer…
Merel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 307 Kwart voor vijf vanmorgen,
een matineus concert.
Een merel uit zijn zorgen,
zijn snavel wijd gesperd.
Wakker liggen in je bed,
de maan beschijnt het duister...
De wekker hoeft niet meer gezet,
vooruit vogel ik luister.…
als woestijnregen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 304 Aarzelend druppelde je binnen.
Schuchter als woestijnregen,
een frêle,ranke nimf
met herfstig rode lokken.
Zal ik een ei voor je bakken ?
vroeg ik zeldzaam serviel
en kuste de zorgen uit je ogen
van kostbaar groen opaal,
jouw kinderen waren weer eens ziek,
je man van mos leek wel verdwaald
in werk en matinale dronkenschap.
Later lazen…
Moeder de gans; ( een scabreus ganzengedicht )
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 298 Moeder de gans, het wordt al laat
en gans uw gebroed loopt over de straat
wie zal er thans uw kinderen hoeden
hebt gij dan zelf geen flauw vermoeden..
Kijk, de ratten zijn hitsig, hun magen zijn leeg
Zie ze al loeren daar achter de steeg
Ze likkebaarden geheid en lusten wel pap
van zo’n klein lekker gansje, zo’n ranzige hap.
Moeder…
over de liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 297 Liefde was vaak te hooi en te gras
al wist ik al ras
dat ze net als de kat
op zomerse dagen
in velden noch wegen te vinden was.
We liepen door bossen maar draaiden verkeerd
verloren elkaar uit het oog,
doch,het waarlijke minnen raakt niemand verleerd
en al doolden we ooit rond als kattegespuis
we kwamen voor 't schemeren thuis…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 295 In de oude kerk namen we afscheid,
we voelden de kilte langzaam
in onze broze botten trekken.
Eén keer keek ik achterom
en zag jouw noordse blik.
Ook vandaag zal ik verpulveren…
want jij kan niet vergeven.
Je zwijgt me dood,
je kan me echt niet harder slaan.
En ik kan niet vergeten.
De wijzers van de klok zijn blijven staan
Zo gaan we…
elegie voor de elzen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 292 Hoor de wind die jaagt over de vaart
en vogels, struiken noch bomen spaart.
De elzen houden zich nog kras
en vechten om hun bladerjas.
En zittend voor het beslagen raam,
op schoot twee warme katten,
kan ik, beroesd door jouw parfum,
de winter nog niet vatten.…