De pijn is rood
Van innerlijke verwondingen
De pijn is paars
Van radeloze angst
De pijn is zwart
Van verstikkende duisternis
Het enige licht is de bliksem
Die de pijn nog dieper laat zijn…
Voort gaat de trein
De ene keer snel de andere keer langzaam
Maar stoppen doet hij niet
De weg achter hem is bedekt door mistflarden
Voort, voort!
De weg is onbekend
Het doel ook
Alleen één ding is zeker
Het einde is bekend
Eens zal hij niet meer voort gaan
Eens zal hij stoppen
Voor altijd
Het einde is dan bereikt
Als hij eenmaal is gestopt…
Ik sta in de branding
Achter mij is het één grote zandhoop
Om me heen is het donker
Zelfs de maan is niet te zien
Ik kan de weg, die ik gegaan ben, niet goed zien
Het lege strand gaapt me aan
Er is geen leven te bekennen
Alleen heel wat lege schelpen
Ik heb niks achtergelaten
(afgezien van een heleboel rotzooi)
Golven komen op me af
Ze dreigen…