alweer vier jaar geleden
jouw laatste woorden aan mij
jouw laatste lieve lach
die staat mij altijd bij
een gevoel van verlangen
een gevoel van gemis
en maar niet willen geloven
dat het verdriet is…
het was een mooie dag,
stapte uit bed en begon met een lach.
ik dacht: Pasen! Hoera!
tot je in het ziekenhuis bent bij je ma.
ik hoorde het verschrikkelijke bericht,
dat is niet uit te leggen in een gedicht.
ik zat bij haar bed te kijken,
ondertussen de geluiden te ontwijken.
ze kon niet tegen ons praten,
dat hadden we in de gaten.
in coma…
zonder jou geen liefde
zonder jou veel verdriet
zonder jou geen plezier
en niemand die dat ziet
zonder jou alleen in het leven
zonder jou alleen op bed
zonder jou geen reden
en niemand die op me let
waarom zonder jou
terwijl ik zoveel van je hou
kom weer terug naar mij
het maakt niet uit wat anderen zeggen
het maakt ons beiden weer…
Mijn leerling.
Hij zit.
Hij droomt.
Waarvan?
Soms weet hij het,
meestal niet.
Het raam laat hem de leegte zien,
tot ver voorbij zijn straat.
Zijn eigen leegte is oneindig
voelt hij.
Ik weet van zijn rijkdommen.
Zal hij ze zelf willen vinden?…
1.149
Bezig met laden