Alle inzendingen van maurits

Ik was daar in het bezige gezelschap van mensen, aangegord tot het verbouwen der samenleving, en ik zag hen doende, bouwmeesters, metselaars en timmerlieden, en boog het hoofd en zocht de fundamenten, nieusgierig en bezorgd; ik vond alleen mijn beide schoenen die daar eenzaam stonden ergens op aarde, ik vernam als wind het reppen van de vele…

Wolken. Schrikbewind boven de zee. Er staat drie millimeter glas tussen mijn leven en de naderende nacht. Trillingen in het ondergrondse lopen in mij door. Reeds grijpt de wildernis mij bij de benen. Aan alle deuren schudt de wind. De wolven wapenen zich tot de tanden. In kamerhoeken kreunt de lucht. ----------------------------------…

De harten kloppen onbedwongen Spreek met wat er ligt op de tongen Niemand die hier zwicht Geen terreur die onze vrijheid ten gronde richt Doe wat U wilt Met uw bommen en granaten Maar Europa zult U nimmer raken Uw laffe daden zijn slechts randzaken Wij houden ons bezig met warmte en liefde Wij hebben geen ruimte voor uw haat Wij zijn…

Soms kwam mijn vader door de wind naar huis, een schaduwloze man met lege handen. Tot aan de dakensteeg de roepstem van Zijn schreden en vervaagde in de lucht. Een wereld volgde hem: dwarse gelaten waarop hij zich een levenslange dag had stukgelopen. Zwaar van schouders duwde hij zich tot aan de huisdeur voort. Mijn kinderogen zagen hoe…

Het tijdig iets dat bestaat in de waan van tijd die geen enkele vorm schaadt die geen leed maakt om niet mee te gaan de waan een eigentijds iets van warmte en liefde om 't nare te vergeten de waan die alles zo mooi maakt voor even tijdig iets bijna iets zo niets zo niets de waan kon het voor altijd bestaan.…

Kus me als de wind maak me nat met je regen voer me, voer me weg weg als, als met regen stromend ’t putje in en laat me vreemd, achter ontmoet me achter op een onbekende kruising bekoor me daar als vriend al is dat misschien niet misschien wel, verdiend leid me naar avontuur waar ’t uur geen toezeggingen doet en waar de stand van…

Smerige straatstenen, scheidende stoepranden, ’t is met vakwerk gelegd. Waar nonchalante houdingen overheen bewegen, voegen voegen de straten samen als dames die scharen. Mens denk eens na, aan de passie, het inlevingsvermogen waarin patronen van straten met gebalde vuisten heersen. Het vertekent ’t beeld van het zien, het is absurd…

Krakende hersenen blaffende gedachte inspirerende gedrochten idioten lachen slimmeriken likken de wonden van het ikke gangen vol slangen op tenen trappen de zonde te misleiden sluipende sluitingstijden vluchtende uit dit godvergeten café van ellende.…

Allermooiste woorden waar te vinden Zal ik ophouden tot woorden mijn ziel aanboren Vlijend zijn de woorden mooi zijn deze niet Diep in de nacht in het schrijvershonk Opzoek naar de allermooiste Om de mooiste te kunnen schrijven…

het zoete karakter dat ik bespeel, ligt per voorstelling die ik aan je geef, hoe charmant ik kan zijn ligt aan de wind, 't is jij die onveranderbaar bent, waardoor de natuur in mijn hart zomers kent.…

De vlek van de pen Gesticht in ‘t zwart Met de leugen in de wind Overtuiging vanuit het hart Schreeuwen zal de leugen Uit de passage van ‘t boek De wind laait op De letters vormen ’t aanzoek Driftig schrijft de pen door Met zwart over het wit De inkt droogt op Met de leugen, geen exit Volgeschreven vol overgave De leugen een souvenir…

Letter maakt ’t woord ’t Woord maakt spoor Echo van ’t woord Ons hoofd ervandoor Robuuste letter zijdezacht De letter zaaien ‘t Woord oogsten Reden omgebracht Dieper de vondst Dieper wij graven Van kei tot klei tot klei geen klei mag zijn Ik lijk het te snappen De letter kent geen graf.…

geen tijd om na te denken je neemt nog een slok en een trekje ja waarom niet, draai nog maar een rondje en zo nog talloze in het verschiet die bol neemt je toch wel mee of je het nu wilt of niet kom, doe nog maar een rondje, wat let je ach, die eeuwige kroeg, het blijft een wervelend verzetje…

een boom houdt zich afzijdig van commentaar staat veelal gemoedelijk te relaxen welke zucht, welke drup is daar ach, het is de wind en de regen of toch niet de vele wegen en complexen ontnemen vele liefhebbers de lust om te leven…

voor een ander is de tafel leeg standaard een koud tafereel aan 't raam, ja daar zat ik toen ik mijn eerste drankje van je kreeg ik verplaats me als vloeistof hopend door cohesie naar jou geleid op jouw blad zal ik stabiel zijn de omtrek van mijn wereld klein waar ben je, wat doe je mijn benen voelen aan als lood elke keer een tent betredend…

zonder denken ,zonder doen staar ik voor me uit. en in de diepe verte hoor ik een geluid. "word wakker" roept een stem naar mij en ga er weer op uit. ik sta op, en loop weg door een glazen ruit. de ruit die mij altijd tegenhield om te doen wat ik wilde. en nu lag hij in duizend stukken mijn hele lichaam trilde. en aan de andere…

Als ik in jouw ogen kijk dan voel ik mij verliefd, want door je mooie diepe ogen wordt mijn hart doorkliefd en als mijn hart zo wordt getroffen kan ik het niet laten, dan moet ik uiten wat ik voel en mijn remmen loslaten En als mijn remmen dan bezwijken stap ik op je af, ik bezwijk dan van de zenuwen en stuur je deze brief, (wat laf)…