ik zoek tastend
naar de resten
van wat ooit
mijn zijn was
raap scherven op
van gebroken ziel
waarin ik tracht
mezelf te vinden
lijm resten
stevig aan elkaar
om verloren dingen
terug te brengen
en mijn beeld
in de juiste vorm
tot een geheel te kneden
van wie ik ooit zal zijn…
mijn muren
zijn onafgebroken
daarachter zwijg ik
te vertellen wat is gebeurd
ondoorgrond lijkt alles
als een aarde zonder bodem
ongewoon stil en leeg
lijkt het spiegelbeeld
op iemand waarop ik lijk
alleen de muur lijkt zonder
alle tranen en alle pijn
daarachter een beeld van ooit…