Alle inzendingen van mobar

Het was bedoeld ter integratie vroeg me hardnekkig af waarmee had zojuist de achttien jaar bereikt de reis naar Friesland was voltooid we waren een zwembad aan het graven maar het uitdiepen voltooide zich niet er moest opnieuw worden gegraven heimelijk in de nacht in de provinciestad om het dagelijkse grondwater te ontzien.…

In jeugdig zwerven langs oeverlanden door lenig fietsen en God beklimmen moerasklanken en grindkoude handen de woestenij als een beest beminnen en nakend prijzend droom verzinnen langs beeltenis in een stalen draven vanaf terug naar toen opnieuw beginnen waar de zon als een goudrode ballon in het spiegelmeer gevoel doet zakken dat maan…

In het zoete duister van frisse lentenachten ligt een zin soms loos te wachten op de woorden die niet komen gedachteloos zijn alle dromen lethargische gedichten zonder betekenis in een eenzaam bed wanneer de komma zinnen heeft gezet op letters. Letters, letters uit een onzichtbaar alfabet zelfs geen argeloze schim kan voor de punt…

Het verschil tussen non fictie en fictie was nog maar nauwelijks aanwezig die regenachtige ochtend vroeg bij de openbare boekenkast ze bracht wat oude boeken weg waarin ze haar naam had doorgekrast ze nam een natuurgids mee om in de herfstmaand stil te dromen alles was nu uit en thuis de juiste afstand werd genomen.…

Diep in de stilte van het zoete meer spiegelt eenzaamheid van bomen die verlangen naar nieuwe lente levenssappen en veerkracht vogels verkennen vrijheid in beminnen en beginnen de droom tekent het landschap waar heldere illusies ontwaken dolblije dieren lijken jeugdhelden vertrouwen heeft zich verenigd verstikkende donkerte verdwijnt…

Die zonderlinge donderdagmiddag toen de lucide droom zich onder zomerse luchten ontvouwde op de achterbank van het oude automobiel gaf hij haar de gemeende kus die een nieuwe toekomst beloofde van stad naar zandstrand, met een glimlach voor de zon, die scheen over het zomerse landschap om uiteindelijk in zilte zee te gaan slapen de…

Je schildert jezelf in natte tranen uit de fles wegen boren zich een leegte achter kale horizonnen waar lust met liefde copuleert gezichten van alle kanten bekeken vervagen helder in abstractie stillevens in kleur verflauwen een wereld zonder ratio verleent zich een gevoel de rivier fluistert verhalen over jouw naam en jouw hart…

Mijn stille gedachten worden weidser alsof het landschap van haar sterven zich uitstrekt tot aan de blauwe rivier even hoor ik weer haar oude stem droom lustig in schetsen van verbazing laat ik haar los om te dwalen in de bossen waar haar kinderavonturen tot leven kwamen daar ligt nu haar as begraven onder het mos tussen groene varens,…

De gele narcis breekt in de nachtmerrie de vijver maakt furore als lachspiegel landweg kronkelt zich in zijn gedachten bij het hek waar zijn slaap de droom hervat neemt het landschap de vrije hand in vreemdsoortig droef verlangen beginnen landerijen met ochtend boerderijen kraaiende hanen en geiten tussen hondenpoep wuivende bomen, karakteristieke…

Karakterbomen tekenen het karakter geven gave wortels aan de geest hechten het hart aan de emoties en al die tijd geschreven denk ik dat je mij zal herkennen in toon van gevleugelde dromen ritme van jouw onbaatzuchtige ziel tot groter groeien, wijs bemoeien nodig jij onvolkomen lentedruilen tot krachtigere adem, zuurstof vermogen innerlijk…

Mijn dromen koester ik in duisternis wanneer de zon schijnt ga ik op in realiteit zodra ik onze verstandelijke afstand met eigen stilte kan overbruggen mijn zwijgen lijkt tijdloos niet aan ergernis gebonden het blauwe van je ogen spiegelt wilde rivieren laat me toe in jouw gedachtewereld neem me mee in jouw stoute dromen elkaar vanavond…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos niet aan ergernis gebonden of muizenissen uit een vergeten land bedenk ik me nu je naakt naast me ligt en ik je wil kussen op jouw zachte wangen alsjeblieft laat me toe in jouw gedachtewereld neem me mee in jouw stoute dromen Er zijn geen woordenboeken die alleen…

Dit is de ultieme kans om opnieuw te beginnen nu de dag afscheid neemt van de heldere middagzon er komt een naakte energie uit de geruchten over liefde die bloemen anders doet geuren kleur toevoegt aan het witte licht het gebeurt nu slechts in de sfeer van stille brieven dat heuvels beklimmen en aan lianen hangen dat woest en…

Het brein neemt de hand van de kunstenaar in zijn universum en tekent een huis de kunstenaar is een man in dit geval zoals de kale boom die voor het huis staat met vrouwen en kinderen op de bodem van de stilte eindeloos uitgestrekt in gedachten op het grondgebied van de stad die in het zand ligt het hart dat in de steen blijft het…

In de bekoring slaapt de zon altijd tussen een glimlach in het uithangen van de was op het grote stadse balkon groeien de dagen uitéén in elkanders verlegen brieven omdat je juist hem niet in het ademen kunt laten vergeten dooft de herfst de zonkracht. de laatste hemden zijn versleten schrijven handen woorden rijgen…

Kruip tenslotte, uit jouw geboortenaam mijn kracht, geriefelijke verzenman van mijn ziel in het stille woorden duister sla die oevers maar te samen maak van die oerkreet een optelsom knijp nogmaals in die tepels laat haar rok op de stenen vloer vallen en voel haar heupen voel haar heupen.…

Ooit ben ik groot wild geweest nagejaagd door boze dromen en ik had het zo goed met mijn kinderlijke vrijheid overal waar ik kwam kreeg ik overtuigend mijn gelijk tussen bittere tranen en mijn verwarde ziel een grote leegte zonder een geheugen bleef er over van mijn dromen.…

Ik las, eenzaam verwilderd verliefd de mooiste woorden van de huwbare dichtdanseres verbleef een kille nacht in droeve eigen stilte tikte de tijd terug in mei mijn hand reikte naar de dunne horizon maar werd in drastisch tasten afgehakt en meegenomen in eb en vloed door zielsverwanten ik kon kiezen tussen de dood en gezelschap…

Een herfstmaan scheen over de landsgrenzen daar in de bergen had ik geen liefde aan je kunnen geven maar er weigerde een inzicht en ik had geen broek aan de woorden vooraf kwamen me onbekend voor alsof ik ze zelf niet had geschreven mijn eigen zienswijze was gebleven kon zich niet ontwikkelen de geestelijke achtergronden van mijn bestaan…

Chrysanten dan maar roestbruin of sappige vruchten wil ik met jouw zachte liefde op mijn wangen staat geschreven door dit leven boze woorden verre oorden door het noodlot niet vergeten Chrysanten dan maar okergeel zoveel geweten of zoete dromen wil ik met jouw zachte liefde op mijn tenen staat geschreven door dit leven vergeten…

Onze huid is gewild bij papieren tijgers hongerige weduwen spelende kinderen en masturberende ambtenaren we zitten niet stil maar verdwalen in het nachtwoud waar je steeds zegt dat het regent in het nieuwe verhaal achter gesloten lentegordijnen waar ons hart ligt voor consumptie en de maan schijnt met jaren van heimwee in de binnenwereld…

De wereld draait daar aan zee in het vierkante huisje onder donker wolkenbehang streept zij haar zinnen weg van het verleden uitroepend naar het heden zo dikwijls overspannen legt zij het laken over de ronde tafel schikt daarop de bloemen steekt ze in een bonte vaas en fluistert zachtjes met haar hese stem slaap je al…

Ik voel me soms het vijfde wiel van de stilte van mijn mensenziel ik droom vaak in de stille nacht een stilte die reeds op me wacht die stiller is dan zwijgen alleen die duistert als een droeve macht ik lijk wel in de goot beland door de stilte hier in Nederland die stiller is dan zwijgen alleen veel droever dan de duisterkracht die…

Ach zeer, nog steeds jouw zachte woordgeluiden het lachen van jouw daad in zilte pracht verbruiden kom proef, weer steeds jouw trillend zaad verlangen tijdens het driftig najaarsdruilen het mond op mond verliefde pruilen van alle sombere onweersdagen jouw glimlach steeds paraat, maar tussen de muren, denkende gluren blijven de uren voor…

In droeve stilte spreek ik jouw naam onzichtbaar in herfstmist trek ik een deftig pak aan zie ik een heftige zak staan met hete kolen voor de spoken ik twijfel en ik spreek jouw naam achterstevoren uit maar er daalt weer een stilte neer.…

Wandelen met jou is het einde weer naar het begin brengen praten over kwaliteit van leven wat zo heerlijk is op een Noordzee strand terwijl wij maar geen afscheid kunnen nemen nog eens terug gaan naar toen we in bomen konden klimmen en zandkastelen afdroegen we naderen het einde van het verhaal en komen hier nooit meer op terug…

Een nachtegaal zingt groen minnend dansend, wolken duisteren maan dromend de weg terug zonder aarzeling begonnen, stille sterren en alle daargelaten zaken van het hart voel ik zo langzaam, vallen in de nacht, van wuivende gebaren, en jij daar in de verte weet van mijn dromen, buigt in stilte naar het zand dat wij ooit, zeldzaam, in…

En op de spiegelgladde duistervijver schaatsdansen de schuldeloze zwervers dakloos dronken onder een onverlicht bestaan rondjes, leger, van bijna dood naar heftig leven wanend, verlangend, maar steeds geen maan geen hemelplaneet of uitzicht uit het bordeelraam de halfgesloten gordijnen, erg ver van liefde vandaan achter het schimmenrijk van…

En je weet, donderwolk we horen jouw stem nog tijdens nagelbijten van tijd die jou geen dode ziel verwijt trouw strelen trillende snaren dragen tussen benen geen beelden of onder zwijgzame metaforen tillen handen doorzichtig zand een nooit vergeten tastbaar ooit in het afleiden, heen dragen van herinneren de zee vragen, tijdens het bos…

De stadse parkrand dampt het risico drinkt uit de oude sloot vochtlevende dieren verschrikken verbazing onder boze wolken, zou het God zijn die moet huilen, of alleen maar ongeluk dat niet kan schuilen, bomen buigen zichtbaar onder regen met de voeten van de wind alsof jij een nachtvlinder bent, je ademt tussen mistig dromen, huilende…