ik ben bang
bang
voor wat komen gaat
bang
dat dit kleine meisje
er straks weer alleen
voor staat
bang
om te praten
bang
om straks weer
alleen te worden gelaten…
mijn lichaam
het is opeens zo stil
alsof ik
niks meer wil
eenzaamheid weg?
niet alleen meer
is het pech?
niet rustig
teruggetrokken
in een donker hoekje
maar
ook niet vrolijk
of blij
geen liefde
en geen pijn?…
de eenzaamheid
overheerst me
de somberheid
blijft komen
de angst
wordt steeds sterker
de vriendschap
kan ik niet
alleen
ben ik nog steeds
de liefde
heb ik nooit gekend
terugtrekken
doe ik mezelf steeds verder
niemand
laat ik bij me komen
bang
ben ik voor alles
wat ik ben
dat is simpelweg
een klein, bang meisje…
ik val
steeds lager
steeds dieper
in het zwarte
in de eenzaamheid
bang
heel erg bang
maar het gaat door
ik val
ik val steeds dieper
steeds dieper in de eenzaamheid…
zij eenzaam
alleen gelaten
er is niemand meer
alleen zij met haar lichaam
geen aanraking meer
alleen die van haarzelf
domweg alleen gelaten
de eerste keer
omdat ze er nog niet klaar voor was
nog niet
alleen gelaten
daarachter komt zij nu pas…