Ik zit vast in een gevangenis van pijn
een plaats gevoed door angst en verdriet
waar het goede verdreven is, een braakliggend terrein
alleen in mijn hoofd heerst de stilte nog niet
Onhoorbare kreten galmen eindeloos na
de zon vervaagt, kleuren verbleken
rondom is de diepte, overal waar ik ga
de herinnering is mijn eeuwig litteken
Gezocht en…
Het schrille gekrijs van de meeuwen,
als een oorverdovende stilte.
Het eeuwige gevecht van de zee tegen het zand,
een strijd die onbeslist zal blijven.
De gierende wind
die als een zachte hand door je haren waait.
De gloedrode zon die de zee in brand steekt
en dan dooft,
als een wakend oog dat zachtjes slapengaat.
Nog een keer kijk ik naar…
Druppels vallen neerslachtig uit de grijze lucht
Een voor een spatten ze dood op het koude glas
Overlevers rollen zachtjes weg van de dodenplas
Beneden komen ze samen na hun vreselijke vlucht
Achter het koude glas zit ik, de pen in de hand
Zonder inspiratie, het blad nog altijd leeg
De ziel gedood na de brief die ik van je kreeg
Voor mij is de…