Wat een stilte om me heen
weer een dag helemaal alleen,
er komt niets uit mijn handen,
loop in gedachten over witte stranden,
de wind lekker door mijn haren,
kijken naar de boten die varen,
dromen over wat ik eigenlijk nog wil
en zet verder alles even stil,
er zijn wel eens van die dagen
dat je zit met zoveel vragen,
vrienden die je even niet…
Een oorverdovende stilte
Overstemt het geraas in mijn hoofd
Woorden struikelen over elkaar
Maar geen enkel woord
Waar ik sterk genoeg in geloof
Om te worden uitgesproken
De woordenstroom komt
En gaat, onafgebroken
Lichte paniek overvalt me
De stilte duurt tergend lang voort
Tot ik mijn gedachten
Met een glimlach verwoord…
Sarcasme siert een mens niet.
Het geeft vaak blijk van wantrouwen in de ander, het roept verzet op en het schept afstand.
Wees liever af en toe ironisch; dan kan de ander ook meelachen...…
In de verwarring van mijn leven,
bloeit een kleine bloem.
Heel krachtig, vanuit de donkere diepte,
groeit hij zachtjes omhoog.
Het licht boven hem, is zijn doel.
Andere, grotere en mooiere bloemen,
overschaduwen nu zijn licht.
Maar eens ..... dan zal deze kleine bloem,
zo krachtig bloeien, dat hij zal stralen,
in de bloemenpracht van het leven…
712
Bezig met laden