levendige ogen die zij bezat
maakte haar warm en vrolijk
het leven was een kronkelpad
toch hield niets haar tegen
ze had een prachtige uitstraling
ijsblauwe ogen
die niet koel keken naar hetgeen wat ze liefhad
altijd observeren
ze waren nooit neergebogen
dankbaar voor wat ze had
wist ze ook dat haar rijke leven
waar ze veel…
ingeslapen muzieknoot
blaast nieuw leven in
waardoor zich een
vloeiende melodie ontbloot
instrument al eeuwenoud
bespeelt zijn magische snaren
adembenemend door
al zijn eenvoud
naderend slotstuk
heftige klanken snijden
door mijn ziel
doet deze stervende muzieknoot
weer leven…
de nacht breekt aan
vol passie
waarin ik jouw hartstocht beaam
met elkaar versmolten
genietend
samen hoog in de wolken
streel liefdevol jouw gezicht
fonkelende ogen
volledig op elkaar gericht…
deinende zee
adembenemend uitzicht
intens blauw water
betoverend verlicht
zonsondergang
weerkaatst mijn blik
naar mijn gedachten
rustgevend geluid
snijdend door de golven
niet meer naar het vasteland
mijn hart is aan de zee verpand…
ieder mens is uniek
dit maakt ons
ondoorgrondelijk diep
ieder leven
dat ons is gegeven
op onze eigen manier
te beleven
een eigen melodie met
acceptatie en respect
dan heb je de juiste stap gezet…
kleintje ga je mee
pak je emmertje en schep
genieten van de zee
dit wordt dolle pret
zandkastelen bouwen
op het zachte zand
dit beeld behouden
op eindeloze stranden
lekker onbezorgd spelen
helaas moeten we het nog doen
met onze sjaal en wanten…
overwonnen stormen
zullen jouw geheel als
mens zijn vormen
wees de kapitein van je schip
neem het roer in je handen
je zal op jouw koers belanden
koester je leven
bevaar jouw oceaan
geniet van het
waardevolle bestaan…
meeslepende muziek
neem mij mee
naar jouw mooie mystiek
betoverende melodie
zoveel meer dan ritme
samen in harmonie
doet mij zweven
laat de zoete beweging
weer herleven…
over het groene gras
bij de brug
waar ik jouw schittering las
zittend rondom jouw bloeiende weelde
kleuren mijn gedachten
waar je mij een wijze les leerde
groen gras niet langer bruin
vijver van geluk
achter in mijn eigen tuin…
ogen spreken boekdelen
niets verduistert
laat mijn blik jou helen
verzachtende woorden gefluisterd
in deze koude nacht
wil ik je laten ontdooien
iets wat jouw pijn verzacht
gevoelens vastgevroren
mens vol met pracht
laat je hart spreken
ik hou je vast
het ijs begint te breken…