8065 resultaten.
Feeëriek tafereel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 de zon wist
witte randjes
van de ruige vorst
die de bloemen omgeven
in een laatst overleven
nog is er geen wind
wel een tintelfrisse kou
die van de dauw
kristallen maakt met
duizend twinkelingen
alsof de tijd
heeft stilgestaan
ik wilde voor
de bloemen gaan
heb daarvan afgezien
jou geroepen
je kwam op blote voeten
over het bevroren…
Geen demasqué
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 je acteert volleerd op
het podium van leven
waar schijnwerperlicht
jouw gezicht laat stralen
speelt in een
zelfgekozen decor van
spiegels die kaatsen om je
volledig zichtbaar te maken
maar na het doek
is er geen demasqué
alleen wie aandacht heeft
leeft in jouw idee
het donker neemt
je naamloos mee
er is geen spiegel die
nog groet…
fluwelen contrasten…
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 49 je donkerde al
in wegdromende ogen
nog vlaagde realiteit
maar de echte contacten
waren al verbroken
er was geen
fysiek duister
in het donkere
licht dat uit fluwelen
contrasten schemerde
zacht volgde
je hand de vleug
van passerende
gedachten die naadloos
lachten zonder geluid
ze namen je mee
op hun tochten
door de krochten
van…
gieren van de straat
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 327 dat vreemde oog
gericht op jou
ontkleedt je
met zijn blik
verhangt citaten
toont in kwetsbaar lijf
zijn schijnbaar ongelijk
vertederend
zacht breekbaar wit
gepikt en gevreten
bloedloos gemaakt door
gieren van de straat
de kale nek
van jaloezie
ver uitgestoken
in wat rest
een bleke schoonheid
rood verkleurd
vertrapt als afval…
6g en corona
netgedicht
4.0 met 147 stemmen 78 het is al
aeonen geleden
uitgerold
wij hebben
levenslang op
6g gedold
alles is getimed en
gemeten met aarde als
database is niets vergeten
in vage overlevering
werd soms een
sluier opgelicht
door de bijzonder
techniek waren wij
al totaal afgeschrikt
ook toen was
knutselen met de natuur
echt spelen met vuur
wij kenden…
A capella
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 88 je ademt
zachte warmte
in tonen die
een lied beloven
waarvan ik de
refreinen al ken
nu ik weer
jouw kleine ben
nog zijn
je ogen donker
geloken opent
je stem wat
breekbaar licht
want ook ik heb
mijn blik vol
aandacht voor jou
zie hoe
jouw mond en
lippen woorden
vormen waar
ik vroeger naar
moest gissen
in een steeds
veranderende…
APOCALYPS UIT ZWARTE VERZEN
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 56 waar onweer
en storm altijd
gedonderd hebben
strijden zij nu
voor hun bestaan
het samengaan is
verleden tijd
krachten zijn
cumulatief en
de pijn die aarde lijdt
is onbeschrijfelijk tot
dood is bijgeschreven
geen secondanten
de handlangers
zijn gevlucht want
de overmacht heeft
alles uit de kast gehaald
bij het constant
weerlichten…
Aaibaarder dan ik dacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 hij had
ogen aan touwtjes
maar kon toch alles zien
de echte
bruine berenvacht was
aaibaarder dan ik dacht
een zwarte neus
zonder gaten
die frunnikte ik pas later
hij was mijn
knuffelbeest en beste vriend
die ereplaats heeft hij verdiend
nog kijkt hij
mij vragend aan als
ik kom en hem zie staan
na een kroel
tussen de kapotte…
Aan de strijkstok
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 504 er is een heks gehuurd
uit een vergeten macht
zij zwaait de bezem in een
kippig hoederhok met kracht
natuurlijk dik betaald
zoals dat tegenwoordig
onderhands geregeld wordt
want niemand kent het ware woord
maar als vrijwilliger
heb je soms spijt dat aan
de strijkstok van een andere site
jouw inspanning blijft hangen
zij veegt de paden…
Aan de twijfelboom
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 593 snel kleurt
de bloesem
aan de twijfelboom
daar waar
jonge bladeren
hun lente dromen
rijpen vruchten
in wanstaltigheid met
een ongepast voorkomen
wij gaan ze niet
oogsten onze zomer
zal ze allemaal verdrogen…
Aan een ronde tafel
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 251 ze heffen armen
kijken omhoog in hun
verdriet om het gemis
maar langzaam sluit
de kring familie
die er dan nog over is
rond de tafel van herinnering
langs de vaste route die zij ging
alleen die ene stoel blijft leeg
pas later wordt het vierkant
echt gebroken aan een ronde
tafel is er nooit een plaatsje over…
Aan lager wal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 heb eindelijk
mijn stuurloos schip
bevaar wereldzeeën in een wip
was altijd al het
ketelbinkie met de hik
alleen in het vooronder in mijn schik
de kapitein is bezig
met zichzelf te begrijpen
voor bestwil opgesloten in zijn hut
hij was tijdelijk even stuk
maar lijkt weer op zijn spiegelbeeld
alleen de naam ontschiet hem steeds
de…
Aan lager wal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 566 in helder water
legden wij de kiel
bouwden ons schip
met sterke spanten
wisten van wanten
in zeewaardigzijn
lag nu eenmaal onze
ziel en zaligheid
wij zijn de horizon
voorbij gevaren er was
geen oceaan te groot maar
in de havens bleek het water
nog viezer dan een sloot
ik ben daar aan lager
wal geraakt gelukkig had
jij wel…
Aandacht
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 51 je hand
lag op tafel
even in rust
het leek
of je vingers
mij wenkten
hen even
aandacht te
schenken in raken
ik voelde de
spanning en in het
touche de ontlading
ik wist me
eindeloos blij want
ik hoorde erbij
mocht delen
in samen zou ik me
nooit meer vervelen
overweldigend was
de info die ik in
dit contact ervaarde…
Aangelicht door eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 waar wij in kleur
het leven in balans houden
ontstijgen gouden momenten
onverwacht het bestaan
als zwart en wit
bij gelegenheden samengaan
straalt soms de gloed
van een stukje hemel ons tegemoet
tussen diepe stilte
en overdonderend applaus
bloeit de saamhorigheid
in wederzijds respect en trouw
zij zijn niet weg
maar aangelicht door…
Aangeschoten door het licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 de ochtend
wil niet klaren
in het grauw en grijs
van mist en regenbui
nieuwjaar
geeft zich nog niet prijs
tussen verschraalde drank
en peukenstank
de kamer lijkt een kroeg
waar gasten van de nacht
hun biezen net hebben gepakt
aangeschoten door het licht
toch straalt er al
een sprankje zon
uit heldere ogen
in je wakkere gezicht…
Aangeslagen stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 313 de zon schijnt
uit een ander perspectief
kleurt nog vaag oranje
schaduwen rafelen
zacht klappende handen
maken een grijs gebaar
nog dwaalt een
verloren schreeuw als spook
door de aangeslagen stilte
verwondering in toon
omdat de vriend verloren ging
op wie men dacht te bouwen
verdriet omdat
de helden gewone mensen zijn
die spelen…
Aangewaaid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 69 ik heb
de lentes
niet geteld
maar het
waren er minder
dan ik me herinner
vaak bleken hun
bloemen bevroren
of ondergesneeuwd
de zon ontbrak
omdat storm
met regen smeet
toch wist een kleur
de sfeer te domineren
het rood satijn van valentijn
in alles kom je
hem tegen zonder
er iets om te geven
aangewaaid en
dan natuurlijk…
Aanmelden
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 154 de scherpste
kantjes hebben zij
van mijn leven gehaald
gesubsidieerd betaald
gecoacht en
bijgeschaafd of
eruit getimmerd
door jeugd
baby, peuter kleuter
en langdurige kinder-
en oppaszorg maar
waar zijn mijn ouders
gebleven die dachten
die zouden die meenden
samen de zorg voor
mijn welzijn en leven
liever via de app’s
maar ik…
Aanpassen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 63 we kunnen
geen puzzels
meer leggen
wij hebben
brokken
gemaakt in
onze vorm
en kleuren
ideeën
zonder duidelijke
woorden en uitleg
wij zitten
ermee omhoog
aanleggen
lukt voor
geen meter
veranderen
voelt als pijn
van een nederlaag
want aanpassen
is allang een
heel vies woord
geworden en
onacceptabel
het standpunt
en het…
Aanstekelijkheid
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 43 geluiden
gaan nooit weg
verspreiden zich
ijlen na in een
lichter dan luchtlaag
net als
jouw lach die
kleuren bloeit
de wereld aanlicht
met haar schoonheid
die warmte deelt
in aanstekelijkheid
de mens verblijdt
in een van binnen
heerlijk doen gloeien
zo stromen
levensenergieën die
het lijf doen dromen van
spectaculaire zaken…
Aards laatste uur
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 63 ik zag hoe jij
zeeën kuste
met de harde
hand van graniet
en basalten rots
hoe jij in
warm tropisch
blauw op witte
stranden rustte
in naakte trots
jij wond
winden om je
vinger in het oog van
de orkaan waar jij
je ongeremd liet gaan
toch heb ik ook je
tranen gezien over het
verlies van synchronie door
de natuur in de entropie…
Aardse essentie
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 50 ik wilde zo
graag de zorgen
van jouw gezicht
wissen je handen
pakken om samen
weer energie
te gaan delen
de lift omhoog
naar nieuwe
horizonten of
omlaag naar
minerale bronnen
het leven genieten
in aardse essentie
de warme geosfeer
die in eigenheid
geluk geeft dat in
zeer ruime mate
voorradig is omdat wij
die spirit rechtstreeks…
Aardser dan hemels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 179 wilde zo graag
een heilige zijn gedragen
worden met baldakijn
goedheid stralen uit
handen en ogen de voeten
gekust in deemoed gebogen
een kathedraal met
mijn naam missen en
wierook tot meerdere faam
maar het vlees
was zo zwak en
mijn zonden te groot
was aardser
dan hemels helaas
te klein voor die troon…
Achter donkere frons
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 de bloementuin
in lentegeur
de eerste oogopslag was zon
je lach
een warme rode kleur
met voorjaar in verschiet
maar ik zag
horizonnen dwalen
achter donkere frons
scherpe kammen
diepe dalen
onbegaanbaar voor elk van ons
jij hebt je pad te gaan
ik kan enkel zwaaien
wil je nog even blijven staan…
Achter het behang
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 ze schreeuwde
woorden met van
die scherpe klanken
die snijden in je ziel
waarvan het bloed
al lang vergoten is
omdat de inhoud
niet helemaal beviel
aan stem verheffen
heeft ze nooit gedaan
de toon ging uit pure
nijd de hoogte in
en mismaakte zo
effecten die al hout
sneden in doelen
zonder smoelen
we beperkten ons
tot klein publiek…
Achter schuiltakken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 in stilte
achter schuiltakken
rust ik uit
maar de bladeren
zijn gevallen
langs mijn huid
onbedekt
trotseer ik
alle blikken
weer
doet het zeer
dat vragend prikken
ben nog niet klaar
om het heden open
tegemoet te treden
hardnekkig
spookt de pijn
uit mijn verleden…
Achter zoveel coulissen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 526 moest virtueel
auditie doen
kwam binnen met een
knuffel en de zoen in een
entree vol zelfvertrouwen
dacht de hoofdrol
te gaan spelen maar
in de choreografie konden
wij voor groot publiek
onze emoties nimmer samen delen
danste de sterren
van de hemel met jou
was je godvergeten trouw
in ons voortdurend samenzijn
achter zoveel coulissen…
Achtergrondmuziek
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 46 je witte lach
bracht het al
gebruind gezicht
een mooi contrast
de lichtjes
in het lichtblauw
van je ogen zullen
zelden zomaar doven
zwart gekranst
focussen zij contact
die deze schoonheid
benadrukken mag
jouw heerlijke waterval
van zachte woorden
is achtergrondmuziek
in liefdesmelodie
juist als corona piekt
maakt die anderhalve…
Adem ik jouw warmte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 308 de processen
zijn gestopt
ontleden
is verleden tijd
eindelijk adem ik
jouw warmte weer
voel ons bloed
in samen stromen
wij kijken
en zien
in harmonie
met omgeving
niet gescheiden
maar delend
in het gaan
van ons bestaan
geen kleine scenes
of drama’s
maar het leven
nemend in zijn geheel…