Breng mij, zachte Eenvoudigheid, Waar de stulp uw schreden beidt, Die de wijnstok half omvangt; Daar de bloeitak over hangt. Leid mij tot uw klein gezin, Als een trouwe jonger, in; Doe mij, luistrend naar uw mond, Waarheids echte leerling kond. Dat mijn oor geen woest geschal Boven eedle zang gevall', Noch mijn oog een bont vertoon,…

Bedaagde Zomermaand, men laat geen schaap verlegen; Indien het gaat vermast, zo neem het op uw schoot: Maar scheert gij ’t om de wol, zo scheer het niet te bloot, En was het wit als sneeuw, dat u de Hemel zegen’. Drijf, vroeg en spa, de kudde in ’t veld, en naar het hok: Zij loont u met haar melk, en spier, en ruige lok.…

Had hij Holland dan gedragen, Onder 't hart, Tot zijn afgeleefde dagen, Met veel smart, Om 't meinedig zwaard te laven, Met zijn bloed, En te mesten kraai en raven Op zijn goed? Maar waarom de hals gekorven? Want zijn bloed Was in d' aders schier verstorven; In zijn goed Vond men nooit de pistoletten Van 't verraad…

Gij noemt een Bultenaar gebrekkig, zonder reden: Bedenkt eens wat gij doet; Weegt zijn en weegt uw leden; Een bult is geen gebrek, het is een overvloed.…

Leg uw hoofd zo in mijn arm dat van uw voorhoofd naar uw mond mijn blik schuive over de kam van uw neus Leg uw hoofd zo ik leg op uw mond mijn hand wees rust -------------------------------------- uit: Gedichten (1935)…

Verse graven hier en daar, onbegersde moldebuilen, ziet men uit het kerkhof puilen, dit onzalig ziektejaar! Kinders, sprakeloos, gekist; ouders, al te vroeg gaan slapen, wonden die in 't herte gapen... deerlijk om herdenken is 't! Ach, hoe broos, hoe onbestand, onbewaarbaar is het leven, dat gij, Here, ons…

Gaf mij ooit in vroeger stonden Haat of onrecht stof tot klagen Over andrer mensen zonden? Ik geloof het noô Of miskenning? Zoude ik vragen, Om gekend te zijn, wier stage Zorg bestond in 't veilig dragen Van 't incognito? Die mij tegenwerken willen, - Zijn ze sterk of zwak, om 't even - Zo ze werken, ze verspillen IJdelijk hun kracht…

Ik heb zo vaak, wanneer de schemer hing Over de grachten en de hoge bomen, Dicht aan het raam gedrukt zitten te dromen, Waarlangs het lichten aarzlend nederging. De kleuren en de lijnen van elk ding Verdwenen in het wazig-witte dromen, Dat, uit het stille water opgekomen, Voor ’t vochte raam ’t lantarenlicht opving. Als ’t koude glas drukte…

Langs Griekse beelden torst een oude vrijster Achter mooi groene blouse haar dubb'le toren: De Zeuskop kan maar matig haar bekoren, De Mouzageet bewondert ze ook niet bijster; Tot, plots, ze een roep, zoetlijk als van een lijster, Van tussen 't groene heuvelpaar doet horen, De jongen ziend met in zijn voet de doren: 'Zo'n snoes! - Het wurm…

Och Leliana! al mijn goed, Die mijn hartje branden doet, Door uw lonkjes, Vol van vonkjes, Vonkjes die van 't lodder oog Kwetsen, als pijltjes van een boog. Schone, waar schuil je hier in 't groen? 'k Moet mij laven met een zoen, Voor de tipjes, Van uw lipjes, Lipjes die, als rozeblaân, Zijn met een zoete dauw belaân.…

Al dat jonge groen Als een koele zoen Op mijn ogen... En mijn hart bewogen Zoals toen... --------------------------------------- uit: Goden en grenzen (1920)…

Bij het lachend morgenkrieken Zeide een vlinder, hups en fier Aangesneld op bonte wieken, Aan een arbeidzame mier: ‘Zie mijn vlerken! Blijf maar werken; Nergens zijt ge wellekom. Waar ik vliege, En mij wiege, Volgen de ogen mij alom.’ 't Miertje zweeg; maar, toegesprongen, Greep, met rapgesloten hand, Naar de vlinder reeds…

Kom vriend met uw jonge vrouw! Met uw liefdevol hartlijke vrouw, Met uw al zo zorgende vrouw - Welkom! welkom is zij De eerste Mei! Kom vriend met uw zoon, uw kind! Met uw jonge en al verstandige kind, Met uw o! eenmaal gelukkiger kind - Welkom! welkom is hij De eerste Mei! Kom vriend met uw kloppende hart! Met uw…

Gij die dit boek leest, denk niet laag van mij! Ik kom niet, bleek en ’t oog van tranen rood, Gelijk een arme, huis aan huis, om brood, Vol deemoed, beedlen om uw medelij. Waarom u dan mijn hand die beker bood, Vol bitterzoete weemoed? – zet, o gij Voor wie hij NIET is, snel die kelk terzij, Waarin ik zacht mijn stille tranen goot! Ik schenk…

O Geest, toen Gij ternederkwaamt En voor hun oog gestalte naamt, Doorzonk de hemel ademloos Een stille witte vlammenhoos. Boven hun lichaams donkre zuil Verscheen een zacht bewogen tuil Van licht, en glinsterende gleed Het neder langs hun schamel kleed. Hun mengelmoes van woorden vaal Klonk ieder als zijn moedertaal. In mensenwoord, op…

Ik lig hier als een varken in mijn kist, potverblommen! Ik heb al veel beleefd; maar zo iets is mij nog nooit overkommen. ---------------------------------------------------------------------------------- Grafschriften uit: De gedichten van den Schoolmeester (1859)…

Ga niet voorbij, maar blijf bij mij, en voel, Wat Ik voel in het diepst van dit mijn wezen Dat niets dan Gij mij nog iets liefs kan wezen En alles òm u - zonder u - zoo koel, Zo leeg, zo vreemd dat ik mij-zelf niet voel, Wen ver van u - en 'k wens om weg te wezen, Weg van mij-zelf, in 't land des doods, doods vrezen Vergetend om de vrees…

Het meervoud van slot is sloten Maar toch is het meervoud van pot, geen poten Evenzo zegt men; een vat twee vaten Maar zal men niet zeggen: een kat twee katen. Wie gisteren ging vliegen, zegt heden ik vloog. Dus zeggen ze misschien ook van wiegen ik woog. Neen mis! want ik woog is afkomstig van wegen. Maar is nu ik "voog", een vervoeging…

'k Wou laten wat me aan leven rest uitvloeien in melodie zo teer als 't zacht geklater der spelensmoede bron, in 't grote water, na schuimend stortgedruis of kronklend stoeien, haar laatste leven lozend... Want wat baat er mijn harte nog, nu al zijn edel gloeien een niet is en géén hoop het meer kan boeien dan zoete dood wat vroeger of wat…

Die ik het meeste heb liefgehad,- 't Was niet de slanke bruid, met wie 'k in 't zoeter leven Mocht dwalen op het duin en dromen in de dreven, Wier hand mij leidde op 't rozenpad; 't Was niet de jonge en teedre vrouw, Die, goede genius, mijn hart, mijn huis bewaakte, Die mij het leven, ach, zo licht en lieflijk maakte, Met al de rijkdom…