Netgedichten over afscheid

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 2.141):

Navelstreng

In mij gloeit het heimwee
naar die zondoorstoofde dagen
Als mijn moeder, 's morgens vroeg
schermen neerliet voor de ramen

Mijn ogen streelden van opzij
haar weelderige haren en
trefzekere gebaren
waarmee zij mijn moeder was

Met haar dood is ons verleden
bars verbloed; de navelstreng
ten tweede male doorgesneden
Nu voorgoed