Netgedichten over verdriet

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 1.179):

Abrazo

soms sluimert
een omhelzing
in de couveuse
van iemands ziel

soms schemert zij door
het glas een vluchtig
ontwaken uit de roes
van bitterzoet verdriet

ze strekt haar armen uit
omhult je met serene
troost op een kalme
regengrijze dag

... Een Abrazo voor een Spaanse dame die mij, lang geleden, omhelsde nadat mijn vader overleden was. Ik denk zo nu en dan aan haar oprechte omhelzing die me destijds lichtelijk verbaasde maar die me nog steeds troost. ...

Schrijver: J.Bakx
5 mei 2024