Albert Verwey [Amsterdam 1865 - Noordwijk 1937] Verwey was hoogleraar Nederlands in Leiden (1924-1935), en dichter, geleerde, criticus en redacteur. Hij speelde als mede-oprichter van De Nieuwe Gids en oprichter van De Beweging (1905-1919) een belangrijke rol in het literaire en culturele leven in Nederland in de periode 1880-1940. Samen met zijn vriend Willem Kloos was hij de leidinggevende figuur van de Tachtigers. Verwey debuteerde in 1883 met de poëziebundel 'Persephone en andere gedichten'. Behalve dichtbundels publiceerde hij ook veel essays over literatuur. Werk:- Persephone (1883)
- Persephone en andere gedichten (1885)
- De onbevoegdheid der Hollandsche literaire kritiek (1886)
- Verzamelde gedichten (1889)
- Inleiding tot Vondel (1892-1893)
- Inleiding tot het Tweemaandelijksch Tijdschrift (1894)
- Johan van Oldenbarnevelt (1895)
- Aarde (1896)
- Bij den dood van Allard Pierson (1896)
- Toen De Gids werd opgericht (1897)
- De nieuwe tuin (1898)
- Het brandende braambosch (1899)
- Dagen en daden (1901)
- Stille toernooien (1901)
- Jacoba van Beieren (1902)
- De kristaltwijg (1903)
- Het leven van Potgieter (1903)
- Luide toernooien (1903)
- Uit de lage landen bij de zee (1904)
- De oude strijd (1905)
- Droom en Tucht (1908)
- Het blank heelal (1908)
- Het eigen rijk (1912)
- Het zichtbaar geheim (1915)
- Het zwaardjaar (1916)
- Hendrick Laurensz. Spieghel (1919)
- Goden en grenzen (1920)
- Proza (1921-2923)
- De weg van het licht (1922)
- De maker (1924)
- Rondom mijn werk 1890-1923 (1925)
- Van Jacques Perk tot nu (1925)
- De legende van de ruimte (1926)
- De getilde last (1927)
- Vondels vers (1927)
- De figuren van de sarkofaag (1930)
- Ritme en metrum (1931)
- De ring van leed en geluk (1932)
- Mijn verhouding tot Stefan George, herinneringen uit de jaren 1895-1928 (1934)
- Het lachende raadsel (1935)
- Het lezen en schatten van gedichten (1935)
- De dichter en het Derde Rijk (1936)
- Het lijden aan de tijd (1936)
- In de koorts van het kortstondige (1936)
| 