biografie: Joannes Reddingius

Het vaderloze gezin verhuisde eerst naar Helmond en in 1879 naar Arnhem. Beide kinderen gingen een bijzondere toekomst tegemoet. Het meisje Aaltje, de latere mevrouw Noordewier-Reddingius, zou een beroemd zangeres worden; Joannes, de jongen, zou als natuurdichter met zijn bundel ‘Johanneskind’ zich een naam in onze letteren verwerven.

‘Johanneskind’ verscheen in 1907: een tijd van idealisme en optimisme, van ‘rein leven’ en ‘opwaartse wegen’.

Reddingius' verzen waren vlot geschreven met melodieuze rijmen in de toen bewonderde strofenbouw met verkorte slotregel.

Zijn gedachten namen bij het klimmen der jaren een steeds hogere vlucht. De vrijmetselarij, de Oosterse godsdiensten, de antroposofie en het christendom hielden hem achtereenvolgens bezig.

Tot het uitbeelden en formuleren was de losse, zangerige taal van Reddingius, die zich aan grammatica en woordvolgorde weinig gelegen liet liggen, niet het meest geëigende instrument. Hij kwam in zijn laatste levensjaren tot rijmloze sonnetten. Een bundel hiervan ‘Uit de diepte’ verscheen na zijn dood met een voortreffelijke inleiding door Antoon Coolen.

Reddingius was tweemaal gehuwd.

Uit zijn eerste huwelijk met Sophia van Harlingen, dat van 1898 tot 1913 duurde, had Reddingius twee zonen en een dochter. Zijn oudste zoon Wibrandus G., genoemd naar zijn grootvader, was predikant te Vlieland, Den Haag, Dokkum, Semarang en Jogjakarta.

Joannes Reddingius hertrouwde in 1923 met Fanny Salomonson.

Zijn beide echtgenotes overleefden hem.

Reddingius stierf in Bennekom. Zijn vrienden vernamen pas na de bevrijding van zijn overlijden, omdat Reddingius bepaald had dat tijdens de bezetting zijn naam niet in een krant mocht verschijnen.

Werk:

Beeld en spel (1903)

Gedichten (1903) 

Johanneskind (1907)

Vergeten liedjes (1909)

Cynthio (1910)

Een romantische jongen (1911)

Jeugdverzen (1913)

Regenboog (1913)

Morgenrood (1917)

Zonnewende (1917)

Zonnegoud (1920)

Licht (1923)

Egyptische zangen (1926)

Tusschen twee werelden (1933)

Gestalten (1934)

Arbeid (1936)

Zarathustra (1939)

Heugenissen aan Idylle (1942)

Uit de diepte (1946)

 

Mevrouw Reddingius-Salomonson gaf in 1948 een bloemlezing uit zijn werk uit onder de titel 'De Speelman van Deurne'. Zij is zelf ook dichteres geweest.

Foto: De zus van Reddingius: Aaltje Noordewier-Reddingius