biografie: leon lucien jean wagemans
Naam: Leon Lucien Jean Wagemans.
Beroep: Rentenier.
Hobby's: Schrijven en dichten.
Reizen en thuiskomen,
Duvels drinken met mannen,
Engelen met lieve vrouwen.
Kenmerken: Levensgenieter en wereldburger.
Veilig aangezeild in rustige thuishaven.
Inzendingen van deze schrijver
40 resultaten.Alleen met Lavoisier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 
37 Ik zit stilletjes solo in mijn lui zeteltje
mijmer slim over koetjes en kalfjes,
over niets en ook over wissewasjes.
Plots grolt mijn gespierde bierbuik,
transitie van Duvel tot een drollig geluid.
Van schuimend gas naar duurzame energie?
Door bain-marie of zwarte voodoo...
Sprekende stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 80 Ze zei: ”Sorry, het is nu zo stil in huis”.
En de klok tikt in instemmend geruis.
Kalm rusten haar bevende handen
op de zachte leuning van de lege stoel
en tikken vingers trillend zonder doel.
Naast het grauwe doorgezeten zitbankje
zijn geknutseld pijnappel bijzettafeltje,
met...
Zinnig woordeloos
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 90 Woorden van troost,
zo kwetsbaar broos,
verblinden
in het oog van het ogenblik.
Mettertijd in scherven
resterend gesloopt,
hoopjes in
rouw, nostalgie en doodschrik.
De uitdagende lente komt er an
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 110 De felle kardinaal vlamt en jaagt in ’t rood,
zijn geil poppevrouwtje flirt in felle nood,
ze wil hitsig spelen en stevig vrijen,
hij kan haar spijtig niet verblijen
hoe duivels graag hij haar ook wil pakken
een pluimke bleef aan haar poepke plakken
Mijn levenslied
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 93 Mijn oude huiseik knoest belerend,
verplicht me tot eerlijk mediteren
over de liefde, hoop en leven.
Hij knobbelt als mijn levenslied,
klanken als geslagen gedachten.
Een snoer van emoties, met refrein,
een melodie van eenzaamheid.
De knopjes van haar bloes
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 266 Ik zoen mijn lieve schat in het malse gras,
tel vingerlicht de knopjes van haar bloes
opnieuw, iedere keer met een andere smoes,
vergis me telkens weer, te pas en te onpas
Slim open ik nu de vele knopjes,
langzaam genietend, één voor één,
ik...
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 90 Hallo, jij lenig behendig tuimelend zwaluwtje
met dat deftig witzwart pitteleertje aan.
Je tekent zwerkhoog met je gevorkt staartje
een fraaie schets in de blauwe hemelbaan.
Je vliegt, duikt en buitelt rondom rond.
Lekker rollebollen? Of dans je rock ’n roll?
Je scheert over het beekje en...
Naylita
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 191 Naylita, je ziet en voelt je nu reeds vrouw
mooi genietend, spelend hou en trouw.
Je eerste passen met vrije vleugels,
ongebonden, zonder mama’s teugels.
Naylita, espera, espera
een lange weg komt er dra.
Naylita, je bewondert je naakte lichaam
voor de spiegel, weg...
De kip en mijn spiegelei
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 296 De bruine kip broedt,
wat is het leven zoet,
met wat peper en wat zout,
mijn spiegelei wordt koud.
Mijn leven is maar een wandeling
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 184 Mijn leven is maar een wandeling,
een rusteloze reisverhandeling.
Ik surf op wilde emo-baren van liefheid
maar mijn jeugdliefde echoot in reinheid.
Ik wandel en zoek immer naar haar om,
eens alleen en dan eenzaam, hyperdom
speuren naar een nieuw begin.
Mijn leven blijft een wandeling.
Verander niet mijn schat.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 81 Verander niet mijn schat,
blijf je knap moedige sterke ik,
dat mooi open blad
vanaf je eerste geboorte kik.
Verander niet mijn schat,
blijf gelijk ik je zò goed ken,
zelfs met jaren die trekken
aan je yin en je yang,
helemaal geen belang.
Verander niet mijn schat,
laat de jaren maar...
Voor Mam’s geboortedag.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 110 Ik heb je lief, mama-lief.
Je glimlach vlindert
vederlicht,
over je verlichtend
gezicht.
Je ogen dialogen
regenbogen,
in geboren open
mededogen.
Je mond kondigt
onomwonden,
volmondig
jouw antwoord
Ik heb je lief, kind-lief.
Jij en ik.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 162 Mijn vulpen zoekt weifelend
het wit glanzend papier
Blauw lopen scheve letters
van holle woorden,
naar stotterende zinnen,
zinloos, betekenisloos.
Mijn zakdoek veegt driftig,
troebele bril en natte ogen.
Die het wazig schrift spiegelen,
onbeduidend verloren naast,
de afgeleefde...
Fel Blonde Margriet
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen 184 Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme.
Haar naam?
Die felle blonde? Voor zeker Margriet.
’t Kan me echt niet schelen, verdomme.
Zo’n lichaam?
Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied.
Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme.
Wat ’n blaam?
Margriet zingt, lacht met mijn...
Lente.........
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 142 Jij lente, jij vruchtbare seizoensdromer,
zonnige voorbode
van een straks veelbelovende zomer.
Nabije woud, op de steile trotse bergwand,
ontploft
explosief in groen en bruinrode abondant.
Smal riviertje, glanst kristalhelder altijd weer,
drupt vlot
zenuwachtig dansend naar het...
Hersenspinsels.
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 109 Gebeurtenissen uit het verleden grijnzen
glashelder uit de donker diepe krochten
van mijn geheugen en geweten.
Foutieve en verborgen daden sluimeren,
vragen me telkens weer naar het waarom?
Steeds weer. Waarom? Waarom toch?
Tot ik ’t innerlijk verwoord, eerlijk...
Aan de vijverkant
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 128 Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever,
verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet.
Spied naar muggen, larven en een rare parasiet.
Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever,
naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant.
Ze streelt genotvol en bevallig...
Eeuwige liefde en mijn kinderen
netgedicht
5.0 met 12 stemmen 151 Je geboorte een snoezig wonder,
in mijn armen zo intiem bijzonder,
roze wangetjes en een wippend snuitje,
hoe schattig, jij, mijn lief klein spruitje.
blauwe ogen, net sterren in je snoetje fijn,
de rimpeltjes nog vol met wat vaginaslijm,
Wat ben je mooi zo wondermooi.
Je hebt mijn DNA...
Mijn levensboom
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 190 Van uit mijn levensboom, eeuwig ingeworteld
met zijn knoestige stam, nu stug verweerd,
trekken groene jonge takken, onbeheerst
naar al die vreemd lokkende windstreken,
uitwaaierend en steeds verder reikend,
de oneindige horizon als gezichtseinder.
En bij iedere nieuwe bottende tak...
Mijn kind
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 185 Je doet je ogen open,
één voor één
en slaat me gade.
Ik doe mijn ogen toe,
één voor één
en ga te rade.
Ik zie je zo heel veel beter,
intens leef ik met je mee,
jouw levensloop, mijn replay.
Je vallen en opstaan,
je vreugde en verdriet,
je glimlach en je traan
Jouw...
Dans der dansen
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 230 Hoe geweldig danst ze toch, merengue, salsa, ook mambo,
samba hier, samba daar, ze laat zich leiden door een macho.
Ik dans alleen maar wat trage slow.
Ze draait soepel, beweegt romp, heupen en benen,
los van hem, wiegt ze verleidelijk en zo zegezeker.
Ik schuif wat onwennig op mijn...
Ik wil je kussen.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 165 Ja maar,
ik wil met je kussen,
vandaag, dolgraag,
gestaag, maar laag,
ik wil je hoofd kussen.
Nee toch,
Ik wil met je kussen
spelemeien, vleien,
bakkeleien, breien,
ik wil je hoofdkussen.
Noah, mijn number seven, NBA-ster.
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 172 Noah, snel winklend, nog sneller krinklend,
Gelijk het eeuwig ‘schrijverke’ van Gezelle,
op en neer, kwiek, een ongrijpbare pijlsnelle.
Noah is razend vlug. Noah keert en wendt,
Noah flitst dribbelend zijn man voorbij,
de bal kleeft aan zijn veeleisende handen.
De tegenstrevers liggen...
Leyla
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 181 Leyla huppelt, springt en danst,
haar gloeiend gezichtje glanst,
haar zingen een melodisch joechjachen,
wedijverend met uitbundig schaterlachen.
Leyla komt aangewaaid, druk gebarend,
armpjes, hoog uitgestrekt, vragend,
haar lichaam fleemt, ze is duidelijk moe:
“Vang me Tito lief,...
Aliqua.
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 167 Naar gewoonte,
loopt hij iedere morgen
op gevoel, zonder zorgen
in warme zonneschijn,
wind, regen of mistgordijn.
Naar gewoonte,
bij avond al beuzelen,
keffen en neuzelen,
stipt, nauwgezet en krek
tot aan zijn geliefde plek.
Naar gewoonte,
hou ik goed in het oog,
gespannen als...
De Rhône en mijn vergezicht
netgedicht
5.0 met 11 stemmen 190 Een bleke winterzon schuift, huiverend
tussen doorzichtige ijle nevelslierten,
omlaag over de witte bergflank, snuivend,
vluchtig geil, als een brutale versierder.
Langs de winterklare, doodsbleke waterkant,
versiert met blote sneeuwkristallen neerslag,
rilt de eeuwige grijsgroene Rhône,...
Ik zou je nog.......
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 491 Ik zou je nog eenmaal
willen spreken,
nog zoveel
met je delen.
Ik zou je nog eenmaal
willen danken,
al dat moois,
zoveel fraais.
Ik zou je nog eenmaal
willen tonen,
diepe spijt
voor je pijn.
Ik zou je nog eenmaal
willen...
Jeugdliefde
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 295 Zo'n liefde,
zo mooi,
zo wonderlijk mooi.
Zo'n kus,
zo zacht,
zo wonderlijk zacht.
Zo'n streling,
zo puur,
zo wonderlijk puur.
Zo'n droom,
zo enig,
zo wonderlijk enig.
Zo'n liefde,
zo stuk,
zo pijnlijk stuk.
Ik droom mijn steelse dromen.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 131 Vogels houden me schel fluitend gezelschap,
bloemen geuren in een kleurrijk landschap,
een hel geschilderd aquarel dit tuingewas.
Ik geniet van dit alles op het eenzame terras.
Rustig verscholen zit ik uit de sterke morgenzon,
mijmer en laaf me aan deze eeuwige oerbron
en slurp loos turend...
In Tremelo
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 131 Een zwaluw scheert met een Philipshave over het water,
de specht trimt zijn vlecht en tokt om zijn Braun lader,
een tortel koert boertig om een nieuw scheermes in zijn Gilette,
de wielewaal wielt en waant zich de nieuwe Mondial vedette.
Terwijl Woerd de eend mondvol snatert met Palmolive...
Meer van deze schrijver...
