Alle inzendingen over welzijn

Mijn ouderwetse pyjama, is van superzacht flanel. Ik wil zo graag naar bed. Dag wereld, dag, vaarwel. Ik heb geen benen om op te staan. Mijn wereld is tot bed verworden. Oude kippen zijn al lang op stok. Morgenochtend pas kraait de haan. Ik rek me sloompjes uit en gaap. Zal ik nog wat zorgen maken? Nee! Ik draai me heerlijk om. En slaap…

Het inzicht dat jij mij leverde op een gespreid bed was een passioneel leven van patchoeli en gember. Je volle en warme kant was hoopvol gedrenkt met mandarijn en jasmijn dat balans uitte als lavendel. Fysiek produceerde je een indringende visie met je verleidelijke blik door sandelhout en roos. Het dessert was fris met…

Verregende zondag zacht getik op harde ondergrond grijze wereld buiten de overkant in nevelen gehuld druppels vallen, bomen huilen ook als regen is gestopt beleef ik zondagsrust binnen zonder lust naar buiten toe te gaan door binnen dromen de dag door komen steeds weer kijken door een spleet of de regen al van stoppen weet. Stilte…

Wat is er toch, mijn hart, wat ben je toch aan 't kloppen? Vertel me je verhaal en laat je stroom niet stoppen Spreek zacht tot mijn gemoed, ik luister heel aandachtig Mijn hoofd breng ik tot rust, dat is niet oppermachtig Jouw lied, mijn dierbaar hart, reist met de bloedbaan mee En elke lichaamscel weet van ons wel en wee Het weefsel resoneert…

Je wandelt loopt door bossen steile paden omhoog,omlaag Het is de vraag of je de goede weg ...inslaat De goede afslag hebt genomen want alleen zon je kompas Niet te laat val van avond voor te zijn want alleen zon vervult in herfst je dromen waarin het goud voor het plukken hangt aan bomen voor het rapen ligt aan…

Wanneer de maan zichtbaar op toneel verschijnt en de rust voelbaar koerst naar de kern in mij buigen mijn gevoelens die wentelen door mijn lijf. Mijn gebaar is een eerbetoon in de openbaring van een leven wat we samen hebben opgebouwd nu dat ik de schaduwkant zie door de verduistering. Alleen de nieuwe maan die het daglicht niet kent…

Hij had beloofd te komen spoken en hij kwam doorzichtig als verwacht en zonder buik. Hij liep niet in de weg, geen kijk toch uit geen zou je dat wel doen, hij zag haar aan en dekte haar gedachten langzaam toe toen ze in bed lag, lispelde nog: leef het is gedoe, maar geef jezelf je jaren van nergens moe van worden word je moe. -------…

Mijn ogen lodderen loensend door het felle licht opgetrokken na de mist ik hangmat op het wiegen van de dag deugddoend straalt er warmte geef mij doezelend over aan een knappende uil.…

Wat komt mij tegemoet als zelfs de wind zich schuil houdt achter zijn depressie en ik voor de zon opkom het is het lichtknopje in de keuken dat ik op de tast vind een boterham smeer en met hagelslag hoogtij vier…

Niets doen. Rust werkt als een bron. Genieten van geurige koffie. Zo maar zitten in de vroege zon. Haastige gedachten sloom zien verschijnen. Glimlachen, wanneer ze nutteloos weer gaan. Overdag geniet ik van rustig werken, 's nachts slaap ik met de maan. Morgen gaat de zon gewoon weer op. Gewoon? Voor niets!…

Nu ik in de generatie terecht ga komen die van plus zestig gaan mijn gedachten geregeld op de loop bezinning maar ook heftig Mijn ouders waren er altijd van mijn geboorte tot aan hun dood ik besef nu hun aandeel in mijn welzijn was groot Later heb ik ze overtuigd van mijn liefde voor beide ik was er vaak dicht aan hun zijde Dol waren…

angst kruipt onzekerheid sluipt de specialiteiten van de nacht een onaangenaam verrassingsmenu dat je tot de laatste hap nog moet uitzitten terwijl ik toch echt zoete dromen had besteld…

een stroomversnelling lijkt soms een waterval waarbij je de oevers niet meer onderscheidt alleen maar meegaat met de wervelende stroom uiteindelijk beland je ooit in kalmer vaarwater kijk je al dobberend weer rustig om je heen niet voortdurend angstig achterwaarts of voorwaarts dit is toch uiteindelijk gelukt hoogste tijd om nu…

Kansen reiken horizon breed het toekomstbeeld beschijnt jouw visualisatie en verlichten het gewicht van het verleden…

Arm meisje dwaalt zoo eenzaam En treurig over straat En wekt het medelijden Van wie haar gadeslaat. Toch vraagt het kind der armen In 't meer dan schamel kleed Vaak nog vergeefs erbarmen Met haar ellende en leed. Och, mocht gij haar ontmoeten Verzacht haar droefenis In naam van Hem daarboven Die ook haar Vader is.…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…

Creatief niet voor het algemeen. Apart willen zijn en apart willen Functioneren; opvallend, maar Buiten het systeem. Een creator wil niet zijn zoals De rest. Voelt zich geslaagd Als die niet met zijn kopie wordt Gepest. Origineel zijn beduidt Soms niet sociaal; is niet de Teamspeler maar de solist met Zijn eigen verhaal. Soms weinig Geliefd…

Velen vullen hun bestaan met bezit en verlangen dat een gevoel oproept van euforie waarin ze graag blijven hangen maar dat is van korte duur en verzanden in melancholie dan is de cirkel weer rond en begint de zoektocht opnieuw naar het volgende verlangen maar daarin zit levensvreugde niet alleen zij die tevreden kunnen zijn en niets najagen…

Van de nacht naar de morgen Is onmetelijk lang voor de Mens die de slaap niet vatten Kan. de nachtelijke doler zoekt Troost bij de fles. Een slaapmutsje Voor een onverwerkt levensles. Het malen van de molen duurt Maar voort van een stem in je Hoofd die je rust verstoort. En lijkt te zeggen je verliest je respect, als je de nacht…

Schiet de denker neer drijf gedachtenloos weg naar die andere wereld waar eigen beperkingen onbelangrijk zijn omdat ze tijdelijk niet meer bestaan…

Mijn ouders hadden een vakantiehuis in de bossen rondom Ommen gehuurd, voor een weekje of twee. De eettafel stond onder een dak van golfplaten, waarop de regen extra hard neerkletterde. We aten er witbrood met aardbeien en lekker veel suiker. Na de regen ging ik met mijn broers veren zoeken, vooral van Vlaamse gaaien en die staken we dan…

Soms worstelen we met het leven omdat het niet gaat zoals we willen we blijven hangen in frustratie en ongemak dat ons gevangen houdt en belanden we op een hellend vlak dan ligt een burn-out op de loer om dan weer in balans te komen is een hele toer Zie het dan in een ander perspectief laat de worsteling los lach en geniet van de kleine dingen…

het luchtledige laat mijn snaren trillen ofschoon de zwaartekracht aan mijn voeten kleeft, de nachtelijke muziek maakt onwijze sprongen of ik deze dans kan eerbiedigen om mij te dragen door de poorten van de dood laat mijn lijf onzeker schudden in het duister dat me plooit er is geen verlangen zonder averij geen wal om aan te meren…

Alstublieft lach hem niet uit vanaf Nu gaat hij naar een lachtherapeut. Een gezette man met een baard leert Weer lachen degene die droef de leegte In staart. Van depressie naar de sessie waar met Anderen de gulle lach wordt vergaard. Hier geen aandacht voor problemen; van Belang nu is, heeft men nog gevoel voor Humor bewaard. Tussen…

Over water kun je varen door de lucht met een ballon Door de ruimte kun je varen wie had er gedacht dat dit eens kon? Maar nu vaart er een ballon met daaronder een manshoge mand Verbaasd kijken mensenogen over de rieten rand Nietig worden wij in hun ogen op zijn beurt door 't oog van zon En de stroom van wind weet nog…

Je kunt van heel veel dingen moe worden. Haha, die dingen ga ik hier niet noemen. Daar wordt de lezer alleen maar moe van. Nee, ik ga hier geen vermoeide dingen noemen. Je kunt veel beter uitermate blij worden. Volkomen verheugd raken over éen ding. Je zult ook niet zo gauw meer moe worden. Voortdurend heb je het over éen ding! Tegenwoordig…

Vrede is voor mij een merel fluitend op het schuine dak en ergens ver een antwoord horen op een tak, een vlakke waterplas, plots rimpelig: een eendenechtpaar met kuikens achter zich, gemaaid gras ruiken aan een dijk het carillon dat speelt ergens tegelijk, een horizon te zien met huisjes, bos en kerk, of molen en de wieken aan het werk…

Mijn vink is als mijn vrouw, altijd en overal aan mij trouw. Ze zingt haar liedje zeer keurig. Zij is nooit humeurig. Waar ik ga in het land zetten we streepjes met vaste hand, op een stok speciaal ontworpen, gekend door iedereen in alle dorpen. We zijn kameraden onder elkaar. Als we verliezen valt dat ons niet zwaar. Als we winnen, krijgen…

Geniet eens van een Zen moment met alleen stilte om je heen Als je dan zo Zen bent heel sereen is er niets wat je nog stoort want een Zen-moment is een staat van "zijn" dat altijd bekoort…

badeend zoekt het ruime sop weer iets anders dan de badkuip 't schuim verwisseld voor het kroos proeft het eendje hier de vrijheid rozetintig in het groen geel-gebekt en zeer tevreden zwemt ze weg van het verleden…