Alle inzendingen over algemeen

Verwonderd als ze keek naar de natuur, zo keek ze ook naar de wereld. Onherkenbaar was die, het begin vergeleken met het eind van haar leven. Alleen al op technologisch vlak volgde ze met haar scherpe intelligentie alles. Maar ze zocht altijd voornamelijk de goedheid in de mensen.…

wel heel lang… geleden ik was een jaar of zeven de Paasklokken uit Rome zouden bij ons thuis komen plots… werd hard op de deur gebonsd en vele zoetigheden vlogen in het rond ik snelde naar de deur en greep de klink kreeg die niet open, vond dit wat link een oude man vluchtte haastig naar het buitentoilet geschrokken, bleef ik geduldig…

Zonder titel 1# Ik open mijn ogen en staar in het niets niets staart terug en haalt me over om stil te zijn... ik open mijn ogen en zie weer iets. Zonder titel 2# Ik ben klaar om te komen maar niet om te gaan ik heb nog zoveel dromen laat het licht nog even aan.…

als het rusten overbodig lijkt doen gedachten hun werk over verwachten en verleden over smachten en rede toch leidt mijn pad langs universele klanken die diep mijn ziel ontroeren of woorden uit dat grote land geschreven in Tsaren sfeer op zo'n moment wil ik de stilte danken en behoeft slechts een cracker de haast eeuwige leegte van de…

Naar de bakker voor brood In therapie bij nood Werken om te leven Of om 't even En dan... Naar de graver voor de dood.…

dit noemen we toeval een gebeurtenis of raakvlak het lijkt nog het meest op een feitelijke onderbreking ooit aangespoeld als eencellige en inmiddels verankerd met loodlijnen staand, turend langs de kromming van eindigheid…

Vrienden ik heb droevig nieuws, Donald Trump volledig uitverkocht! Zijn typische kop met borstelhaar nergens meer verkrijgbaar. Hij had de ideale kop van jut dit jaar. Net omwille van het o zo groteske karakter van deze merkwaardige president, kun je er nooit genoeg humor tegenaan gooien. Die mag zelfs van de platte soort zijn. Vuil gebekt…

Op een huwelijks feest was er meer dan lekker eten nonkel zal het achteraf hebben geweten. Tussen wijn en water hoorde je nogal veel getater. Er werd gesproken over complicaties bij voeding combinaties. Zo kwam het woord organisme en spijsvertering ter sprake na het drinken van veel rood en wit. Maar dat was al bij het dessert en lang na de…

Sluimerend dooft het licht van de dag, maakt plaats voor de nacht. Als een dekbed strekt de avondschemering zich uit over het eens zo klare landschap. De geluiden buiten doven, stilte maakt zijn intocht. Nu en dan verdrongen door geluid, Een auto die over de stenen dondert. De haan, altijd de eerste als alarmklok, heeft zijn stem te slapen…

Een man kwam bij de dokter want hij voelde zich niet goed. Hij vertelde de geneesheer over zijn zwaar gemoed. De dokter zei:" ik zou het zo niet weten, Het komt niet van een virus of wat u hebt gegeten". Hij werd verwezen naar een specialist. Die zei al snel:"Uw huisarts heeft zich niet vergist". Hij werd opgenomen in een kliniek, Voelde…

Ze wachten op een begin of wat zo vaak al achter ligt. Ook vandaag staan op de smalle grens van trottoir en asfalt, een beetje verdriet doorgeregend in een smalle plas onder de tichelrand. De man reikt van niet te bedwingen verlangen en stapt weer terug. De vrouw met een tas boodschappen kleumt wat en het jonge meisje met ovaal gezicht…

De avondschemer koester ik, de dag bijna gedaan de nacht nog niet gearriveerd, het één niet meer het andere nog niet. De eindeherfst kleuren zie ik ook zo graag, dat niet echt bruin, of rood, maar onbenoembaar kleur. Of voorjaar vroeg met nog niet zichbaar groen dat er toch echt wel is. Al wat niet helder is, eenduidig, al te…

Het leven is als een partij biljart, na de eerste stoot rolt het ivoor. Ons levenspad gaat daar van start, eenieder volgt zijn eigen spoor. Waar de ballen zijn uitgerold, de stilte intens wordt, je geest knikkebolt, en alles ineenstort, daar denk je terug aan die eerste stoot, had die meer effect gehad ging je nu niet dood. Zo had jij…

Zocht ik ooit de volheid in overvolle kroegen tot de nok gevulde glazen, schuimbekkend van zelf aangeprate miserie, likten mijn huid schoon of alleszins minder vuil Nu duw ik lieflijke dames van hun barkruk en doe alsof diezelfde barkruk een gitaar is en ik een zanger van bordkartonnen liefdesliedjes Daarna dans ik met die ene oude…

Lieve Eva, Omdat jij zo nodig van die appel moest eten, zit ik nu met de gebakken peren maar dat is lang gelden... zand erover, zon erop. Lieve Adam, Wanneer kom je weer eens rib-eye eten? neem jij fruit en een fles wijn mee dan zorg ik voor brood een spelen - samen komen wij er wel uit.…

Een lichtpartikel die over en onder me golft ben je ooit geweest Steeds vorsend naar de perfecte superpositie bevinden we ons op twee plaatsen tegelijk in een wolk van onwaarschijnlijkheid waarin onze impulsen uiteenrafelen en naast elkaar tunnelen zonder ontsnappingsroutes uit dat mooie kaartenhuisje van ons Onze liefde is…

Jij zag niet en ik evenmin Braille kregen we niet onder de knie en die blindengeleidehond kefte iets te dreigend De winkel die witte stokken verkocht rook vreemd We maakten ruzie over de herkomst en samenstelling van die geur We kwamen er niet uit waardoor de winkel instortte op de brokstukken die we waren…

het later van vroeger ontbeert een toekomst aan de som van druppels ontbreekt het water er bestaat geen bos meer zonder kettingzaag het gedicht is kaal eeuwig is alleen de dood ongerijmd als gemorste koffie bij ontrafeld brood sommige winters verlangen naar een zomerjurk elke betekenis draagt een steen om de nek elk woord…

Het zit verweven in elke vezel Geestverruimend zonder de middelen Associativiteit is soms een gezel Het verschijnt zonder te bemiddelen Het moet geuit Kan zich maar beperkt verstoppen Als jong groen zit het aan de vingertoppen Het bloeit en groeit, je komt er niet onderuit Het dooft geregeld even Wakkert weer aan Zoals alles in het leven…

Alsof zij het kleine meisje is die de teerlingen werpt in een rokershol vol gokkende en keurige heren Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine meisje is die de waarheid geweld zou aandoen en de leugen decoreert met een glimlach Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine…

De spin poederde haar poten wit en paars en nog een kleur Ze zei tegen haar ouders dat ze niet helemaal niet moesten opblijven laat staan zich zorgen maken Ik ben een frivool doch eerbaar meisje, brulde de spin tegen haar spiegelbeeld en holde naar het feest De volgende dag berichtte de krant over een spin gevangen in een bokaal…

Onsterfelijkheid, de lege vormfactor tussen vlees en droom, zonder stilstand de eeuwige spiraal afglijden ingekapseld in de slotvaste tijdscapsule Slechts bittere weerspiegelingen zouden resten en de nasleep van uitstervende tremolo’s, met in elke oogknippering de vergankelijkheid van een klaproos Obligaat toekijken op afscheid en verscheiden…

mijn hemel de rozen verwelken de treurwilg staat op nul ik had van de roos moeten plukken,meeldraden uit moeten zeven alleen om een kwestie van bukken verspeel ik de winst van een leven , staat stil de tuinman met zen hark en ziet de bloemen kwijnen geven wij elk het zijne in dit leven , de dichter voor zen sonnet de tuinman voor het rozenbed…

Steeds weer dat raam, zijn stoel, haar naam het trage rood van de rozenhaag die roze oogt een nooit gesnoeide kersenboom nog steeds niet uitgebloeid zolang haar wangen bloesems dragen ook deze winter zomert zij nog na hij plukt haar uit zijn dromen zodat met het uitzicht op voorbije dagen dit venster zich niet sluit…

Ik zag je vannacht ongemeend lachen, holle ogen zoekend. Ik zag je vannacht, tranen weglachend, emotieloos dansend. Ik zag je vannacht, gevoelens moordend, lichaamstaal miskend. Ik zag je vannacht, leven in het moment, bestemming onbekend. Ik zag je vannacht.......…

De lucht is afgezonken als een grijs dok donkere wolken tornen de regen los die striemend valt op de spetterende schaal van de straat haastig golft een veld van paraplus nat opgestoken glimmend overgoten fietsers rijden voorover gebogen in een zorgelijke horde malende pedalen de wind haakt in regenjassen reizigers bij de bushalte.…

geen enkele tijd heelt graag wonden, draaien daarom maan en aarde in een grote boog om elkaar heen? Ongeveer 1,3 lichtseconde om precies te zijn, ruimte kent geen tijd zoals wij geen genade, ook geen wonden meer, steeds dieper, verder, definifief onherhaalbaar, steeds exclusiever lopen we ons landschap uit…

Er vliegt een bezorgdrone van Amazon door de lucht Een pakje, losgelaten uit de Amazon klauwtjes In de vlucht Landt aan een parachuutje in de wind Met een zucht Op het daarvoor bestemde grasveldje Terwijl de drone terugvliegt naar Amazon-Home Waar het volgende pakje alweer klaar ligt Voor een vlucht met de Drone. Ondertussen is de zelfrijdende…

Ik praatte met haar over leven Over koetjes en kalfjes die vallen en opstaan Ik zei niemand is perfect Ze schudde haar kledij van zich af en ik besefte dat ik nog veel te leren had…

't.Liefst ga ik zitten met mijn droomknop aan, onbeperkt fantaseren, maak van alles mee, hoef niet eens op te staan. Kan zo rust scheppen in mijn onrustig brein, duik in een eigen wereld, waar ik altijd gelukkig zal zijn. Alleen zijn is wat ik heel vaak wil, maar door dat veel te zijn, wordt het rond mij heen erg stil. Alleen willen…