11149 resultaten.
kompas
netgedicht
3.8 met 10 stemmen 46 na de overtocht
op de nieuwe oever
keek ik zoekend om me heen
ze waren weer aan boord gegaan
en weggevaren zonder iets te zeggen
er was weinig te zien
en ik begon maar te lopen
wensend dat ik een stok had
op de boot hadden ze uitgelegd
wat ze tot nu toe hadden ontdekt
en dat het onderzoek nog in volle gang was
ook hadden ze gezegd…
Antipode
gedicht
2.8 met 35 stemmen 14.392 Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen…
Ver weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 74 Hoe
Kom ik hier
Uit
Alles
Zo
Onwerkelijk
Niets
Lijkt op
Wat het is
Zo
Onwerkelijk
Ik kom
Er
Even
Niet uit
Alles
Voelt
Zo ver weg
Weg
Van mij
Verwijderd
Van mijn
Innerlijke
Wereld…
westwaarts
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 40 vol hoop en dromen
vertrok ik westwaarts
om mezelf opnieuw uit te vinden
mijn oorsprong te zoeken
de dood voor te blijven
en de nachtman die alles verduistert
ik vond de onherhaalbaarheid
de lineaire tijd
de ontoereikendheid van woorden
de ware aard van liefde
en natuurlijk de dood
en de nachtman…
Spetterende tetter
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 47 Ik ben de gifkikker, de groene koning van planeet Lexania
Geen queen kan mij swipen
maar jij kunt mij liken
mij, met mijn felgroene doornenkroon op mijn
voor een halflang bruinharige
seniorpensionado
volgens de mediane mondaine
date vretende geruisvrouw
toch meer dan gemiddeld juvenaal ogende
spetterende tetter
totte mij of…
DE ZWAARTE
netgedicht
3.7 met 17 stemmen 94 Soms heb ik genoeg aan mezelf
Kan me moeilijk concentreren
Heb drukte in mijn hoofd
Alles valt me zwaar
Het is een teveel aan prikkels
Soms raak ik in paniek
Dan kan ik niets hebben
Smeek naar innerlijke rust
Als de buitenwereld schreeuwt
En de binnenwereld bang is
Dan heb je moeite
Om rechtop te blijven staan
Het is de kunst te overleven…
PLANT EN STEEN.
poëzie
3.5 met 6 stemmen 765 Als de stormwind kruid en halm
Knakt en toch maar de arme plant
Telkens nieuwe knopjes kweekt
Blijft de steen, die storm niet breekt,
Even kalm. Even kalm.
Witbevroren, roodgegloeid,
Heeft de steen het koud noch warm;
Als het fijngevoelig kruid
(Dat maar altoos kiemt en spruit…
niet te vertrouwen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 het is niet
omdat jij stoere handen aan je lijf
hebt
en ik het met mijn getrainde
hersenen moet doen,
dat ik je voortaan links laat liggen.
het is niet omdat jij het sappige
antwerpse dialect van de dokwerker
praat
en ik in keurig nederlands
de rechten van de anderen bepleit
dat ik je voortaan zal negeren.
het is niet omdat jij meer houdt…
Mijn leven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 45 Zelden neem ik iets licht op,
bij mij is alles vreselijk zwaar.
Ik pieker over dit en over dat,
jaar na jaar na jaar na jaar.
Ik maak me druk om alles,
voel me licht in mijn hoofd
en zeg vaak tegen mezelf:
‘Stop het gepieker! Nu! Beloofd?’
Ik zou zo graag lichtvoetig zijn,
want ik ben veel te serieus.
Dat zeggen ze allemaal,
maar ik…
Zij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Toen ik haar na jaren
in een film op facebook zag
haar kleinkind achterna,
spelend, in die tuin
achter poppenwagen
zij, kort kapsel witgrijs
blote armen zomerjurk,
op haar gelaat een lachen, breed
was ‘t alsof zij uit een vorig leven
nu er steeds nog is.
Dit moment wist ik, weet
dat alle geliefden,
vrienden nooit verdwijnen
Altijd…
Israël
poëzie
3.5 met 17 stemmen 2.144 Gij kent de diepte niet der donkre dalen,
Waardoor ik huiverend ben heengegaan,
Had ik één taal, meer dan der mensen talen,
Nog zou mijn Lied het u niet doen verstaan.
Maar ook gij kent de bonte bergen niet,
Waar Gods wil mij machtig heeft heen geleid,
Waar het hunkerend oog de verten ziet,
Van 't Heilig Land tot de open zee gespreid.
Wie met…
lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 mijn bomen
bloesemend
in blauw
mijn doden
in de grijze grond
vergaand
vergeten…
Gedachten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 ik leef
in mijn gedachten
rennend door een tunnel van angst
muren kijken mij dreigend aan
de angst is overal, in mij, naast mij,
voor mij, achter mij, boven mij
ik ben vervuld van angst
hijgend ren ik door
naar het streepje licht
in de verte
eindelijk kruip ik
uit de tunnel
naar het licht
ik voel dat mijn gedachten
de angst…
Mijn handen
poëzie
3.9 met 32 stemmen 4.650 Ik zie op mijn oude handen -
hun taak is bijna gedaan -
Brachten ze eer of schande?
Brachten ze zegen aan?
O mijn handen! Mijn handen!
Nu moeten ze spoedig vergaan.
Ze hebben al rimpels en vouwen,
vlekken bruin, die geen water wist.
Ach! Al te groot vertrouwen!
Wat hebben ze vaak zich vergist -
Mijn handen! Mijn handen! Hoe dikwijls
hun…
Hij zag haar
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 32 hij keek
naar het schilderij
en zag haar
het leek
alsof ze iets
wilde zeggen
hij bleef roerloos staan
een herinnering
keerde terug
hij kende haar
en ook weer niet
hij had haar gezien
in zijn droom
de droom
waarin ze hem verliet…
Verslavends
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 50 De deur had ik open
want wilde hem nog iets vergetens mee geven
Toen kwam hij met een halve koek
van de winkel en stopte ‘t me toe
Ik brak er de helft van, want verslavend en zoet
Dan nog een zoen die we twee nachten lang hadden gegeven
Gevaarlijk, ons experiment
had ik gezegd
want nooit weet je hoeveel
je je daarna aan elkaar hecht…
Verdriet
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 63 Er zijn
vele soorten
verdriet
en vele soorten
pijn
Er is verdriet
dat met
de jaren slijt
en er is verdriet
dat zal
blijven knagen
Er is pijn
die voorbijgaat
en er is pijn
die nauwelijks
is te dragen
Maar hoe wanhopig
en uitzichtloos
je leven ook kan zijn
toch zal eens
het moment komen
waarop al je verdriet
en al je pijn…
Einde en begin
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 54 ze kijkt naar hem
weet van zijn spijt
weet ook het is
van korte duur
kwetsende woorden
gooit hij
naar haar toe
ze vangt ze op
totaal overstuur
bijtende woorden
slaan een gat
in haar ziel
slopen de
beschermende muur
in haar tranen
groeit het besluit
er is geen samen meer
dit is hun laatste uur…
Nog even
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 85 Veel regen vandaag en triestige gezichten.
Waar blijft de zon die kan verlichten
wat donker is in ons gemoed en ons weer
blij kan maken. Toch lokt van verre al
de lente die geen mens kan tegenhouden.
Soms kan een beetje dankbaarheid ons
hart doen leven en ons troost ook geven.
Er is toch veel waarom we danken kunnen:
dat we ogen hebben en…
Koude winternachten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 Uit de stille brief
die je me stuurde
vallen eenzame letters
in somber duisteren
krijgt jouw fluisteren
een onbestemde klank
in koude winternachten
vriest de liefde aan het hart
door waanzinnig verlangen
nu ik je steeds vaker niet begrijp
is dreigende leegte onberekenbaar
aan vergankelijkheid onderhevig.…
De spin die mij opeet
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 64 Het doet pijn de woorden
Die je als kanonskogels
Op mij afvuurt
Het doet pijn om te zeggen
Dat je gelijk hebt
ik zit vast in een cirkel
Waar ik telkens weer
Mijzelf tegen kom
Het is makkelijk om te beoordelen
Dat ik vast zit en waar ik niet zelf uitkom
Het is veel te makkelijk
Om te zeggen dat ik het allemaal heb gedaan
Overmacht is…
DE VERSNELLER
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 69 De oude schicht van heer Bommel
rijdt plotseling harder
dan alle sportauto 's
dankzij een klein toestel
door professor Prlwytzkofsky
uitgevonden
de vernuftige doos
jaagt op Slot Bommelstein
het huishouden op
vernielt mooie vloerkleden
de stad Rommeldam
is vol radeloze burgers
die verrast worden
door een boze wervelwind…
Kil?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 48 Ik wilde er een beetje uit
want kreeg steeds hulpvragen
En wie stond er op het perron?
De man die 'k eerder had gezien, ergens
blindenstok zwiepend langs ogen
Ik hoorde een goede morgen,
me niet zo gauw bewust
dat het naar mij gericht
en wat hij wou
en ik zou niet
in dezelfde coupe als hij.
Toen ik daar zat,
in die lege trein…
Zal ik ooit...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 50 Zal ik ooit durven
te kiezen voor mijzelf
zonder schuldgevoel
zal ik durven
‘nee' te zeggen
Zal het me ooit niets
meer kunnen schelen
wat anderen van me vinden
zal ik leren om dat
naast me neer te leggen
Ik kan proberen
mezelf te zijn
ik kan proberen
blij te zijn met mij
Maar zal ik ooit leren
mijn twijfel
en onzekerheid
te…
't Is goê
poëzie
3.7 met 24 stemmen 4.583 't Is goê..., 't is goê!...
Vraag niet, o kind, waarom en hoe
Die weemoed over uw vreugde vlot.
Men moet in ieder groot genot
Een plekske schaduw lezen;
Daar moet aan iedere bloem een traan
Aan iedere zon een ondergaan,
Aan iedere dag een avond wezen.
't Is goê,..., 't is goê!...
Dat, na 't verzengend zon-gegloê,
De witte vree van …
TROOSTEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 111 zal ik je een knuffel geven
om je weer te doen opleven
mijn armen van achteren
over je nek en borsten kruizen
en daar dan tegelijk
zo'n lief kusje geven
je weet wel dat beschermende
omarmende delende gevoel
je heel voorzichtig en genoeg strelen
zodat het niet gaat vervelen
je weet wel wat ik bedoel
ga niet in het drijfzand
van somberheid…
Op weg naar huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 45 De lichten achter onbekende ramen gaan langzaam één voor één uit,
een kerkklok die op de achtergrond treurend de komende nacht inluidt.
Ik ben op weg, op weg naar huis,
echter wanneer kom ik eindelijk weer eens thuis?
Ik voel een koude wind langs mij gaan,
zie mij eenzaam voor een lege etalage staan.
Duik met mijn hoofd nog dieper in de kraag…
WAT OGEN MIJ VERTELLEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 89 lopend door de stad zie ik vele ogen
uitgeblust hoopvol of met mededogen
zie ik ogen vol verdriet
en zij die de liefde kozen
gevuld met bloeiende rozerode rozen
er valt zoveel te lezen
en men beseft het vaak niet
zie ze radeloos – het niet meer weten
ook zij die ’s werelds hart met hoop
verwarmen en blijven omarmen
zie sommigen het niet…
Eau de sospiro
netgedicht
1.8 met 5 stemmen 83 Is er een geuriger synthese denkbaar van eeuwenoude beelden uit een rijk en kleurrijk erfgoed
dan die welke onze verbeelding tart en inspireert en onze zinnen raakt
Imaginaire beelden existerend
in onze voorstelling die onze fantasieën representeren
Slaakte Pyramus niet een zucht
in de nis tussen hem en Thisbe
die zich materialiseerde…
Dragelijk soms ietwat zwaar
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen 49 Iets wat was maar niet meer is
Is verleden tijd maar in de toekomst lijd ik
Dit gemis is haast niet dragend
Zo nu en dan ben ik daarin ook verloren
Probeer ik mijn weg te vinden
Door afleiding is de wereld wat zachter
In mijn hoofd, waar veel in gebeurt
Door te werken aan positieve gedachten
Laat ik ook negatieve gedachten toe
Hoe zwaar of…