11138 resultaten.
Weer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 83 Storm siddert op de plassen
windvlagen draaien een loer
en de schoongewassen hemel
kleurt voorzichtig parelmoer
Woedende wolken kolken
de hagel ratelt neer
het huivert in mijn oksels
dit is echt hondenweer
Dan weerkaatst de zon weer
schel de natte straat
klimaatverandering en
een wereld die ondergaat
Zonder remmingen giet het weer…
ik koester haar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 ik zal
mijn angst wiegen in mijn armen
het koesteren zoals ik haar koester,
mijn god uw smaak van humor
heeft alle vertrouwen geslonken
tot het jaar nul, toen alle
flauwekul begon
alles is vreemd nu mijn
voeten uitgeput haar stappen
volgen en de geur van chemo
mijn geest bedwelmd zoals
ik oliebollen vermijd
het leven is mij in haar…
Zeeman
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 Ik zou dolgraag weer eens gaan varen
en dan uitkijken over de immense zee,
de wind weer vrij spel door mijn haren,
neemt al mijn droefheid met zich mee.
De grote leegte van de grauwgroene oceaan
reduceert je leven tot alleen dat moment,
dat je op de brug als ijswacht moet staan,
je plots zonder familie of vrienden bent.
Eenzelfde blik door…
ZOEKEN EN VINDEN
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 138 hoeveel talen je ook
hebt leren spreken
hoe ver je ook reist
hoe groot ook de
wijsheid die je ermee
hebt bereikt
ooit zul je ervaren
na alle wereldzeeën
te hebben bevaren
dat je aller diepste
gevoelens voor altijd
daar gedijen waar ze
oorspronkelijk ooit
thuis waren
want wat is gebleken
je oren kunnen alleen
daar de waarheid…
GLIMLACHEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 probeer als je kunt je lach
te laten glimmen
verdrijf daarmee rondom
voor jezelf en die ander
de donkere schimmen
geef de zon in je leven de ruimte
om zoveel mogelijk schijnen
en overdonder hiermee
de negativiteit zodat die
z’n biezen pakt en weet ik
kan beter maar verdwijnen
ga glimmen en ook al is
het einde minder mooi
probeer toch…
stof tot nadenken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 tik tik tik
is het geluid dat in me opkomt
als frustratie mij teistert
over de vele herinneringen
die ik mij niet kan heugen
de kleine dingen in mijn leven
die vreugde brachten en pret
moeten mij vaak worden verteld
terwijl mijn geest blijft tikken
natuurlijk herinner ik mij
verjaardagen en grootse feesten
of een tragisch overlijden…
gisteren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 39 woonde ze nog aan de zuidwestkade
vandaag vertrok het vlaggenschip
naar het boeienoord, voor anker
en met het kompas geloosd krijst
de hemel het water blankgrijs
relikwieën als tentoongestelde
obelisken vertellen in deze
manke tot zwakgemalen winter
dat eens het verleden het nu trotseert
met het antwoord van het heden
waarom dán toch…
VALSE SPIEGELS
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 93 lopend langs
de etalageruit
zie ik hem mee lopen
hij kijkt mij aan
enigszins gebogen
een blik van herkenning
het zijn die nog immer heldere ogen
thuis probeer ik de spiegels te ontlopen
alles en iedereen zelfs ikzelf word
door mij voorgelogen
het zijn allemaal
valse spiegels ze laten
je achter in mineur
totaal verward
spreken slechts…
DICHTERBIJ
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 de kieviten lopen hier
net een beetje anders
door de wei
ze voelen zich hier
zo lijkt het meer thuis
ach dat is onzin natuurlijk
dat slaat nergens op
maar toch ……….
ik voel me ook zo’n
vogel – ik vloog overal
de weiden waren overal
even groen maar hier
kan ik de mensen het
het best verstaan dit is
mijn eigenlijke thuis
't is…
STERRETJES
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 laten mijn hersenspinsels
zijn als sterretjes in de nacht
waarvan ik hoop dat hun licht
door u zal worden gezien
als liefdevol en zacht
u moge troosten misschien
of nog mooier
u zal kietelen tot u lacht
ik hoop dat mijn sterretjes
hun eigen twinkelingen
in uw ogen mogen zien…
STANDBEELD IN SEPIA
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 ik bekijk een oude foto
het blijft fascineren
toont werelden die ik niet ken
en terwijl ik hem beter ga bestuderen
merk ik dat ik mezelf onbewust
in hun wereld ben gaan posteren
even voel ik me een van hen
tijd en zijn aanvoelen
ik probeer hun denken
ten diepste in te denken
blijf het proberen
het ontdekken wat ze bedoelen
wat ze eigenlijk…
HOE ZOUDEN ZE HETEN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 82 gekke gedachte dat we
ooit zullen vervagen
dat we sneller dan gewild
er niet meer zullen zijn geweest
enerzijds de aarde zullen verlaten
en dat anderzijds de aarde
ons zal omarmen
met diverse lagen
dat we uit niets anders
meer zullen bestaan dan geest
zo zal het moeten gaan
men moet ons ook vergeten
er moet ruimte voor
nieuwe generaties…
Het mag nog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Vandaag en morgen mag je mij nog zoenen
de trap naar boven en de keuken boenen,
de vlinderboom en seringen nog even niet snoeien
maar mij nog wel met je voordrachten boeien.
Vandaag mag je mij nog steeds omarmen
met je liefste woorden stralend verwarmen,
nog een blokje omgaan in het licht van de maan
even verliefd met mij bij de kastanjeboom…
angst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 75 De angst uit een vorig leven
Had hij met succes verdreven
Toen nam hij een trekkie
Van een rijkgevuld sjekkie
Nu is de angst aan hem gaan kleven…
Hangende vogels
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 Grote zwarte vogels
hangen in donzen wolken
die uitrusten
op verweerde kale bomen
tegen een grauwe lucht.
Wacht op mij
ik neem je mee
op het kronkelige pad
tussen de bomen door
naar het open veld.
Daar waar muziek klinkt
en wordt gedronken
op het leven
zonder zorgen
onder een strakblauwe hemel.…
magere hein
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 onlangs onverwachts
zag ik magere hein
die iets te zeggen had
zo zei hij tegen mij
een paar dingen eerst
om te beginnen zei ik
ik ga niet met jou mee
er is te veel nog te doen
zoveel nog heb ik hier
waarvan ik houden mag
wat nog lang niet klaar is
voor mijn afscheid nu
berg de zeis maar weg
reis naar nergens verder
maar kom…
MOEDERHART
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 117 ooit las ik iets over een moeder
zij verloor haar kind
en dan probeer ik
me voor te stellen
hoe hartverscheurend
zij dit wel niet vindt
een versnipperd moederhart
in duizend stukjes voor altijd
weggewaaid door de wind
een kristallen vaas
voor eeuwig versplinterd
en net zolang duurt het voor
zij ze allemaal terug vindt
misschien heb…
Angst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 81 Een pad met duizend straten
Nu links, misschien rechts
En dan verlaten
Verkeerd zal ik niet gaan
De goede weg
is onbelopen
En ben ik ver
vandaan…
De ketting
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 107 Eens liepen wij samen aan het strand
met gejutte schelpjes in ons hand
daarna zat hij jaren met dementie thuis
later in een verpleegtehuis
heeft toen als therapie
de schelpjes tot een ketting geregen
eindelijk af, heb ik die gekregen
hij is er niet meer
heb al twaalf jaar gerouwd
zoals nu op speciale dagen
wil ik die ketting weer dragen…
VERTEL MAAR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 vertel me wie je bent
gooi de deuren en ramen
van je hart maar open
lucht jezelf
ik zal proberen te luisteren
natuurlijk niet lachen
niet huiveren op het
verkeerde moment
ik zal proberen te zijn als de wind
zo’n zwoele waar in de onderstroom zich
een behaaglijke en aangename zomer bevindt
maar een oplossing kan ik nooit beloven
vertel…
Ik weet het niet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 Mijn hart stampt...
Een soort van naar links
Maar het hardst naar rechts
Het weet...
Dit is het einde
Van het begin waarin
Niemand mij begrijpt
En ik wederom
Met die grote homp vlees
in mijn vingers
Kijk
Naar het pompstuk
Dat alleen maar op en neer kan gaan
En wie is er voor mij?
Trek hem er maar uit
Die stekker
Ik kan best nog…
IK HOEF ........
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 ik hoef niets meer
heb meer dan mijn
deel gekregen
ik hoef niets meer
heb zoveel gezien
waarvoor ik zou
kunnen vrezen
ik hoef niets meer
wie zou of wil de
moeite nog doen om
mij de les te lezen
ik hoef niets meer
aan mijn deur werd
voldoende hard geklopt
ik hoef niets meer
zeg die meneer van
Voor en Tegenspoed maar
dat hij…
ZO'N WONDER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 ik zie mijn kleinkind
zich verwonderen
een wonder dat zich
voor mijn ogen ontspint
even laat ik me
afzinken naar de wereld
waarin hij zich nu bevindt
ik zie ons beiden staan
en zie dan van het niet
zo bijster bijzondere
ook dat wat hij nu nog
rekent tot de wonderen
we kijken kijken kijken
elkaar met grote ogen
van verwondering…
Teleurstelling
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 70 zacht klonk
de teleurstelling
in haar stem
handen waaierden
nog mogelijkheden in
een vertwijfeld pogen
nog was de
weerstand niet gebroken
na het verloren spel
begrijpen was er
altijd wel maar overgave
was niet te dragen
toch zal ze ooit
slagen al moet ze
daarvoor dwars door de hel…
HOE KAN IK WETEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 hoe kan ik weten ……….
wat geboren worden is
het is immers zo lang geleden
ik ben het vergeten
hoe kan ik weten ……….
wat diepe geborgenheid omvat
als ik de moederschoot
zo lang geleden ben ontgleden
hoe kan ik weten ……….
of ik de juiste weg af ga
terwijl ik nog volop in het leven sta
hoe kan ik weten ……….
wat echte liefde in al haar…
Diafragma,
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 55 In het licht van de leeg
gewaaide februarilucht, de
ijsblauwe zon net onder,
maan en sterren lui, net op,
het doet er weinig toe hoe ik
mij voel, met wie of wanneer
mijn doel zal delen of dat ik er
morgen nog zal zijn, of ik wel
de ontnuchterende morgen kan velen,
ik ben een makkelijk te verwijderen
beeld op de hemelse camera, waarin…
Zwijgen in de woestijn
netgedicht
3.0 met 197 stemmen 582 poëzie, het is dat andere
dat kriebeltje op je huid
een riedeltje in een lied
de glimlach van het meisje
dat vergat hoe mooi ze was
poëzie loopt nooit
door de lange haatstraat
ze wandelt langs het pad
dat langzaam kleiner wordt
ze leert je dansen in de regen
ze laat je wachten
tot de storm te moe is
poëzie is een verzonken rust
een…
Iemand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 Ik gebruik je om bij te slapen
de schouder waarop
de hand waarin
Iemand die ik kan zoenen
om alles te delen
te voelen
ik gebruik je lijf om te kneden
vast te pakken
om mijn oude straten
en vrienden mee te verbinden
om de Seinpost
die er niet meer is
om de boulevard
die zo veranderd
om het strand,
de wolken en de zon daaronder
om…
KUSJE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 ik kreeg een kusje
we waren nog kinderen
dit lieve meisje wordt later
de moeder van die van mij
wie gaat dat verhinderen
zij verhuisde ging hier
voor altijd vandaan
ik ging naar de grote school
zodoende moest zij mij
en ik haar wel laten gaan
later hoorde ik dat zij net als ik
ze nooit heeft gekregen
kinderen…
warmte herinnert mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 ze zeggen dat goud
de herinneringen zijn
misschien is dat waar
maar die wil ik niet
ik wil jou
als ik je nodig heb
omdat als geen ander
jouw liefde mij warmt…