2052 resultaten.
het lied van een eenzame vrouw
gedicht
3.0 met 19 stemmen 16.804 toen haar gelaat nog maar een kamerplant was
en zijn wrokkig gezicht een ondoordringbare baard
en de laatste resten van het wrak
door de kinderen verbrast
verging ook dit gezin
tot nog maar een herinnering
aan lentedagen op een zonnig terras
toen alle bomen donker opvlogen
achter blakende oogkleppen
een een noodklok bombamde
tussen blozende…
HERINNERING
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 811 Herinnering kom je een oude wonde helen
Ik wil je niet negeren, maar mij zachtjes laten strelen
De mooiste wil ik prenten in mijn hart
De slechte schuiven aan de kant.
Na vele jaren kom je opnieuw tot mij
We leven weer samen zij aan zij
En alle zorgen, pijnen en nijd
Zijn nu verdwenen met de tijd.
Ik hoor nog steeds je lieve woorden
Het…
Vooruitzicht ingelopen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 316 rust verstilde zijn bevlogen hart
weerstand werd hem ontnomen
in de kleuren waarin hij haar zag
door regen heen gelopen
terwijl de vlinders schuilden
vereffende het zijn pad
het ritme kent geen afstand
wel haar stappen die onthullen
hoe ver het vooruitzicht was.…
DENKEN AAN JOU
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 49 hoe je destijds mij plotseling van
mijn werk kwam ophalen met je
Mercedes in een gentleman’s pak
mij als verrassing meenam naar
een Hongaars restaurant alwaar je
de violist eindeloos sonates voor mij liet
spelen eer je hem zijn welverdiende tip gaf
hoe wij op de Scheveningse boulevard
schaterlachend doldwaze kaarten uitzochten
om te versturen…
verjaardag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 vandaag dan is hij jarig wordt hij 65 jaar
en ik mag twee keer komen
ook al zijn we niet meer bij elkaar
worden niet meer wakker in hetzelfde bed
zijn er gaan cadeautjes klaargezet
blijft het stil die ochtend van de zevende april
ik kocht lentebloemen een oranjegeel boeket
een fles wijn een leuke kaart
en hij hij bakte zelf een appeltaart…
Heterdaadje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 110 Langs de Langeloërlaan
bij de Mees & Hopebank
zag ik Noes met Japik struinen
vilten hoed met druivenrank
Deed niks onder voor Piet Paaltjens
c.q. François Haverschmidt
maar z'n kruin oogt al wat kaaltjens
en z'n brein is een vergiet
Liep stomdronken laatst te zwalken
's nachts op een onchristelijk uur
moest zo nodig op een muur
heel…
Het begin
gedicht
2.0 met 37 stemmen 17.500 Je honger naar zelfbehoud wens ik te begrijpen,
maar ook is er het verdriet om de nasleep
van zo'n verlies, dat je eeuwig op vakantie
doet gaan naar onvertaalbare afgetopte bergen,
naar heuvels zonder tegenspraak
en dit natuurlijk op neutraal terrein,
waar, eenmaal ingevuld, de open plek in mijn hart
voorgoed onvervuld zal blijven.…
Kralenzee
gedicht
3.0 met 61 stemmen 22.528 De stad draaide zich om
toen ik omkeek. Neem me niet kwalijk
ik dacht dat je een ander was.
Ik heb een goed scheldwoord,
een kwalijke kraal op mijn tong.
Ik knip een gestreept hart van papier,
Durf ik niet dat ik je nodig heb?
De wereld is moe en op de blauwe lijnen
in een schrift is het koud.
Eerst sliep hier nog een man.
Nu staat…
Kervelsoep
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 358 De warme borden
met zorg en kervel opgediend
wachtten naar de fijne smaak
van haar ogen een leeg bestaan
kon niet lang gevuld blijven
glazen met bubbels verdoven,
het aquarium sputterde nog wel
maar niet tegen mijn vertrek
het leven verloor aan smaak
haar ogen dwaalden opzij
en de katten spinden tevergeefs
een lang gesponnen draad.…
Verlaten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.751 De wind zucht droevig in de schouw.
'k Zit hier alleen, het hart vol rouw,
Te denken.
Ik zocht naar liefde en vond bedrog.
Wat heil kan mij het leven nog
Wel schenken?
Het leed versmoren in de wijn,
't Gedacht verstompen, dronken zijn,
Kan 't baten?
De drank bereidt ons niets dan gal,
En morgen vond ik mij weeral
Verlaten.
Geen liefde…
IK HEB VAN JE GEHOUDEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 404 ‘k heb van je gehouden
‘k mocht je niet behouden
wie splitste onze wankele wegen
of kregen wij geen goede zegen
wie brak er onze broze band
of was die niet genoeg bestand
tegen de harde druk van buitenaf
schaafde die schamele glans er spoedig af
‘k wil jouw naam weer roepen
de hemel om jou verzoeken
‘k wil jouw raadsels achterhalen
jouw…
Golven van het leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 198 Golven
Golven van verslagenheid
Golven van verdriet
Golven van woede
Golven van angst
Golven van onzekerheid
Golven van ongeloof
Golven van wanhoop en hoop
Golven van verbondenheid
Golven van kwetsbaar zijn
Golven, prachtig is zijn woestheid
Golven, prachtig in haar imperfectie
Golven, ongenadig in het nemen
Golven, die in overvloed…
Als alles voorbij is
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.421 Als alles voorbij is en 't scheiden begint
Gaat hij links en zij rechts
Nemen z'ieder een kind
De meid krijgt getuigen om verder te gaan
De hond kan niet kiezen
Blijft weifelend staan
Met de vogeltjes deed men de buren plezier
De haan met zijn kippen gaan naar de poelier
De kat denkt: hoe rustig, nu is alles uit huis
Als 't stil is en…
Te ver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 186 Te ver de reis
het dagelijks verbrandingsritueel
De eeuwenoude adat van voorvaderlijk cremeren
Uitsmijter voor westerse toeristen
Amerikaanse beefburgers
Nazaten van blanke koloniale
kaaskoppen met welvaren gevuld
Te ver de reis
De weemoed
na 't uitgestelde weerzien
Bekroop haar als berouw
Als een niet ingeloste schuld
Te ver…
ZOEKEN.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Zoeken zou ik willen
ook op plaatsen waar jij nog nooit was
In mijn auto starend
met de radio heel zacht
Gevangen en alleen
in een verlichte nachtelijke stad
Slechts die ene melodie
en jouw onvergetelijke lach.…
's Nachts wanneer weemoed aan komt kloppen.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 180 Wanneer ik ’s nachts door Rijmenam rijd
en als door boter langs de velden glijd,
denk ik wel eens aan een oud verschaald verdriet
de autoradio mag hard staan, vergeten doe ik niet.
De koeien staan weer in hun stallen,
de maan ontwaart zijn bittere schijn,
verheven op haar voetstuk kon ze slechts nog vallen,
Het lijkt heel lang geleden maar…
Liefdesverdriet
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 230 Liefdesverdriet
is als een bijl
die het hart
doormidden kapt…
De gevolgen van geweld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 104 We waren zozeer van onszelf vervuld
Dat we geen ruimte hadden voor elkaar
Twee bekers vloeiden over, wonderbaar
Er was telepathie, het was occult
Jezelf niet mogen zijn, slaag en tumult
Een rugzak vol neerbuigend commentaar
We waren zozeer van onszelf vervuld
Dat we geen ruimte hadden voor elkaar
Het was ons stevig ingeprent, gij zult
Uw ouders…
Je hebt me alleen gelaten...
poëzie
3.0 met 352 stemmen 57.325 je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je al vergeven
want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer
en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent
laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto…
Verloren
gedicht
2.0 met 219 stemmen 42.291 Ik lees een boek, ik schrijf een brief,
Ik kom bij jou, wij praten.
Die dingen zijn mij even lief;
Ik kan ze ook wel laten.
Het voorjaar buiten is altijd zoel,
Maar niet dat wilde wonder
Toen ik weg wou gaan, alleen en koel;
Nu kan ik ook wel zonder.
Ik meende aan 't strand te zijn geboren,
Mijn huis te hebben in het duin.
Dat alles is…
Eens:
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 186 eens zal ik rijpen
eens zal ik begrijpen
eens zal ik verstaan
waarom jij bent weggegaan…
Mijn liefde viel met hem mee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 216 Jij trok mijn hart mee in de diepte
Toen jij viel, viel mijn liefde mee
Ik bleef alleen achter met de pijn
Ik huilde vaak, dat was niet fijn…
TE BROOS
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 498 Ik had graag met jou willen leven
en dat de tijd stil bleef staan…
op de hoogste berg, dicht bij de hemel
en ’s nachts met de sterren schitteren gaan
Ik had met jou, mijn liefde willen delen
een liefde – die voor of na ons nooit geweten
helaas te broos voor het hogere gebleken
moest zij door donkere diepten vergaan……
Adieu
gedicht
3.0 met 45 stemmen 17.246 Ook deze liefde deed ik uitgeleide,
en weer was het: Adieu, mijn hart; aanstonds
is het gedaan met jou, met mij, met ons,
en schuiven tijd en ruimte tussenbeide.
Ach, hoeveel treinen heb ik weg zien rijden
van andere, van eendere stations?
Ik draai mij om en mompel binnensmonds
wat wij elkaar ook deze keer niet zeiden.
Zelfs voor wie weinig…
Wij zaten met ons vieren
poëzie
3.0 met 25 stemmen 5.982 Wij zaten met ons vieren
In de tuin van de sociëteit.
'Kijk, jongens!' riep Sand, 'wat passeert daar
Een eeuwig knappe meid.'
'Ja,' zei Kaai, 'dat's een pracht van een meisje!
Zo zijn er geen twaalf in 't land.'
'Ik hoor,' zuchtte Haas*, 'ze is in stilte
Geëngageerd met een luitenant.'
'Wat mankeert je, Paal*?' riep Sand…
Herfstwandeling
gedicht
3.0 met 51 stemmen 26.293 Reeds vroeg ontstegen aan het bed
waarin ook zij wel heeft gelegen
wier doen en laten toen mij tegen-
woordig vaak nog aan het denken zet,
ging ik de herfst in. Allerwegen
stond boomskelet na boomskelet
van alle allerliefsten het
verkoold geraamte in de regen.
Wat is dat toch ontzettend met
relaties die hun einde kregen;
al was je ze ook…
Vergeten! - Ja! dat was het woord!
poëzie
3.0 met 41 stemmen 5.699 Vergeten! — Ja! dat was het woord!
Hoe klopt mijn angstig hart!
Zeg Fillis, is mijn droefheid dan,
Voor u, zo groot een vreugd? -
Vergeten...! zo ik u vergeet,
Vergeet mijn hart zich zelf!
Neen! zo ge u mij ontrukken wilt,
Ontruk mij dan het hart!
'k Ging eenzaam in het olmenbos,
Daar zong de Nachtegaal.
Hij zong. — Maar! welk een droevig…
EEN ROOS WOU NIET ONTLUIKEN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 263 ik treur om onze roos die niet is ontloken
en om haar knop die niet wou opengaan
ik treur om onze harten die pijn werden gedaan
en die door ongeloof en pijn zijn gebroken
het was een waan dat dit stormtij ooit zou keren
dat op een dag alles weer in bloei zou staan
maar onze illusie is als zwarte rook opgegaan
omdat wat voorbij is , moeilijk…
het minderwaardigheidscomplex
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 289 als behang met ogen weten we alles
van de jochies die nu mannen zijn,
waar onze vingertoppen overheen willen glijden.
wisten we eerder niet hoe we zwelgen in hun lach?
hoe we kijken door onze wimperharen
naar het irreële slag?
op geeltjes zingen we hen hymnen toe,
naast een bord vol fastfoodzwijn.
en ’s avonds ontpoppen we de wijn…
de god die in jouw schaduw leeft
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 148 mijn ogen zoeken de echo van jouw woorden
de wortels waaruit jouw lichaam vormde
ik vind niets dan kaal gelopen vlakte
een stekje uit de grond getrokken
mijn ogen zoeken de gulheid in jouw lach
de schuchtere aarzeling van je handen
ik vind niets dan jouw onbezonnen leegte
die mijn dansen opsluit in een kooi
mijn ogen zoeken de god die in…