Alle inzendingen over ex-liefde

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

al heb je mij verlaten volg de goede weg dat is alles wat ik je nog zeg…

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

vage schetsen sliepen in onze handen waar woorden uit druppelden in sporen van geleefde zomer waarin dingen komen en gaan in het kansspel van tijd waarin ik zoete liefdes proefde onder strelende lakens in zacht geruis, waarin ramen getuigden scheidt het zuur de tranen en tijd in een vangnet van vergeten aast mijn honger nu op de hoop…

Met jou naar de zee gekeken hoe de zon het late licht liet spelen op het oppervlak zag je tersluiks naar me kijken deed alsof ik het niet zag Luisterden naar het gezang van een nachtzwaluw op zoek naar warmte De nacht zou helder zijn en koud de slaap trok ons van het balkon naar binnen en het bed nodigde ons uit…

Zoekend naar de juiste woorden Malend door mijn hoofd Waar blijven toch de antwoorden Denk ik in mijn achterhoofd Steeds vraag ik me af Waarom moest het zo gaan Dan dwaal ik met mijn gedachten af En blijf ik er even bij stilstaan Ik hou me sterk, ik hou me groot Wil niets laten merken Geef me liever niet zo bloot Moet dit alleen verwerken…

Een vogel o zo mooi Met een prachtig veren tooi Kleuren zo prachtig als de regenboog Zowel bij nat weer als bij droog Zingen als een tierelier Want ben je toch een lekker dier Een lichaam geschapen door God Wat ben ik daar op verzot Vele jaren waren we samen Maar eens klinkt het amen Wat is nu een vogel in een kooi Het…

beeldschoon haar naam Charlot haar fruitige vormen verlinken dat mijn tanden in water verdrinken de spieren verstramd door genot siddering door streling van haar bleef bij haar komen zij speelde het klaar alles wat ik beleef in dromen ach ware dit terrein ongewonnen dan was die droom zeker niet verzonnen…

Denkend aan jou, denkend aan ons, aan toen ik vijfentwintig was en jij negentien. Ik wachtend op een vliegveld waar ik met je afgesproken had zomers, glimmend strak in T-shirt, strooien hoed en spijkerpak. Jij in een koude trui waarin ik toch kon zien hoe mooi jouw lichaam was. Denkend aan je Alweer denk ik aan je.…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst bleef…

jouw oog was ik met warme weemoed nog uit mijn zomerende blik bezie gisteren kloek vandaag en draag verleden vragen naar morgen van argwaan ontdaan klaart de zee van zorgen zie er vaste bodem dagen en wiek erheen met kalmere slagen kan op geluchte vleugels gaan naar waar ik mijn stilte vind mijn hart en tong ontsprongen aan brekende…

Sukkel je heb het zover laten komen dat er niks meer valt te dromen het is alles of niets een middenweg is er bij jou niet liefde was voorbij en de vriendschap wilde je zelf niet wees gerust haten zal ik niet alleen positief is het niet... sorry lief ik moet je niet! uiteindelijk heb jij jezelf voorgelogen dat ik elke keer weer jou…

aangeslagen sleep ik mij met traangelaat over straat schamper dan hoe trouw de verschutte vrouw opgaat in geweer tegen een muur eenmaal ontdaan van al dat zwart blikkert er heus wel weer wat prima facie grapte jij nog terwijl je vertrok ik poets nu vlot je stalen plaat voorgoed uit mijn gewreven zicht kets jij je haan maar…

Het is tegenwoordig alweer licht als ik naar bed ga. En het is al bijna donker als ik dan weer opsta. De nachten zonder jou, daar komt geen einde aan en thuis, daar hou ik het niet uit. In de middag sigaretten koppen koffie. Bij de bakker zijn de broodjes vaak al op. Als de mensen vanaf hun werk naar huis gaan, trekt bij mij de mist…

De dagen klinken hol zonder jouw stem en doelloos dwaal ik door de klanken die jij achterliet een zucht, een lach, jouw adem levenskracht voor haar bij wie jij stilstond lief hebt had de ‘ik’ in mij het was alsof ik eindelijk de reden van het leven wist zoals ook jij vervulling vond voor even daar de zin van mijn bestaan jou…

Waarom? waarom deed je me dit aan? waarom ging je vreemd? vond je mij niet goed genoeg? ik haat je en tegelijkertijd hou ik van je. je was zo lief. maar ik denk er nu over na. het is te erg wat je me hebt aangedaan. ik wil dat je weg gaat. pak je koffers en ga weg. ik hield echt van je. dus waarom, waarom heb je mij dit aangedaan? laat maar…

Je bent vertrokken uit mijn hart Mijn ziel heb je meegenomen... Mijn hart gebonden, gekneveld in de pijn, blijft achter met een leegte... Een eindeloos verlangen naar jou, jij, die mijn ziel hebt aangeraakt, heel eventjes maar... Mijn ziel nu verkracht, vermoord door jouw woorden.…

Jouw huid en haar zijde zacht omwikkelen mij in glinsterpracht Ingesponnen zachtjes aangetrokken vermoordt je mijn liefde onverschrokken Bungellend diepvries fastfood snack om lust een touw mijn vlindersnek Het hongerig hart met jou verbonden de poten van een kruisspins erfzonde Liever in een keer doorgeslikt dan nog langer in jouw web…

waarom zeg je dat je van me houdt? waarom zeg je dat je om me geeft? waarom doe je me dat aan? waarom hou je van me als je met een ander gaat?…

Ik houd er niet van om bedrogen te worden Het is niet gezond om je vriendin in de maling te nemen Je krijgt het terug, op een dag En dan verschijn IK Weer met een lach. De vogels die fluiten De lucht is niet meer grauw En dan hoef ik nooit meer te zeggen dat ik van je hou.…

Ondanks die blik in jouw ogen, waarmee je schijn me bedriegt, Blijf ik in je geloven, wanneer je glashard tegen me liegt. Ondanks die blik in jouw ogen waarmee je mij ontwijkt Blijf ik in je geloven, wanneer je ‘n vreemde voor me lijkt. Ondanks die blik in jouw ogen waarmee de realiteit ontwaakt, Blijf ik in je geloven, wanneer…

Schokkende bewegingen toen je slaap kwam Mijn lichaam, nog steeds verbonden, reageert Het vredig geknor dat mijn slaap ontnam Je bent zo mooi, zo mooi. Je mooie lieve vormen onder het laken Heerlijke volle lippen, zo vaak beroerd De kracht van je slanke benen weet me te raken Je bent zo mooi, zo mooi. Donkere krullen over het kussen naast…

Mijn liefde zul je niet meer krijgen Je bent niet langer meer van mij Je hulde je in stilzwijgen En maakte je zo los van mij Ik heb gesmeekt en haast gebeden Het mocht niet baten meer helaas Nu ben ik moegestreden Je starheid werd me toch de baas…

TOEN Toen jij voor mij een zwarte jurk aandeed en belletjes in je oren Toen leek jij op Parijs bij nacht Maar ik domkop zat weer eens op wacht in een ivoren Eiffeltoren Toen ben ik jou verloren…

O, trap maar op mijn hart, schop gerust mijn schenen Je zult het zien, het doet me niets, ik richt me steeds weer op en mijn adem stokt maar even Ik blijf waar en wie ik ben Maar jij? Je moet je er maar voor lenen.…

Een traan om het verleden Omdat ik echt om je gaf Meerdere omstandigheden Blijkt altijd achteraf Het was een les voor mijn leven Een straf voor mijn ontzag De prille liefde was voor even Wilde gewoon niet zien waar het aan lag De tijd vloog snel voorbij Intense leegte hield maar aan Je had zo weinig over voor mij Zag me verreweg gewoon…

Ik kan jou onder ogen komen, Maar jij niet onder die van mij. jij hebt iemand anders gekozen, Jouw lot uit de loterij...…

Vanzelfsprekender dan het almaar stilzwijgen, bloeit de rode meidoorn. met geurenpracht kleurt ze profaan de schraalheid uitbundig aan, gedachten dwalen monddood ronkelend rond het verbloemend rood. maar de toedracht zal niet van rusten willen weten verder graven om haar gelijk naar boven te halen. echter de laatste druppels bloed onttrekken…

ik draag jou mee ik draag jou mee in veel te grote zakken van een lentejas die ik nog steeds niet uit kan trekken ik voel jou in mijn handen wanneer mijn vingers dwalen door de leegte van verzamelde herinneringen van ogen, lippen en een lach gevangen in hen beiden van puurheid en gevoel, liefde naakt ontvangen in een ziel en 'k…

Jij kwam 's nachts laat thuis hard huilend en dronken omarmde mij huilde tranen met tuiten mijn schouders nat ik heb iets verkeerds gedaan het spijt me zo ik zal het nooit meer doen echt waar want ik hou alleen van jou kotsend van weerzin hing ik in de wc vanaf dat moment brak mijn laatste stukje af en kreeg er eindelijk die vuursteen…