Alle inzendingen over filosofie

De hemel wordt licht de vale maan is er nog. Onverwacht geluk niets kan hier tussen komen. Zelfs de liefde niet er is veel meer dan alles. Wat in de morgen wordt vermoed bedacht en gezegd.…

Wat zegt hier lang of kort, wanneer men 't wel beschouwt? De brave sterft te jong, de slechten sterven te oud.…

Mijn dagen zullen niet ontelbaar zijn ook mijn leven is aan tijd gebonden de tijd gaat door ook als ik niet meer ben tijd geneest veel maar niet alle wonden. Wat is nog het leven van een mens vooral als hij de tijd niet weet waarderen maar voegt de dagen tot een wens en wil van de realiteit niet leren. Toch wil ik genieten van dagen die…

de troost te weten dat ons lijdend lijf zijn weg naar de eeuwigheid wel zal vinden…

wat als je op alle keuzemomenten in je leven een andere keuze had gemaakt dan deze? wat als je ..... zou je dan ook daar zijn gestrand waar je nu ben aangeland gewoon via andere wegen? wat als je ..... op deze ieder bezighoudende vraag een zinvol antwoord zou weten te geven wat dan? dan kent het leven misschien geen geheimen meer…

een rondje zachtheid wandelen met het gevoel van de zachte kracht lopen in zachtheid behoed je voor bitterheid in barre tijden weet dat je niets weet neem het kind in jezelf mee leer net als een kind schouder aan schouder een mars tegen de hardheid of een ommetje wandel met zachtheid het zachte zal je troosten vermijd bitterheid…

Het is zo stil De mensen vieren kerstfeest Het feest van vrede, hemelsbrede Dus val ik hier toch even in de rede, 't is goed als men dit leest: het is pas vrede op de aarde wanneer de mensheid er is geweest…

te gaan in het waas van witte bomen intens alleen maar niet verlaten al één…

zij wandelt in jou en met je mee in de regen tegen de wind onder omarmende zonneschijn en in het licht en donker boven en onder de grond nu je volwassen bent en ook toen al als kind dat nog niets tot weinig kent ze is overal of nergens en toch ergens in de natuur ze is het alles en zelfs jij bent vervuld van haar ook als je ontkent…

De vraag is jandorie geen kattenpis Hoe ga je om met aards genot Mondjesmaat of de volle pot Wat wordt het: asceet of hedonist Al mogen we verlichting nastreven We zijn lang dood voor en na ons leven…

De laatste blaadjes vallen van de boom aan de overkant van dit huis. Straks wordt het weer lente na het feestgedruis. Vandaag sterven weer mensen in Gaza en elders en worden kinderen geboren. We zoeken en vinden maar moeten loslaten om vast te kunnen houden, want je kan geen water bewaren in een vuist. We komen en gaan, al worden…

In de straatjes van verzoening de worsteling met une nuit blanche Strijdtonelen woelen gejaagd onder deze blinde nacht Onder deze zwarte aarde graaft iedere duisternis zich in Het geheel is veel meer dan de som der delen Schraap af de bovenste laag Van het beschreven perkament schrijf schilder zing Telkens opnieuw een…

Zij gaat in stoflagen gekleed over straat Onherkenbaar door gaten getekend Met hand op hart bijbel of kinderhoofd Wordt op haar gezworen So Help Me God Met twee of drie vingers hoog in gebakken lucht Kleden we haar fabulerend uit zij moet er aan geloven In stoflagen gaat ze over straat mysterieus veelkantig en ongeslepen…

Vele dichters uit de jaren twaalfhonderd dertienhonderd vermeldden geen namen bij hun voltooide werken die op de dag van heden nog gelezen worden schoon niet geheel begrepen lezers blijven boeien naar zekerheid doen speuren de stem welke riep tot doorgeven van zienswijze en levenswijsheid aan de mensheid verdreef het bewuste ik.…

Ware kennis is een paradox die ons uitdaagt om te leren. Hoe meer we weten, hoe meer we zien hoeveel we nog niet weten. Ware kennis is een vonk die ons verlicht en inspireert. Hoe meer we zoeken, hoe meer we vinden hoeveel we nog niet weten. Ware kennis is een gave die ons nederig en wijs maakt. Hoe meer we delen, hoe meer we groeien hoeveel we nog…

  prakkiseert denkt zich suf over leegte jong tijd laat hem koud hij is al geweest èn hij moet nog beginnen   men stelt veel vragen ondertussen gaat alles gewoon z’n gang   in zichzelf gekeerd verlangen overspannen verwachtingspatroon uitgangspunt onjuist het gaat om respect het betreft bescheidenheid het smacht naar mededogen…

Ik schrijf mijn gedichten. Witte gedichten op wit papier. Met zwarte inkt. Zo worden de woorden gemengd tot grijs. En worden mijn gedichten en ik een eenheid.…

Elke herinnering is een vaag verlangen Naar heimwee in de toekomst Naar wat ooit was en nooit meer zal zijn Naar wat nog kan komen en misschien nooit zal zijn Elke herinnering is een flits van licht In een donkere tunnel van tijd Een glimp van geluk of verdriet Een moment dat voorbijgaat en blijft Elke herinnering is een puzzelstuk Van een…

Toen ik niets meer deed wist ik wie ik was van alle mogelijkheden nog het meest simon vinkenoog uit stilte ontstaan af- en aanwezig, warm en koud, waterpas. Wat ik tot nader order was bekend en onbekend niet langer meer dat maar een en al oor in de wetenschap dat --------------------------- uit: Gedicht, 1975.…

Als een breuk wordt geheeld, hersteld Soms met pleisters, gaas en tape Kan je dan op dezelfde voet doorgaan? Neen, dat bestaat niet en bestond niet!! Het zijn steeds andere maar wel vernieuwde stappen Zeker kan dat een stap voorwaarts zijn Waarin je je ook weer zou kunnen verstappen Of van tijd tot tijd pas op de plaats neemt Dat gebeurt…

Ons Leven Zijn wij Bewust Leven wij ons leven Of Leeft Het Leven ons…

De ‘Blauwe’ tram naar Zandvoort, de ‘Dubbeldik puur’ van Jamin. De caleidoscoop van mijn vader, het gouden licht van de Oude wijven zomer, dat dooft in Luscofusco, wanneer het licht het verliest van de duisternis en die strijd de hemel kleurt… Aan de winter die alle narigheid van de voorbije jaren met puurheid wist te bedekken en waar…

Zoeken naar 'DE ZIN VAN HET LEVEN' heeft geen zin en kost mij als schrijver maar 1 zin!…

een cel twee cellen drie ik ben ik groei en kom naar buiten besta zuig eet word groot word iemand bloei verwelk verlies verstar verga verwaai verdwijn ik was de vervoeging van het zijn…

donker blauwt het blauw vibrerend diep aan d'einders dezer blauwte blauw het niet…

En verder trekt een rij dagen geregen tot jaren ontsproten in nieuwe ochtendzon uit warmte van talrijke kleuren vormen en klanken sierraad om schone vrouwenhals de dagen die groeiden in lichtend gloren als smaragden snoer een gordel om smalle taille gedragen zwierend in warme dans tot gouden kroon bezegelt de uren voor het nijgen van de…

Sneeuwvlokken witter als zand vang ik voorzichtig op één hand, Wil voorkomen dat ze breken, zoals zo vele herinneringen uit het verleden. Die ooit waren, maar nooit meer zullen zijn. Diep in mijn hart opgeslagen, ze zijn ons, ze zijn mijn. Tien seconden later in mijn hand alleen nog water. Echter mijn hart gevuld met vrede, want…

Ik ken je niet, al ken ik je al jaren, want wie je echt bent blijft steeds een geheim; de wetenschap kan wel al veel verklaren maar echt begrijpen, daarvoor is te klein wat ons verstand begrijpt, we zijn zelfs voor onszelf en al wie dierbaar is nooit echt te vatten. Er rest slechts eerbied en een dankbaar hart om jou te groeten, om te leven…

Ik zal je vertellen wat ze je in een 12 stappen kliniek leren. Dat scheelt je op zijn minst €15.000 euro. Ze trekken je helemaal uit de kleren. En het gaat ongeveer zo: Je moet het contact met je gebruikersvrienden verbreken. Je krijgt vanzelf weer nieuwe vrienden, veel betere! Terwijl ze ze niet eens kennen. Dat is hoe ze je contacten al halvere…

Ik ben het gesmeek om liefde zat. Ik heb nou zoveel ongein van jullie te verduren gehad. Ik zie jullie vrouwen alleen nog als lustobject. Ook al zijn jullie uiteindelijk allemaal imperfect. Jullie mogen gerust langs blijven lopen, met jullie meet en greets. Doe het ook eens niet op high speeds. Smile for the camera, hot shot! Dan word je…