Alle inzendingen over geweld

het kind mist de bus op smalle schouders draagt het de dood alleen achter de vergrendelde luiken de boze bittere mama het verdoolde kind draagt de schuld van alles met zich mee de pop aan een draadje veert op als iemand haar lege ziel doordrenkt met zijn kwaad een ontsnapping aan duistere eenzaamheid hij lokt zijn…

Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast, met de opdracht negativiteit weg te spoelen. Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen, hoog water in hartje zomer heeft ons verrast, Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert? Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen. Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen, maar voorkom dat…

de verschrikking is een ongelaagde vormeloze klomp een amorfe massa vijandig onooglijk ongenaakbaar je voelt het ongemak de pijnlijk stilte en je weet niet of het ooit genoeg zal zijn je blijft desondanks de klomp valt in duizend korrelige stukjes uiteen je bent gebleven…

alleen daar waar mest wordt gestrooid kan de roos lang blijven leven alleen daar waar grondig wordt gerooid kan het land wederom iets geven alleen daar waar aarde het vocht vergaart is de twijg op wortels gezeten alleen waar de ziel in waardigheid aardt kan vrede nooit worden vergeten…

We zijn echt aan het doorschieten Als het gaat om de dreiging rondom Rutte Dat Haagse Raadslid voelde zich wellicht als Willem Tell Niet Rutte was zijn doelwit maar het appeltje Dat enorme irritante appeltje Waarmee Marc de natie wil paaien En de Christenen op de feiten drukt Ik zal echt alle liefde geven aan de mens Marc Maar de tijd van…

terwijl zij in elkaar worden geslagen de kinderen naar wie ik buiten staar striemt de wind mij mijn wangen voel ik de woedende zweepslagen waarmee de mannen hen geselen die ik vol van schrik niet helpen kan omdat paniek mij in de angst opsluit harteloos koud en zonder geweten onbewogen en ongenadig zijn zij spijkerhard ook en niets ontziend…

‘wat doet het er toe wat ik ben. Ik ben wie ik ben en jij mag zijn wie jij bent.’ een kleine denkfout verwoord door een jonge nog onschuldige meid die de harde wereld nog onvoldoende kent tot hen die haar in elkaar hebben geslagen voorwaar geen kleinigheid lieve schat wat zij blijken dat kunnen we niet laten zijn vroeger niet en ook…

Er wandelt een vrouw in het Kronenburgerpark, raven vallen aan; Snavels pikken scherp, armen weren zich vergeefs, vleugels vliegen heen; Het is persoonlijk, felle haat gericht op haar: zij, die duiven voert.…

Jij glunderde van top tot teen, van kop tot sierlijk zwiepende staart, er was geen vluchtroute op het steen, je bent zo kleurrijk en fijnbesnaard, je snelt door hoeken en gaten en eindelijk mocht je pronken, jij, hartverwarmend sprookjesdier, de zegetocht leek beklonken, jouw hart jubelde van plezier vol vertrouwen werd je achtergelaten…

Focus was lastig gespleten als zijn gedachten waren in kwadranten om precies te zijn sinds hij gevierendeeld was Geen of slechts één been om op te staan. viel het hem zwaar moeilijk was het om zich bijeen te rapen door te gaan de som was niet meer dan de delen er leek zelfs wat te missen zijn hart waarschijnlijk aangezien er iets…

De winter is voorbij, de mannen willen actie als rammen zonder ooien en zonder herder Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn Het kost een vermogen, dagelijks voeren karren brood en vis aan de veldtocht begint, we trekken op door de buitengewesten Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad kamperen we tussen de olijfbomen De heilige giet…

Opgegroeid met veel huiselijk geweld Altijd verzwegen en nooit iemand verteld. Niemand biedt een helpende hand Iedereen keek naar de andere kant. Het geweld was bij iedereen bekend Maar alles werd door mijn ouders ontkend. Het briefje voor gym werd geschreven heel vlug Want de handdrukken stonden op mijn rug. Altijd wel ergens een blauwe…

toen stenen en glas door de straten vlogen toen monden schreeuwden door de koude muren heen toen tollende lijven met groot lawaai de stad in stormden en alles tot puin was gewalst toen het licht begon te worden en een vreemde stilte binnensloop en jij je in gesnik verloor en duiven onverstoord koerden en je rondkeek naar wat over was en…

Rellend tuig plundert Slaat voor tonnen stuk Politie treedt op! De eerste in z'n poot De tweede door z’n kop…

Omdat ze geen akkers hebben, geen steden, geen muziek, komt de zon en neemt hen mee, praat met hen over de klei, over T.S. Eliot en zijn Waste Land, over hun jeugd vol zoete herinneringen. Ze luistert naar hun gebroken levens en hun dromen, die wegrollen. Zonder twijfel zal ze bloemtuilen in hun kussens planten. -------------------…

Zit je nog steeds in je cel? Is dit de hel? Zijn je dagen lang? Heb je een cel zonder behang? Dat is niet van belang! Snap je wat je hebt gedaan? Je hebt ons pijn gedaan... Heb je spijt? Huil dan maar als een schoolmeid...jouw toekomst is uit de tijd. Had John maar aanbeden, en was je toekomst niet verleden... Dit voor alle schone verwachtingen…

ze staan allemaal aan het Tijdenskanaal kazematten beton en staal maakten het helemaal als O-lijn verdedigingslinie radicaal tegen een Duitse aanval bruggen over het kanaal opgeblazen vanuit de kazematten schieten maar over het kanaal vertraagt in elk geval de Duitse aanval er zijn nog tal van verdedigingslinies in het binnenland…

wind en wolken jagen blaadjes ritselen vlagen smoren ochtendrood wolkenflarden vlagen het licht uit de dagen langs de Grenzweg de Westweg waait de dood de Walchumer Schloot doet de grens voor oneindig rechtdoor vanaf Sustrum Moor somber verlaten lopen de straten al maar rechtdoor gevangenen zwoegen een meter diep ploegen met schoppen…

Er werd gestreden, dit met wapengekletter schoten klonken door deze donkere nacht De donker geklede gozer scheen een etter die in donker de oude man had opgewacht Het werd een knokpartij op leven en dood dan leek de oudere aan de winnende hand Daarna de slechterik, tot zelfs in een sloot de ander duwde hem onder tot de overkant Geen van…

Kerf getrokken langs een lineaal totaal kaarsrecht zo ver ik kijken kon en het loopt door achter de horizon zo eindeloos recht dat voelt slecht waar ben ik terecht gekomen nergens troost in mijn dromen heeft een water bochten Stadskanaalsters kochten drugs en drank om dat kanaal recht als een plank te vergeten niet langer door hun…

volg MIJN pad alleen veeg de straten schoon een kind doet de was dans naar mijn pijpen het is een simpele wals hoor het 1-2-3- klappen van de zweep doorbijten is het devies mijn wil is de wet een blok aan je been al die toxische mensen iedereen heeft wat wie niet horen wil zal snel spoorloos verdwijnen in nor kist of kuil 1…

Drie in één het licht de wijsheid van mijn zingen Mijn stem is de merel in mijn mond dat opklimt naar het huis van mijn Vader die in de hemel troont Het huis met de vele woningen; voor mijn oog een blinkende Davidster terwijl ik denk aan al het onschuldig vergoten bloed; de kannibalen die nooit genoeg krijgen van het verorberen…

ik ben het fabelschubdier in Wedde op het kasteel hier was ik de draak had tot taak in lengte van dagen het wapenschild van de familie Addinga te dragen hoofdelingen die solden met de vrije boeren van Westerwolde als onderdrukkers waren ze berucht naar de slotkelder ben ik gevlucht voor hun orde en tucht bang kwam ik in hun onderaardse…

Vandaag werd ik spontaan getroffen door een aanval van lichtvoetigheid, waarvoor geen therapie bestaat, dan zéér sombere gedachten. Mijmerend ga ik zitten op een bankje. Somber denk ik aan de zinloosheid van ons sterfelijk bestaan. Mijn donkere wolken werden getroffen door een aanval van de zon. Ze verloren na een nutteloze strijd. Daarna…

Versgevelde abelenbomen liggen langs de grachten heen, die de oude zandweg zomen, hoofd en armen afgesneên. Sterke stammen, kon dat wezen, gij, die, op en in de grond, met uw voeten vastgevezen, vamen diep, ondelgbaar, stondt? Gij, die 't zwaar geweld der winden, kreunende, op uw kruinen droegt; die zo lang…

niemand weet wie ik zal zijn wie ik was u overschat mij ik ben radeloos ik was een ander geef mij touwen bind mij vast dood mij niet ik ben onschuldig ik ben de vijand ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…

Wat Balthasar ons volk heeft nagelaten Toen hij godsgruwelijk en onverdoofd Barbaars gevierendeeld werd en onthoofd: Twee authentieke ronde kogelgaten. Bedenk, als u die kogelgaten ziet: Gevaar voor recidive is er niet.…

Ons kickboksduo ging haast over lijken Het is onmenselijk, zulk grof geweld Miljoenen volgden dat. Ik was ontsteld Dat zoveel mensen daarnaar konden kijken! Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’ Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’ (Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…

Heel even staat hij in een bui van veren een korte sneeuw een kolk van kleine pluimen weerspiegeld in de vloer een ademloze vrede terwijl het schot weerkaatst tegen de zuilen. De lichte buit begeerd de vogel weerloos als room geschept gelegd tegen zijn huid aanspoelend in een golf van bloed ontroering de kerk zet in de zon haar bakens uit.…

Toen hij gedaan had wat hij wou, Begon er in hem een bedroeven Of hij moest wenen bij een groeve En nooit meer vrolijk wezen zou. Vlak naast hem was de vette vrouw, Nog naakt, zich wassend, of de schande Met ’t zeepsop droop van hare handen. Haar ogen waren hard en grauw. En plotseling had hij zijn mes In ’t deinen van die buik…