inloggen

Alle inzendingen over heelal

551 resultaten.

Sorteren op:

Jupiter's Roos

netgedicht
1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 75
IOVIS ROSA Polaire cyclonen in witgrijze stromen meedogenloos snijdende ijzige winden magnetische velden in couleur locale Thor laat tornado's genadeloos gieren in noorderlicht vlammend rond tollende manen Wodan werpt woedend de riem met de dieren in nevels en ringen die vuren bedwingen Dan rijst uit dit allegaar van godenduistering…
Max16 juli 2022Lees meer…

Cloud nine

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 85
Goed nieuws! Nu Elon Musk zijn Marsavontuur heeft laten varen kunnen wij, voyagers van ruimteschip Aarde, collectief deelgenoot worden van een missie in onze eigen explorer. Toevend op Cloud nine rond middernacht maakte zich een euforisch gevoel van mij meester. Alle humanitaire rampen en klimaatellende verdwenen als bij toverslag in nevelen der…
Maxim12 juli 2022Lees meer…

Rond

gedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 7.863
Elke maand is de maan vol en even groot en rond. Maan, moeder der idee, het ding onkenbaar. Vol is zij het voorbeeld van cirkel, onaantastbaar gaf zij ons te denken, schiep de rechte lijn. Een appel is nooit zo rond, te eetbaar daarenboven. ---------------------------- uit: 'Landgoed', 1989.…

De raad van een lelie

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 65
Een nacht ging ik wandelen naar de vijver God was niet in het water En de wilgen verhulden dat niet Afasisch. Onhoorbaar bestond daar een lelie Witter dan ik kon betreden, heden Begreep ik de wil en de waan Aanlandige winden te smaken Onroerbaar te zijn als het kruid Geen ogen zelfs voor zon of maan Er zal, voor het einde komt…

Vrouw Holle

gedicht
4.0 met 68 stemmen aantal keer bekeken 20.060
Ik kijk liever naar de maan dan naar de mens. De mens, ik word er zó moe van. Dat roepende, smekende, lachende, verlangende, niet wetende, willen wetende ik hou van jou zeggende, of denkende, op schoenen of op eelt lopende, van de een naar de ander rennende, met sieraden en muziek beklede mens. Ik kijk liever naar de maan die altijd hetzelfde…

Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.748
LXIV Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren. En waar de heemlen van voor Hem vervloeren Tot glazen glansbaan eindelozer koren, Lijnen der stelslen weemlende contouren Door 't klaar kristal donkervermoede voren…

Kikker op een racefiets

gedicht
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 11.919
's Namiddags zagen we haar staan aan de drukke hemel, boven de helle daken: verdwaald, lauw en flets had de maan, het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken. Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend. En later,…

God ziet

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 225
Ik stel me voor, hoe God soms zit te kijken Misschien wel op zijn troon. Wat ziet hij dan? Een wriemelende massa mensen, die op bezige bijen lijken. Soms haalt hij ze wat dichterbij. Bekijkt ze dan wat nader en is verbaasd. Haast iedereen in stoere spijkerbroeken of op naaldhakjes, super hoog. Ze paraderen over straat en iedereen heeft…
Antje18 april 2022Lees meer…

Always the sun

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 130
's Avonds vanaf mijn balkon Zie ik het licht van de Maan Of eigenlijk dat van de Zon Die net is ondergegaan De Zon is uit het zicht Het is de Maan die wordt verlicht Maar als de maan straks verdwijnt Is het weer de Zon die schijnt…

het heelal

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 205
het heelal gezien als immens schoolbord... geef de dichter een krijtje en weldra staan er de mooiste verzen aan het firmament…

Lichtval

gedicht
3.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 17.372
Als ineens de zon de schaduwen opzij veegt naar de verste hoeken van de kamer, kijken we op maar zeggen niets. Ik buig me naar het stof, neem af, jij strekt een been om naar de keuken te gaan. De richting staat elegant gecomponeerd lichtval te verdragen. Over de tafel hangt een gesprek. We hebben het verlaten, we bewegen ons nu schuchter…
Mark Boog13 februari 2022Lees meer…

Oneindigheid

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 910
Van honderdduizend jaren her Kwam tot mijn oog de straal van een ster, Hij kuste mij met zijn milde licht, Ik voelde mij leven als in een gedicht, Want wat is tijd? Meer mijlen ver dan mens verstaat Bewoog mijn oog dat stergelaat, Ik was nabij haar met mijn blik En ondervond een zoete schrik: Geen ruimte telt! Tezaam geschapen…

De bibliotheek

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 125
Het begint te regenen als ik halverwege ben Bij aankomst blijkt mijn lenerspas thuis Terug Regent het harder Alle stoplichten staan op rood Op één na Die-ik-in-een-sprint- hoop-te-halen-als… mijn voorvork breekt Het lukt me niet te genieten van het moment van gewichtloosheid wanneer ik over het stuur naar het asfalt zweef “Analfabetisme…

Baal Sjem

gedicht
3.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 18.775
Kultuurvreten: ketch-up yoga op hot-dog karma, Bahavadgita lezen bij licht van wierook terwijl de wensdroom Witte Licht op lage pit in de gaarkeuken van het moderne denken verpietert. Tussen acupunctuur-pop en zen-beat met spreuk spiritisme en dooddoener drugs wordt slijk tot golem en tot god gekneed: in zijn dode mond is mode het baalsjem,…

FANTASIE.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 770
Er' disse sorte Masser Fjelde ? Nei! fremasi styrte de need Vaelde, Og Sneens Dynger paa den hole, Snart stige, snart forsvinde! ANDERSEN. Zijn 't velden daar ginds, zich ontvouwend voor 't oog? Maar neen! het zijn bergen!... Zij leven: Hun sneeuwtoppen deinzen en stijgen omhoog, Nu herwaarts, dan derwaarts gedreven. Zijn 't wolken…

Heelal

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 92
wij zwerven als scherven door ruimte en tijd als kwijtgeraakte onderdelen steeds weer op zoek naar een vorm van nabijheid om alles wat stuk is te helen…

Morgenrood

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 91
Struinend door de morgen Een mysterie voor jou ontbloot Sferen die ontzorgen Ook al kleurt de hemel bloederig rood Een lange weg van gaan Waar mensen nooit zullen komen Ver achter de maan vandaan Het leven mag dagdromen Zonlicht wordt ontleed Met daadkracht zal het tegenscoren Als stof met waterdampen streed Zal wit licht straks weer…

Schelp

gedicht
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 11.028
Nu je voeten koud zijn geworden de wreven van je voeten, je enkels, je scheenbenen nu je de televisie uitzet en je blik langs de meubels gaat nu merk je de tocht die over de vloer trekt, die hoe lang al aan het trekken is en die je aan jezelf komt herinneren, in dit huis uit de schelp in de boekenkast wentelt het ademhalen van Triton omhoog…

Soms, als men buiten loopt in zee van zon

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.795
Soms, als men buiten loopt in zee van zon, Of in de diepe storm, in 't diepe jaar, Of in de nacht haar laag neer vallend haar, Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon. Dan voelt men zulk een liefde voor de bron Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar 'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon…

Nestoriaanse kwatrijnen 2

gedicht
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 14.003
De dingen doen en aan het einde, basta, geen leer omhelzen. In het halfduister de uitgang raden. Niet in paniek geraken. Hij weet wel dat je komt, het staat in zijn agenda. ---------------------------------------------------------------------------- uit: 'Tot in de nde,nde graad; nestoriaanse kwatrijnen', 1998.…
Hugo Pos10 oktober 2021Lees meer…

De zon

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 817
Ik ben de wever aan des tijds getouw, En schik de gloeiend-bonte taferelen, Aan mij de macht om werelden te delen, Ik schok der vorstenrijken vaste bouw. Ik ben de aleeuwig-brandende flambouw, Die 't groot Heelal gestaag komt toebedelen Het licht en 't leven, die op aard komt spelen Het wiss'lend spel van wolken en landouw. Ik…

De pracht van de zon

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 210
Hoe uitdagend het is om elke keer weer zon gewaar te worden of waar te nemen als een ronde bol waarbij ze op elk moment van de dag hangt in de open hemel waar haar brandend wel licht overal wordt verspreid tegelijk voel ik warmte diep in mij. Dat ze zo krachtig zo gedreven is, kan ik niet onder stoelen of banken steken daar ze ook het subtiel…
CB23 september 2021Lees meer…

Wat is een mens?

gedicht
4.0 met 166 stemmen aantal keer bekeken 12.425
Wat is een mens? Een stip op een stip voorbij de zon, die zelf is zoekgeraakt in het heelal van melkwegstelsels achter melkwegstelsels. De mens: waar praat zij van in al die tijd, aeonen ruimte, zevenmijlen licht en zeventig maal zeven mijlen niks. De grote duisternis waarin de dode schimmen zich dringen naar het schemerachtig licht, waarin…

De gouden aarde

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.583
De gouden Aarde is vol en vast en klaar, De Hemel welft zich donker en zacht blauw, Het Heelal is die donkerzachte dauw, Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar. Van die twee samen, van dat jonge paar, Is de Zon de algoudene flambouw, En de Aarde de liggende landouw. In goud en groen beide volkomen baar. En in het zachte en volkomen blauw…
Herman Gorter22 september 2021Lees meer…

Waarom?

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 111
Waarom zijn wij hier? Waar komen wij vandaan? Zullen wij blijven bestaan, als de zon eens dood zou gaan? Berekeningen worden gemaakt. Voorspellingen gedaan. Op Mars een nederzetting plaatsen? Of een vluchtroute naar de maan? Maar als de zon zou sterven, blijft de maan dan wel bestaan? Geleerden buigen zich hierover. Veroveren de ruimte…
Antje18 september 2021Lees meer…

Vuurwerk

gedicht
3.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 13.590
Volgens de astronoom die met de mond vol tanden staat - knappe kerel - was er in het begin al iets. Iets: met veel aantrekkingskracht, een zwart gat, een vlam in mijn hart. Zo niet, geen gebeurtenis t voor t + 1, en dan ook niets daartussen waar tijd plaats kon vinden. En zonder tijd geen pijl die ergens vertrekt om God weet wanneer…

Verwachting

poëzie
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.848
Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen, Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt. De nevelwolken die u dragen, En, speelbal van d' onzichtbre tijd, Door de eindeloze ruimte jagen, Doorscheemren wel van bliksemslagen Wier flikkring door de scheuren splijt; Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen, Die afstand is uw oog te wijd. Wij hobblen door…

Zoekend EGO

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 121
Kosmisch Galactisch Solair Planetair Globaal Oceanisch Continentaal Nationaal Provinciaal Regionaal Locaal Lichamelijk Organisch Cellulair Organellisch Moleculair Atomair Nucleair Elektronisch Energetisch Amoreel Amoraal Poëtisch Muzikaal Zijn wij. Ben jij. Ben ik. Waar staat ons huis ? Waar wonen onze Goden ? Waar wonen…

Kikkerbloed

gedicht
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 10.388
ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…
Ajan Witte15 augustus 2021Lees meer…

Verwachting

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.991
Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen, Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt. De nevelwolken die u dragen, En, speelbal van d' onzichtbre tijd, Door de eindeloze ruimte jagen, Doorscheemren wel van bliksemslagen Wier flikkring door de scheuren splijt; Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen, Die afstand is uw oog te wijd. Wij hobblen door…
Meer laden...